۱۳۹۶ بهمن ۹, دوشنبه

جان بازداشت شدگان اعتراضات اخیر در زندان های رژیم در خطر است


مصاحبه رهایی زن با سولماز اسکندری





مینو همتی: از کوزه همان برون تراود که در اوست، از کوزه حکومت اسلامی به جز ریا و تزویر، سرکوب و زندان، سرپوش گذاری بر  چپاول نان  سفره میلیونها شهروند تحت ستم چیز دیگری برون نخواهد آمد. در هفته های اخیر ما شاهد پیش لرزه های یک لرزه عظیم اجتماعی،ناشی از تحرک گسل های عمیق طبقاتی و گسترده در کشوری پهناور بودیم 
رژیم عقب مانده ارتجاع اسلامی با به کار گیری پیشرفته ترین امکانات سرکوب بر سازمانهای عریض و طویل اطلاعاتی نیز از بروز عصیان خشم مردم در ابعاد گسترده غافلگیر شد.مردم در کف خیابان رشته های خیالی حاکمان را پنبه کردند و نشان دادند که وعده های توخالی حکام اسلامی از هر دو جناح شکم گرسنه فرزندانشان را سیر نمیکند و یارانشان را از زندانهای رژیم آزاد نخواهد کرد.نشان دادند که حکام اسلامی نه برای پاسخگویی به نیازهای مردم بلکه فقط برای چپاول اموال عمومی و سرکوب معترضین بر مسند قدرت نشسته اند.
نشان دادند که رهایی از این وضعیت ناهنجار فقط با همبستگی مبارزاتی  آحاد مردم و برای برقراری نظمی نوین مبتنی بر آزادی و برابری ممکن است. بودجه تقدیمی جناب رییس جمهور در صحن مجلس فرمایشی به راستی صحنه تقسیم اموال به سرقت رفته توسط علی بابا و چهل دزد بغداد را لیکن این بار در تهران به نمایش گذاشت 
دیگر حنای اصلاح طلبی هم رنگی ندارد و مردم با حضور در خیابانها و با شعارهایشان رای خود را از آقای روحانی هم پس گرفتند و تنفر خود را از کلیت نظام ظالمانه و چپاول گر اسلامیون به وضوح نشان دادند و اما کوزه صبر و تحمل مردم لبریز شد و به جهانیان نشان دادند که دیگر چپاول گری های یک درصدی ها و تحمل گرسنگی و زندان به 99 درصدی ها را تحمل نخواهد کرد. در برنامه امشب با مهمان برنامه  در مورد بررسی علل بروز اعتراضات مردمی در سراسر کشور و علل ناتوانی رژیم به پاسخ گویی به ابتدایی ترین نیازهای مردم میپردازیم. اما قبل از آن نخست ضروری است که از وضعیت عزیزانی که در این مدت زندانی و ناپدید گشته اند جویا شویم .به همین دلیل سری می زنیم به بلژیک و با فعال حقوق زنان ، مدافع حقوق زندانیان سیاسی "سولماز اسکندری" به گفتگو مینشینیم 
سلماز عزیز به برنامه رهایی زن خوش آمدید 
س: سلام مینو جان خدمت شما و همه بینندگان برنامه رهایی زن 
م: سولماز عزیز میدانم که دست اندرکار یک سری از هماهنگی ها و برنامه ریزی هایی هستی که در این ارتباط خسته نباشید اولین سوالم را بدین گونه آغاز میکنم :" آخرین اطلاعات شما از وضعیت دستگیرشدگان اعتراضات مردمی چیست؟"






س.ا: آخرین آماری که دقیق در دست داشته باشیم را نداریم به خاطر اینکه خیلی از خانواده هایی که فرزندان و عزیزانشان در تجمعات دستگیر شده اند به علت مشکلات ارتباطی که در ایران به وجود آمده منجمله  قطع اینترنت، فیلترینگ شبکه های مجازی یا ارتباط نداشتن با رسانه ها برای اینکه بتوانند این مسائل را خبررسانی کنند، خیلی ها ممکن است هنوز آماری ارائه نداده باشند و همچنین خیلی از خانواده ها از ترس اینکه خبررسانی در مورد فرزندشان باعث شود که اتفاقی برای وی بیفتد سکوت کرده باشند 
اما طبق آمار خود رسانه های جمهوری اسلامی و مشخصا نماینده های مجلس و چهره های اصلاح طلب مجلس که  تاکنون ارائه شده است ، نزدیک به 3700 نفر بازداشتی در تجمعاتی اعتراضی تا کنون داریم
و طبق یک آمار دیگر که نماینده اصلاح طلب دیگر مجلس "پروانه سلحشوری" ارائه داده است بیشتر از 100 دانشجو بازداشتی تا کنون وجود دارد  و همچنان شاهد احضارهای مکرر فعالین کارگری و مدنی و اجتماعی و بعضی از دانشجویان هستیم 
و این روند همچنان ادامه دارد لذا نمیتوانیم از تعداد بازداشتی ها آمار دقیقی ارائه دهیم . 
م.ه : همان طور که اشاره کردید تعداد زیادی در زندانها و در حالت بازداشت به سر میبرند و خاناده های آنها اطلاعی از وضعیتشان ندارند، آیا شما مطلع هستید که تلاش خانواده ها برای شناسایی محل بازداشت عزیزانشان به کجا رسیده ؟
س.ل:_ قبل از اینکه به این سوال جواب دهم لازم است گریزی به سوال اول بزنم و به سوال دوم شما ربطش بدهم. توجه به چند نکته الزامی است ، در دستگیری های حوادث اخیر در ایران ما با دو رویکرد در زمینه بازداشت معترضین مواجه هستیم . اول افرادی هستند که در تجمعات دستگیر شده اند، مکان نگهداری تعدادی مشخص شده ولی تعدادی هم هنوز اطلاعی از محل نگهداری شان در دست نیست. دسترسی به خیلی از خانواده ها برای گرفتن اطلاعات جامع امکان پذیر نیست ، همچنین بسیاری از خانواده ها به دلایل امنیتی حاضر به همکاری با رسانه ها نیستند. نمیدانیم که این خانواده ها اصلا اطلاع دارند که فرزندانشان کجا به سر می برند یا خیر. بیشترین آمار تا کنون از شهرهای بزرگی مثل تهران و اهواز به دست ما رسیده است. اما در خصوص شهرستانهای کوچک متاسفانه اطلاعی در دست نیست 
به عنوان مثال طبق آمار رسیده در قهدریجان اصفهان تعداد زیادی دستگیر شده اند، درود همین طور و خیلی جاهای دیگر. ایذه به تازگی لیستی متشکل از اسامی 36 نفر از بازداشتی ها به دستمان رسیده 
این اطلاعات صرفا در خصوص افرادی است که در تجمعات بازداشت شده اند اما هنوز لیست اسامی بازداشت شدگان تا کنون از مجموع کل 3700 نفر بازداشتی، به 150 نفر هم نرسیده است. 
پس نمیتوانیم با قطعیت بگوییم آیا خانواده ها از محل بازداشت عزیزانشان با خبر هستند یا خیر. 
اما در خصوص دستگیری دانشجویان و فعالین در ایران : اگر اشتباه نکنم شروع این موج دستگیری ها از روزهای 9 و 10 دیماه بود. خیلی از این دانشجویانی که در بازداشت به سر میبرند هنوز خانواده هایشان اطلاع ندارند که کجا نگه داری میشوند. فقط چون این افراد از خانه ، دانشگاه، اطراف دانشگاه و محل کار ربوده شدند و کسانی شاهد بودند و توانستند اطلاع رسانی کنند اما اینکه در حال حاضر در چه وضعیتی به سر می برد، کجا نگه داری میشود و به کجا منتقل شده بعضا اطلاعاتی وجود ندارد. 
در مورد بازداشت دانشجویان توجه به این نکته ضروری است که اگر از چهره ها و اسامی شناخته شده این دانشجویان ردپایی را دنبال کنیم به جایی میرسیم که نشان میدهد این ربوده شدن با برنامه ریزی قبلی صورت گرفته و گویا به نوعی تسویه حساب با دانشگاه و دانشجویانی است که از مدتها پیش تحت نظر بوده اند و ارتباطی به تجمعات و حوادث اخیر در ایران ندارد بلکه بستری فراهم شده تا از آب گل آلود ماهی بگیرند و دانشجویانی که تا کنون تحت نظر بودند را  به بازداشتگاهها منتقل کنند 
روز 16 آذرماه سال جاری در چند دانشگاه بزرگ ایران شاهد تجمعات بسیار رادیکالی در دانشگاهها بودیم. مشخصا دانشجویان در تجمعات 16 آذر بلند شدند و با طبقه فرودست و کارگر جامعه اعلام همبستگی کردند، شعارهای رادیکال "نان، کار، آزادی" سر دادند و با شعار "دانشگاه زنده است" و " کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد" به میدان آمدند . 
و مشخصا سیاست های نئولیبرالی دولت را هدف قرار دادند که منجر به خالی شدن سفره کارگران و اقشار فرودست جامعه شده است. بعد از قیام مردمی که در ایران اتفاق افتاد روز 9 دیماه در دانشگاه تهران شاهد تجمعی بودیم که دانشجویان در کنار مردم شعارهای یک دستی را دادند و اتحاد خود را با قیام مردمی اعلام کردند . 
همان شب در کوی دانشگاه تهران تجمعی اتفاق افتاد و دانشجویان با شعار " دانشجو میمیرد ذلت نمیپذیرد" گرد هم آمدند و اعلام همبستگی کردند. 
بعد از آن در تاریخ 9 و 10 دیماه موج دستگیری ها شروع شد. ابتدای این دستگیری ها، ربودن 4 نفر از دانشجویانی بود که مشخصا جزو دروایش گنابادی به شمار میآیند. 
این دانشجویان را از" بیمارستان دی" و طبق گفته شاهدین محلی با ضرب و شتم و شلیک تیرهوایی ربودند. 

   

چند روز بعد جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در اعتراض به دستگیر شدن یکی از هم دانشگاهی خود به نام "فائزه عبدی پور" که جزو همان 4 دانشجوی ربوده شده در بیمارستان دی بود، جلسه ای را با ریاست دانشگاه برگزار کردند و خواهان آزادی هم دانشگاهی خود شدند اما زمانی که از اتاق ریاست دانشگاه خارج شدند نیروهای امنیتی آنها را در محوطه دانشگاه یا خارج از  دانشگاه بازداشت و به زندان منتقل میکنند. یعنی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به جای اینکه پاسخگوی بازداشت خودسرانه دانشجو باشد و در ارتباط با امنیتی شدن و پادگانی شدن فضای دانشگاه پاسخ روشنی دهد جمعی از دانشجویان را که تنها خواسته شان آزادی هم دانشگاهی شان بوده دستگیر و به زندان منتقل میکند. سپس مشابه همین اتفاق در دانشگاه تهران هم رخ می دهد. 20 تن از دانشجویان دانشگاه تهران و از اعضای فعال شورای صنفی دانشگاه در نشست مشابهی با ریاست دانشگاه و با همین مطالبه آزادی دانشجویان دستگیر شده پس از خروج از دفتر ریاست، در محوطه دانشگاه و خیابانهای اطراف دانشگاه بازداشت میشوند. 
از این تعداد دانشجویان بازداشت شده تا کنون تعدادی آزاد ولی از وضعیت تعداد دیگری اطلاعی در دست نیست. 
به عنوان مثال ما اطلاع نداریم لیلا حسین زاده، سها مرتضایی و دانشجویان دیگری که هم اکنون در بازداشت به سر میبرند مشخصا کجا هستند. 

تنها اطلاعات دریافتی تا کنون این است که این دانشجویان در زندان اوین نگهداری میشوند اما در کدام بند هنوز مشخص نیست. در بین چهره های دانشجویی دستگیر شده شما دانشجویانی را میبینید که همیشه فعال بوده اند، دانشجویانی که هیچ گاه در مقابل شرایطی که در جامعه میگذرد بی تفاوت نبوده اند، حملات بیشتر به سمت دانشجویان چپ است. ما نمیتوانیم نسبت به اتفاقات اخیر بلاخصوص در مورد دانشگاه بی تفاوت باشیم چرا که دانشگاه در تمام سالهای حکومت جمهوری اسلامی نشان داده که در برابر سیاست های دولت های مختلف،دولت سازندگی، اسصلاحات، مهرورزی و اعتدال که سیاست هایشان همیشه بر خالی کردن سفره کارگر و قشر فرودست جامعه استوار بوده سکوت نکرده و همیشه موضع مشخص داشته است. در  
بیانیه شورای صنفی دانشجویی و نامه ای که به وزیر علوم نوشته شده در اعتراض  به موج دستگیری دانشجویان در سراسر کشور  ( دستگری ها فقط مختص دانشگاه های تهران نبوده و در دانشگاه های تبریز، ارومیه ، اراک ، همدان و کرمانشاه و ... نیز این موج دستگیری ها وجود داشته است) 
 دو خواسته مشخص وجود دارد :
1. رسیدگی تا آزادی فوری، بدون وثیقه و بدون تشکیل پرونده قضایی برای دانشجویان
2. خروج نیروهای امنیتی و لباس شخصی از فضای دانشگاه ها و خوابگاه ها، پایان دادن به بازداشت خودسرانه دانشجویان و تهدید آنها 
اما متاسفانه دانشجویان با قید وثیقه های سنگین آزاد میشوند و برای کسانی که آزاد شده و تفهیم اتهام شده اند اتهام " تبلیغ علیه نظام" و " اقدام علیه امنیت ملی" عنوان شده است 
فلذا اطلاعات ما خیلی اطلاعات کامل و جامعی نیست، از خیلی از نقاط ایران اطلاعی در دست نداریم، آمارهایی که در دست داریم آمارهایی است که از رسانه های جمهوری اسلامی منتشر می شود . همه ما میدانیم که رسانه ملی ایران رسانه متعهدی نیست و هیچ گاه واقعیت ها را در اختیار مخاطب خود قرار نمیدهد اما اگر به همین آمار منتشر شده توسط خود آنها کفایت بکنیم آمار بسیار آمار وحشتناکی است و متاسفانه خبرهایی که از بازداشت گاه ها میرسد، ضرب و شتم وحشیانه بازداشت شدگان حین دستگیری و اتفاقات ناگواری که در بازداشت گاه ها رخ می دهد همگی اخبار نگران کننده ای است که در حال حاضر ما فقط شاهد آنها هستیم. 

م. ه : تا کنون از جانباختن چند نفر از زندانها باخبر شدیم آیا اسامی این جانباختگان مشخص شده است ؟
س. ا: هویت سه  نفر از این جانباختگان تا کنون مشخص شده ، خود مسئولین جمهوری اسلامی کسانی که در حال حاضر در این زمینه موضع گیری میکنند این اخبار را تایید کردند. اما نسرین ستوده در مصاحبه اخیر خود اعلام کرده که شمار بازداشت شدگان تا کنون به 5 تن رسیده که هویت دو نفر دیگر هنوز معلوم نیست. اما از این 3نفر، یکی از آنها "سینا قنبری" جوان بیست و سه ساله ای است که در قرنطینه زندان اوین به قتل رسیده و اعلام میکنند که خودکشی کرده اما این ادبیات برای ما ادبیات نا آشنایی نیست، ما تجربه سال 88 و کشته شدن شماری از مردم در کهریزک را داریم که در مورد آنها هم گفته میشد که در اثر مننژیت، سکته قلبی ، خودکشی و .. جان باختند. اعلام کردند که سینا قنبری خودکشی کرده اما کسی که زندان رفته باشد میداند که وسیله ای برای خودکشی وجود ندارد زیرا همه وسایل زندانی را از او میگیرند و لباس زندان به تنش کرده و روانه قرنطینه میشود. اینکه طنابی برای حلق آویز کردن وجود داشته باشد مطلقا نمیتواند صحت داشته باشد. از دیگر جانباختگان "وحید حیدری" جوان دستفروشی است که در بازداشتگاه اراک کشته شد و در مورد این زندانی هم اعلام شد که خودکشی کرده و برای کاهش فشار افکار عمومی اتهام حمل مواد هم به وی زده شد. "محسن عادلی" هم در زندان دزفول به همین شیوه کشته شد 
 چگونه باور کنیم جوانانی که برای بهتر شدن زندگی خودشان و دیگران برپاخاستند، کسانی که آنقدر امید به زندگی داشتند که به خیابانها آمدند و ایستادگی کردند و بین مرگ و آزادی دست به انتخاب زده اند، جوانانی با این روحیه انقلابی میتوانند به خاطر یک شب بازداشت شدن دست به خودکشی بزنند؟
همچنین شماری از کشته شدگان در خیابانها در حین تجمعات اعتراضی را داریم که در این بین کوکان و نوجوانان هم از شلیک گلوله مستقیم نیروهای امنیتی در امان نبوده اند. 


م. ه: اخیرا اعتراضی در مقابل زندان اوین صورت گرفته که مادر "سهیل عربی" زندانی سیاسی هم در بین معترضین دیده میشد که در اعتراض به این دستگیری ها آنجا جمع شده بودند. لطفا از جزیات این تجمع توضیح دهید.
س.ا: در اعتراض به بازداشت های خودسرانه روزهای اخیر که بخشی از آنها دانشجویان و دراویش گنابادی بودند شاهد ده روز تحصن دراویش گنابادی مقابل زندان اوین بودیم . طی فراخوانی که برای تجمع و اعلام همبستگی با خانواده بازداشت شدگان و دروایش گنابادی تحصن کننده مقابل زندان اوین داده شد شاهد حضور بسیار خوب مردم بودیم که با شعار "زندانی سیاسی آزاد باید گردد"، " دانشجوی بیگناه آزاد باید گردد" در مقابل زندان اوین دست به تجمع زدند و خوشبختانه خبرهای به دست آمده با وجود جو امنیتی مقابل زندان اوین و محاصره حلقه تجمع کنندگان توسط نیروهای امنیتی و حتی ضرب و شتم و شلیک گاز اشک آور حاکی از این بود که از تجمع کنندگان کسی بازداشت نشد و خبرهای خوبی مبنی بر آزادی دروایش گنابادی و چند تن از فعالین مدنی و دانشجویان بودیم 
این اتفاق نشان داد که اتحاد مردم در کنار یکدیگر و استمرار آنها بر خواسته های به حقشان می تواند سیستم امنیتی حکومت اسلامی را یک قدم به عقب براند و اگر در روزهای آتی این اتحاد را حفظ کنیم و کنار هم بمانیم مسلما ختم به پیروزی خواهد شد. 

م. ه: آیا مرکزی برای ثبت نام ناپدیدشدگان و پیگیری وضعیت آنها دایر شده است؟
س. ا: از روزی که موج دستگیری ها شروع شد برای حمایت از بازداشت شدگان تجمعات و دانشجویان و فعالین بازداشت شده کمپینی را راه اندازی کردیم به نام " برای آزادی دستگیرشدگان به میدان بیاییم" 
و از همان روز اول اخبار مبتنی بر دستگیری ها و احضارها را به صورت دقیق ثبت میکنیم. همه اخبار با چند منبع  معتبر و موثق چک میشود، و به این تلاش تا زمانی که درب زندانها شکسته شود و تمام زندانی آزاد شوند ادامه خواهیم داد. 
این اخبار در اختیار تمام دوستانی که در رسانه ها فعال هستند نیز قرار داده می شود
و خوشبختانه تا الان توانسته ایم تعدادی از بازداشت شدگان را شناسایی و صدای آنها را بلند کنیم چرا که تجربه نشان داده هر چقدر صدای یک زندانی بیشتر شنیده شود هزینه نگهداریش برای سیستم جمهوری اسلامی سنگین تر میشود و احتمال اینکه آسیب بیشتری در زندانها به وی برسد کمتر خواهد شد. 
م.ه : جهت اطلاع از طرف جنبش رهایی زن همکاران ما هر خبری که در رابطه با بازداشت شدگان چه از سمت شما و چه از سمت عزیزان دیگری به دست ما میرسید را تماما منعکس کرده اند مسلما انعکاس این صداها به جهانیان بسیار حائز اهمیت است. 
شماره و راه ارتباطی که شما می توانید در اختیار ما بگذارید تا از طریق آن با شما ارتباط بگیرند را لطفا اعلام کنید تا بر روی صفحه تلویزیون هم نوشته شود تا مردم بتوانند با شما تماس بگیرند. 

س. ا: این صفحه فیس بوکی و کانال تلگرامی که شما زحمت میکشید و آدرس آن را از تلویزیون پخش میکنید امکان کوچکی است برای شنیده شدن و بلند کردن صدای انسانهایی که هیچ رسانه ای ندارند و صدایشان به جایی نمیرسد. یک کمپین مردمی بدون وابستگی به هیچ نهاد یا حزب خاصی است و امیدواریم که از طریق تریبون شما دیده شود و امکانی فراهم بیاید تا خانواده هایی که عزیزانشان در بازداشتگاه ها هستند با مراجعه به ما امکان بلند کردن صدای عزیزانشان را فراهم کنند. 
وقتی یک کارگر، دستفروش یا یک فرد عادی که چهره شناخته شده ای ندارد دستگیر می شود این امکان برای حکومت سرکوبگر اسلامی فراهم می شود که هر اتفاقی بر سر این فرد در بازداشت گاهها و در سکوت و بیخبری رسانه ها بیاورد. فلذا بسیار اهمیت دارد که صدای بازداشت شدگان را بلند کنیم و به حکومت سرکوبگر اجازه قتل عام بیشتر را ندهیم .




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر