۱۴۰۳ خرداد ۱۰, پنجشنبه

نقش ابراهیم رئیسی در کشتار مردم ایران


مریم مرادی 


ابراهیم رئیسی، هشتمین رئیس‌جمهور در این نظام  بود که به همراه دیگر همراهانش در سانحه سقوط بالگرد، در روز ۱۹ مه
۲۰۲۴ مصادف با ۳۰ اردیبهشت ماه 1403 خورشیدی ، جان باختند.
رئیسی در ۲۵ سالگی و از سال ۱۳۶۴ به عنوان جانشین


دادگاه انقلاب منصوب شد و سال ۱۳۶۷ هم به عنوان معاون دادستان کل تهران در هیات مرگ حضور پیدا کرد تا چندین هزار نفر را در فاصله مرداد تا شهریور سال ۱۳۶۷ به کام مرگ بفرستد.

او روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه 1403 خورشیدی ، در ۶۴ سالگی در سقوط بالگرد به کام مرگ رفت.  نقش وی در کشتار مردم ایران، به ویژه در دوران مسئولیت‌های قضایی و امنیتی، موضوع بحث و بررسی‌های فراوانی بوده است. ابراهیم رئیسی در سال‌های ابتدایی روی کار آمدن جمهوری اسلامی و جنگ ایران و عراق، به عنوان معاون دادستان تهران و سپس دادستان کل کشور فعالیت کرد. این دوره با ناآرامی‌های داخلی و جنگ خارجی همزمان بود و حکومت جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کرد با سرکوب شدید مخالفان، کنترل خود را بر کشور تثبیت کند. نقش ابراهیم رئیسی در کشتار مردم ایران، از دهه ۱۳۶۰ تا سرکوب‌های اخیر، یکی از تاریک‌ترین و جنجالی‌ترین فصل‌های تاریخ معاصر ایران است. اقدامات وی نه تنها به نقض گسترده حقوق بشر منجر شده، بلکه تأثیرات عمیقی بر سیاست داخلی و وجهه بین‌المللی ایران داشته است. با وجود انتقادات و محکومیت‌های بین‌المللی، رئیسی همچنان به عنوان یکی از چهره‌های قدرتمند در ساختار حکومتی در ایران باقی مانده  بود، که این امر نشان‌دهنده پیچیدگی و عمق بحران حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران است.

 

 

کشتارهای دهه ۱۳۶۰

یکی از مخوف ترین دوره‌های تاریخ جمهوری اسلامی ، دهه ۱۳۶۰ و به‌ویژه سال ۱۳۶۷ است. در این دوره، اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی به دستور روح الله خمینی و با اجرای مقامات قضایی از جمله ابراهیم رئیسی انجام شد. رئیسی به عنوان یکی از اعضای "هیئت مرگ"، نقش کلیدی در این کشتارها ایفا کرد. این هیئت مسئول بررسی پرونده‌های زندانیان سیاسی و تصمیم‌گیری در مورد سرنوشت آن‌ها بود. در عرض چند ماه، هزاران زندانی سیاسی بدون محاکمه عادلانه اعدام شدند.

نقش رئیسی در کشتارهای ۱۳۶۷

ابراهیم رئیسی به عنوان یکی از اعضای ارشد قوه قضائیه، نقشی مستقیم در این کشتارها داشت. او به همراه سایر اعضای هیئت مرگ، در جلساتی شرکت می‌کرد که در آن زندانیان سیاسی بدون محاکمه عادلانه و تنها بر اساس وفاداری یا عدم وفاداری به نظام، محکوم به اعدام می‌شدند. گزارش‌های متعدد حاکی از این است که رئیسی در صدور احکام اعدام بسیار سختگیر و بی‌رحم بوده است. در تابستان ۱۳۶۷ عضو هیئت مرگ بوده و در کشتار حدود ۵۰۰۰ زندانی نقش کلیدی داشته است و باید به عنوان یکی از ناقضان حقوق بشر و جنایت علیه بشریت، محاکمه می شد. نام ابراهیم رئیسی در هیئت مرگ، در دادگاه حمید نوری به عنوان مقام بالادستی ذکر شده و شهادت های شاهدان در این پرونده مبنی بر دست داشتن ابراهیم رئیسی، درجنایت علیه بشریت، در کشتار ۶۷ موجود است. 

سرکوب اعتراضات مردمی

نقش ابراهیم رئیسی در کشتار مردم ایران تنها به دهه ۱۳۶۰ محدود نمی‌شود. او در سال‌های اخیر نیز به عنوان رئیس قوه قضائیه و سپس رئیس‌جمهور، نقش مهمی در سرکوب اعتراضات مردمی ایفا کرده است. در اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸، نیروهای امنیتی و نظامی به شدت معترضان را سرکوب کردند که به کشتار صدها نفر انجامید. رئیسی به عنوان رئیس قوه قضائیه در آن زمان، نقش مهمی در توجیه و حمایت از این سرکوب‌ها داشت.

رئیسی بعنوان  یکی از عوامل موثر و تصمیم گیرنده در کشتار دگراندیشان و معترضان به سیاست های جمهوری اسلامی، در بیش از چهار دهه، در حکومت اسلامی در ایران بود. رئیسی در طول ۴۵ سال تاریخ جمهوری اسلامی، به طور مستقیم در ناپدیدسازی های قهری و اعدام های فراقضایی هزاران مخالف سیاسی در دهه شصت، در کشتار معترضان جنبش زن، زندگی، آزادی، در قتل، بازداشت خودسرانه، ناپدیدسازی قهری و شکنجه هزاران معترض، و آزار و اذیت خشونت آمیز زنان و دخترانی که از حجاب اجباری سرپیچی می کردند، و دیگر نقض های جدی حقوق بشر، مستقیما دست داشته یا بر آن ها نظارت می کرده است. در شب هجدهم دی‌ماه ۱۳۹۸ ابراهیم رئیسی از اعضای شورای عالی امنیت ملی در حکومت اسلامی بود و  در باز گذاشتن آسمان ایران و شلیک به پرواز پی‌اس۷۵۲ نقش داشت. ابراهیم رئیسی ضمن حمایت و تقدیر از نیروهای سپاه ( بخاطر این جنایت آشکار و غیر انسانی ) ، به عنوان رئیس قوه‌ قضاییه تمام تلاشش را به کار بست تا تلاش خانواده‌ها ، (قربانیان شلیک سپاه به هواپیمای اوکراینی) در ایران برای یافتن حقیقت با بن‌بست مواجه شود.

ابراهیم رئیسی یک زن ستیز بود . او در یکی از آخرین سخنرانی‌هایش تاکید داشت  که بساط بی‌حجابی را به هر شکلی شده جمع میکند.

نقش ابراهیم رئیسی در کشتارهای دهه ۱۳۶۰ و سرکوب‌های اخیر، همواره مورد انتقاد شدید گروه‌های حقوق بشری و مخالفان سیاسی بوده است. سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، از جمله عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، بارها خواستار تحقیقات مستقل و محاکمه افرادی شده‌اند که در این کشتارها دست داشته‌اند. این اقدامات، همچنین به وجهه بین‌المللی ایران آسیب جدی زده و موجب شده است که بسیاری از کشورها و نهادهای بین‌المللی، ایران را به دلیل نقض حقوق بشر محکوم کنند. با وجود سابقه‌ای که در نقض حقوق بشر دارد، ابراهیم رئیسی توانسته است در سطوح بالای حکومتی فعالیت کند. انتخاب او به عنوان رئیس‌جمهور در سال ۱۴۰۰، نشان‌دهنده قدرت و نفوذ جناح‌های تندرو و محافظه‌کار در حکومت فاسد و جنایت کار اسلامی در ایران است. این انتخاب همچنین نشانه‌ای از ادامه روند سرکوب مخالفان و محدودیت‌های شدید بر آزادی‌های مدنی در ایران است.

به امید روزی که همه آمران و عاملان این جنایات در دادگاهی عادلانه ، محاکمه شوند.  "در ایران آزاد"


ماهنامه شماره یکصد و بیست و دوم رهائی زن 

 همه چشم ها به رفح 

 All Eyes On Rafah



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر