نویسنده: امیرحسین باریک رو
مفهوم زن در حکومت جمهوری اسلامی ایران یک مفهوم با
تاریخ مصرف است و بنا به شرایط در بخش هایی خاص که مطابق با صلاحدیدشان باشد از
این مفهوم استفاده می کنند چه مثبت و چه منفی. ولی حمایت اصلی از زن در جایگاه یک
فرد برای تولید مثل است و نه بیشتر. با نگاهی دقیق به گذشته ی 40 ساله ی عملکرد
حکومت ایران می تواند به خوبی این مسئله را درک نمود که زن یک دستگاه تولید نسل از
نوع ملاپسند است و هر فعالیت و تمایل دیگری در زنان به معنای فساد به تمام معناست
نمونه ای بارز از این گونه تفاسیر صحبت های اخیر خطیب نماز جمعه می باشد که مشکلات
کنونی در ایران را در ارتباط مستقیم را بی حجابی و بی عفتی می دانند این در حالی
است که در سخنی از آیت الله طالقانی در روزهای ابتدایی جمهوری اسلامی اینطور بیان
نموده اند که :« می ترسم روزی برسد که غارت بیت المال و فقر و فلاکت عادی کشور شود و
موضوع
حساس جامعه بشود دو تار موی زنان که زیر روسری است یا بیرون آن.» مشخصاً می توان
مشاهده نمود که زن در دوره کنونی ابزاری برای تغییر افکار عمومی از مسائل اصلی در
جامعه شده است در حقیقت از نظر حکومت ایران، زنان نه‌تنها حقوق برابر با مردان ندارند و جایگاه و شان و منزلت حقیقی خود در
جامعه را از دست داده اند، بلکه به آنان به چشم دستگاه تولیدمثل نگاه می‌شود. مقام‌های حکومتی حتی
این موضوع را کتمان هم نمی‌کند؛ پیش‌تر روح‌الله
حریزاوی، قائم‌مقام سازمان تبلیغات اسلامی، به‌صراحت گفته بود: «هشت میلیون و ۵۰۰
هزار خانم مستعد باروری در کشور وجود دارند که با فرهنگ‌سازی، مطالبه‌گری و قانون‌گذاری
می‌توانیم آن‌ها را برای افزایش جمعیت تشویق کنیم.»(به نقل از ایندیپندنت فارسی) و
بسیار جالب این که به هیچ عنوان حق انتخاب دیگری برای زن قائل نشده اند و این نوعی
برده داری محسوب می شود از نوع مدرن آن.
از نظر حکومتی که چنین دیدگاهی دارد، زنان «تاریخ‌مصرف» دارند و به‌محض اینکه نتوانند یا نخواهند به خواست حکومت برای زادآوری سر فرود آورند، با انواع محرومیت‌ها روبه‌رو خواهند شد و همسران آنان نیز با آزادی کامل حق هر گونه فعالیت اجتماعی و حضور فعال در جامعه را می توانند از آن ها صلب نماید و دادگاه های حکومتی به خوبی این مسئله را با دیدگاهی کاملاً زن ستیزانه پوشش داده و از مردان حمایت صددرصدی دارند و این در حالی است که باز در سخنی دیگر از ایت الله طالقانی می فرمایند:«در اصل دین اسلام دین اکراه و اجبار نیست چه برسد به فروع آن، دین سرنیزه ای به قلب کسی را نخواهد داشت». و حکومت در مسیری کاملا مخالف آن در حال حرکت است و چه سرنوشت شومی برای زنان ایران که در فضایی پر از اختناء و خفگی به سر می برند بی هیچ پشتوانه ای.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر