فریبا مرادی پور
سال ۱۳۹۹ در حالی آغاز شد که جهان با همه گیری و مرگ و میر ناشی
از عفونت ویروسی کرونا در حال دست و پنجه نرم کردن است. کشورهای دنیا تدابیر
مختلفی برای کاهش ابتلا و مرگ ناشی از این ویروس کشنده اندیشیده و اجرا میکنند تا
آحاد و اقشار مختلف جامعه را از ابتلا به این عفونت ویروسی مصون نگه دارند؛ از
جمله گروههای در معرض خطر زندانیان هستند که در بسیاری از نقاط دنیا با اعطای
مرخصی سعی در کاهش ریسک خطر ابتلای این گروه شده است. در جمهوری اسلامی ایران نیز
قوه قضاییه اعلام کرده با مرخصی حدود 70 هزار نفر زندانی موافقت شده است اما
متاسفانه نه این مرخصی و نه "عفو نوروزی" ایتالله خامنهایی هیچکدام
شامل زندانیان موسوم به زندانیان امنیتی نشده است و قوه قضاییه با برچسب
"امنیتی" به بسیاری از زنان زندانی و زنان فعال حقوق بشر از اعطای مرخصی
به آنان خوداری میکند. زندانهای ایران از سطح بهداشت بسیار پایینی برخودار هستند
و اعزام پزشکی زندانیان جهت درمان در خارج از محیط زندان همواره ابزاری برای اعمال
فشار بر علیه زندانیان بوده است. در جریان اعطای مرخصی به زندانیان موسوم به سیاسی
و عقیدتی و امنیتی بنا بر عقیده فعالان حقوق بشر تنها گروه اندکی از آنان- که
احکام کمتر از یکسال داشته اند مانند خانم شهناز اکملی و یا کسانی که قبل از شیوع
ویروس کرونا مراحل آزادی یا مرخصی آنها با قرار وثیقه در حال پیگیری بوده مثل خانم
ندا ناجی- از حق مرخصی بهرهمند شدند و گروه کثیری همچنان در محیطهای بسته و آلوده
زندانها با زندانیان مبتلا به ویروس کرونا در حبس به سر میبرند.
افزایش
مبتلایان به این ویروس با توجه به محیط بسته زندان،تراکم بالای جمعیت و کمبود
امکانات بهداشتی و درمانی ، جان بسیاری از
زندانیان را تهدید میکند و تاکنون خبرهایی مبنی بر فوت زندانیان در زندانهای قرچک
ورامین و زندان ارومیه منتشر شده است.
دهها
تن از زنان بازداشت شده در اعتراضات آبانماه دز زندان قرچک ورامین محبوسند و این
در حالی است که در روزهای اخیر اخباری از ابتلای چند نفر از آنان به ویروس کرونا و
نیز ابتلای چند زندانبان منتشر شده است لازم به ذکر است عده ایی از زندانیان قبلا
به بیماری گال هم مبتلا شده بوده اند.
آزار و اذیت و زهر چشم گرفتن قوه قضاییه از زنان کشور و نیز
زنان فعال حقوق بشر در این ایام کرونایی شامل لیست بلند بالایی از زنان کشور است
از جمله :
·
آتنا دائمی، فعال مدنی محبوس
در زندان اوین، نه تنها از حق مرخصی محروم شده است که برای پرونده جدیدی در خصوص
تحصن در حمایت از اعتراضات مردمی آبانماه 98
به شعبه 24 دادگاه انقلاب احضار شده است و این در حالی است که به دلیل وضعیت
جسمانی وی, از چند ماه قبل پزشکان توصیه به بستری و درمان سریع داشتهاند.
·
صبا کرد افشاری و نگین قدمیان
از حق مرخصی محروم شدند و راحله احمدی مادر صبا نیز به دلیل نگرانی از وضعیت دخترش
از حق مرخصی خود چشم پوشی کرده و در زندان مانده است.
·
نرگس محمدی که در زندان زنجان
به سر میبرد بعد از آمبولی ریه دچار ضعف سیستم تنفسی شده و به گفته خانواده, وی
اکنون دچار مشکل تنفسی شده و سرفه های شدید و درد قفسه سینه دارد. این در حالی است
که زندان زنجان در هفتههای اخیر چندین مرتبه بخاطر حشره ساس سمپاشی شده و همین
موضوع تنفس زندانیان را در اتاقهای بدون پنجره و تهویه زندان مشکل کرده است.
·
پریسا سیفی هنرمند کرد که در طی
100 روز بازداشت تحت شکنجههای شدید برای اعترافات اجباری قرار داشته و به همین
دلیل هم دست به اعتصاب غذا زده و دچار ضعف جسمی و روحی شده است همچنان در حبس بوده
و در این شرایط همه گیری کرونا حکم سه سال زندان به وی ابلاغ شده است.
·
نسرین ستوده و رضوانه خان بیگی
با اعتراض به تعطیل نکردن بندهای زندان اوین و محرومیت خود و بسیاری از همبندها از
حق مرخصی در شرایط اسفناک کرونا در زندان دست به اعتصاب غذا زدند و پس از شکستن
اعتصاب خود به مناسبت سال نو شمسی کماکان محبوسند.
·
مریم حمادی و سکینه صگور- که در حقیقت گروگانند تا
شوهرانشان خود را به سیستم قضایی کشور تسلیم کنند- به همراه کودکان خردسال خود در
شرایط غیر بهداشتی وناایمن زندان سپیدار اهواز به سر میبرند.
·
و هزاران زن بی نام و نشان دیگر که در زندانهای جمهوری
اسلامی محبوسند و در حال حاضر حتی از تماس با خانواده ها و ملاقات نیز محرومند.
و اما در این دوران بسیاری از زندانیان خاص که عمدتا
جرایم مالی سنگین داشته و به اتهام اختلاسهای چندین میلیاردی و جلع اسناد و یا سوءاستفاده
از قدرت و موقعیت و ارتشا در زندان بودهاند به دلیل وابستگی به حکومت و داشتن
رانت و ژن خوب به مرخصی اعزام شدهاند از آنجمله میتوان از حسین فریدون برادر رئیس
جهمور یاد کرد که به جرم ارتشا و فساد
مالی به گذراندن 5 سال حبس محکوم بوده و یا خانم شبنم نعمتزاده دختر وزیر سابق صنعت
و معدن که به جرم اختلاس و اخلال در نظام اقتصادی به حکم 20 سال حبس در زندان به سر میبرد.
در بند 3 بخشنامه اعطای مرخصی به زندانیان آمده است:
" محکومان به حبس ابد و محکومان به بزههای
کلاهبرداری، چک بلا محل بیش از ده میلیونریال، جعل، استفاده از سند مجعول،
اختلاس، ارتشا، سرقت، سرقت مسلحانه، جاسوسی، اقدامعلیه امنیت کشور،
دایرکنندگان مراکز فساد و محکومان به اجرای حدود الهی مشمول مفاد اینبخشنامه نمیباشند."
چرا در
شرایط همهگیری کرونا مختلسان اقتصادی که میلیاردها تومان به اقتصاد کشور ضربه
وارد کردهاند علیرغم این بند از بخشنامه به مرخصی میروند ولی فعالان حقوق زنان
به بهانه واهی "اقدام علیه امنیت ملی " و با انگ "زندانی امنیتی"
همچنان باید در زندان بمانند؟
اعطای مرخصی به زندانیان نه لطف جمهوری اسلامی که حق
مسلم هر زندانی است و هر زندانی اعم از سیاسی و غیر سیاسی و امنیتی و غیره واجد
این حق است و جمهوری اسلامی نمیتواند از این حق به عنوان ابزاری برای سرکوب و
ارعاب و تهدید زندانیان استفاده کند که این مصداق شکنجه بوده و ناقض ماده 5
اعلامیه جهانی حقوق بشر است. همچنین ماده 7 این اعلامیه اعلام میکند:
"همه
در برابر قانون برابرند و همگان سزاوار آنند تا بدون هیچ تبعیضی بهطور برابر در
پناه قانون باشند. همهٔ انسانها محق به پاسداری و حمایت در برابر هرگونه تبعیض که
ناقض این «اعلامیه» است، میباشند و همه باید در برابر هر گونه عمل تحریک آمیزی که
منجر به چنین تبعیضاتی شود، حفظ شوند"
از اینرو دست چین کردن زندانیان و اعطای مرخصی به
گروه خاص و محروم کردن زندانیان موسوم به امنیتی و سیاسی, ناقض ماده 7 اعلامیه
جهانی حقوق بشر نیز هست و مرخصی از زندان همانقدر که حق حسین فریدون و شبنم نعمتزاده
است حق همه زندانیان دیگر نیز هست. همچنین یاداوری میشود که مطابق ماده 25 این
اعلامیه همگان سزاوار دستیابی به استانداردهای قابل قبول سلامتی و بهداشت هستند و
محبوس نگه داشتن زنان و بخصوص مادران و کودکان در زندانها در شرایطی که جهان درگیر
مبارزه نفسگیر و جدی با ویروس همهگیر و کشنده کروناست, ناقض این ماده اعلامیه و
جنایت بر علیه محبوسان است .
ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره هشتاد و یک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر