روز جهانی زن، تجلی تاریخی مبارزات هزاران ساله‌ی زنان است. در
این روز به خون کشیده شدن زنان کارگر نیویورک آغازگر تقویم مقاومت‌ها، اعتراضات و
مبارزات زنان شد.
هشت مارچ روزی است که زنان با نگاهی به
تاریخ خونین خود باوجود سرکوب‌ها، آرمان‌هایشان را جلایی دوباره بخشیده و به هر
شکل ممکن این روز را گرامی می‌دارند.اما متاسفانه در افغانستان اراکین دولت
مافیای ودولت مرد سالار وزن ستیز ازاین روز بشکل سمبولیک تجلیل میکنند در
حالیکه خشونت علیه زنا ن دراین سیزده سال اخیر زیادترین اعمار داشته که به
اشکال مختلف زنان ستم دیده اند وتحت خشونت قرار دارند
۲۴۳۳ مورد،
رقمی است که از خشونت علیه زنان در شش ماه اول سال جاری توسط بخش حمایت از حقوق
زنان در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به ثبت رسیده است
جمله وضعیت بد امنیتی و تداوم جنگ در بسیاری از ولایتهای کشور، عدم
داشتن کنترل دولت در برخی از ولسوالیها و حاکمیت سنت خفقان و سکوت در زندگی
خانوادگی افغانی که مبتنی بر آن زنان نمیتوانند در برابر خشونتهای که علیه آنان
از طرف شوهر یا یکی دیگر از اعضای خانوادهی آنان تحمیل میگردد، اعتراض کنند.
بنابراین، مواردی زیادی از خشونت در سراسر کشور اتفاق میافتد که هیچ‌وقت افشا
نشده و توسط نهادهای مدافع حقوق بشری زنان، نیز ثبت نمیگردد.گزارش میافزاید
مبتنی بر چنین واقعیتی میتوانیم بگوییم که خشونت علیه زنان همچنان به قوت خود در
خانوادهها و اجتماع وجود داشته و با گذشت هر روز به تعداد قربانیان آن افزوده شده
و رقم خشونت بالا و بالاتر می‌رود.
رقم خشونت نسبت به سال گذشته در کشور دو برابر افزایش یافته و وضعیت
جدی و خطرناکی را نشان میدهد:«در سال گذشته مجموع موارد خشونت علیه زنان که توسط
کمیسیون در شش ماه اول سال به ثبت رسیده بود به ۱۱۷۶ مورد
میرسید. بنابراین، در سال جاری آمار خشونت علیه زنان افزایش تقریبا ۱۰۸ درصد
افزایش را نشان میدهد که بیشتر از دو برابر است.»
خواهران مادران ! برخیزید بیدار شوید تاکی شما به ساکت بودن خودرا
ارام میسازید وقت ان رسید ه که برای ازادی برابری واعاده حقوق خودمبارزه کنید .
به امید تلاش‌های خسته ناپذیر شما.
با عرض حرمت ماریا یوسفزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر