در ایران امروز، اعدام به‌عنوان ابزاری برای
سرکوب سیستماتیک و تثبیت قدرت حاکمیتی استفاده می‌شود که عدالت و حقوق بشر را به‌کلی
به حاشیه رانده است. آمارهای اخیر از افزایش بی‌سابقه اعدام‌ها در کشور، از جمله
اعدام ۹۳۰ نفر در سال ۲۰۲۴، نشان‌دهنده بهره‌برداری رژیم جمهوری اسلامی از این
مجازات غیرانسانی برای سرکوب آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی مردم است.
اعدام‌های گسترده، به‌ویژه علیه زنان، فعالان
مدنی و اقلیت‌های قومی و مذهبی، نه‌تنها نقض آشکار حقوق انسانی بلکه جنایتی سیستماتیک
است. پخشان عزیزی، زن فعال مدنی که به‌دلیل کمک‌های انسان‌دوستانه به زنان و
کودکان آواره سوریه و عراق به اعدام محکوم شده، نمونه بارز این سرکوب است. محکومیت
او، که بر پایه شکنجه، اعترافات اجباری و دادرسی ناعادلانه صادر شده، نشان‌دهنده
روندی است که رژیم برای حذف فعالان مدنی در پیش گرفته است.
اعدام‌های اخیر در روز ۱۲ دی، شامل ۱۷ نفر در
زندان‌های قزل‌حصار، بندرعباس و یاسوج، فاجعه‌ای انسانی است که سکوت جامعه جهانی
در برابر آن قابل قبول نیست. از این تعداد، چندین نفر جوان زیر ۳۰ سال و حتی اتباع
افغان بودند. این آمار وحشتناک گواهی بر سیاست سرکوبگری است که رژیم جمهوری اسلامی
هر روزه آن را اجرا می‌کند.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، که از داخل
زندان‌های ایران توسط زندانیان و فعالان آغاز شده، حرکتی تأثیرگذار علیه عادی‌سازی
این مجازات وحشیانه است. بیانیه اخیر این کارزار تأکید دارد که هر نوع اجرای
اعدام—خواه با اتهام قتل، مواد مخدر یا اتهامات سیاسی—نه‌تنها غیرقانونی که ناقض
کرامت انسانی است.
جمهوری اسلامی با طرح اتهاماتی مبهم مانند
«افساد فی‌الأرض»، «بغی» و «محاربه» علیه مخالفان، از مجازات مرگ برای ایجاد وحشت
در جامعه استفاده می‌کند. این جنایت علیه بشریت، طبق استانداردهای بین‌المللی به هیچ
عنوان قابل پذیرس نیست.
ما، به‌عنوان کنشگران و مدافعان حقوق زنان و
بشر، این احکام را قویاً محکوم می‌کنیم و خواستار توقف فوری این سیاست‌های
سرکوبگرانه هستیم. مجازات اعدام نه‌تنها به امنیت جامعه کمک نمی‌کند، بلکه به
خشونت ساختاری و تقویت چرخه بی‌پایان ظلم دامن می‌زند. لغو اعدام در ایران نه‌تنها
مطالبه‌ای انسانی بلکه ضرورتی برای تحقق عدالت و آزادی است.
همبستگی جهانی با جنبش‌های ضد اعدام در ایران،
مانند کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، می‌تواند جلوی این جنایات را بگیرد. ما از
همه تشکل‌های حقوق بشری، سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌های جهان می‌خواهیم که علیه
این جنایت‌ها موضع‌گیری کرده و فشار خود را برای توقف اعدام‌ها افزایش دهند.
امروز، حمایت از زندانیانی که در معرض اعدام هستند، وظیفه‌ای اخلاقی و انسانی برای
همه ماست.
نسیم محمدی
۲۸
دی ۱۴۰۳
۱۷ ژانویه ۲۰۲۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر