تاریخ پنج‌هزار ساله‌ی جهان گواه آن است که
زنان و موسیقی پیوندی جدایی ناپذیر داشته‌اند. زنان در جهان باستان در هیچ دوره‌ای
نبوده که به دلیل جنسیتشان از پرداختن به موسیقی محروم بوده باشند
از دوران یونان و روم باستان
چه قبل از تولد مسیح و چه بعد از آن علاوه بر شواهد تاریخی مکتوب، نقاشی‌ها و
موزائیک‌های بسیاری مانده که گواه حضور زنان در عرصه‌ی موسیقی اعم از نوازندگی و
خوانندگی است.
در تاریخ ملی ایرانیان، سنگ‌بریده‌ها، موزائیک‌ها،
آثاری که بر روی ظروف نقره به جا مانده، و داستان‌های بسیاری که در ادبیات فارسی
موجود است، شواهد بسیاری است که خبر از اهمیت موسیقی زنان در نزد ایرانیان می‌دهد
به طور مثال از روایات شاهنامه بر می‌آید که در زمان
ساسانیان آموزش موسیقی جزو تعلیم و تربیت دختران همه‌ی طبقات بوده است.
در کشوری با چنین سابقه
درخشانی در موسیقی حالا در دوران حکومت آخوندی با توجه به دستورات اسلام یا
اعتقادات جمعی از آقایان حکومتی از برگزاری کنسرت موسیقی با حضور زنان جلاگیری به
عمل میاید یا حتی اجرای کنسرت لغو میشود.
وضعیت نابه‌سامان موسیقی در کشور گلایه‌های حمیدرضا
نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی را نیز به دنبال داشت.
مهسا وحدت، خواننده و نوازنده موسیقی سنتی ایران است. به اعتقاد وی وضعیت موسیقی نه تنها در سال ۹۳، بلکه همیشه بد بوده است و این هنر قربانی
فراز و فرودهای اجتماعی و سیاسی است.
خانم وحدت معتقد است، با خواندن تنها برای
زنان، به تبعیض جنسیتی که دولت در ایران آن را پدید آورده است، دامن خواهد زد.
گاهی دخالت‌ها در حوزه موسیقی به نقطه‌های بازگشت ناپذیر می‌رسد.
صدور فتوا های مختلف توسط ایت اله ها در ایران هرچه بیشتر به این شرایط
دامن میزند به امید روزی که خواندگان زن ایران آزادانه و به دور از هرگونه تبعیض
جنسیتی بر روی صحنه های اجرای موسیقی در ایران حاضر شوند و همگان از شنیدن صدای
ایشان لذت ببریم.
شهره ملایی کنمی
