۱۴۰۳ اسفند ۱۰, جمعه

بیانیه سازمان رهایی زن به مناسبا 8 مارس روز جهانی زن



زنده باد هشت مارس روزجهانی زن

امسال در شرایطی به استقبال روز جهانی زن در ایران میرویم که خیابانهای بسیاری از شهرهای ایران شاهد اعتراض حق طلبانه و  روزمره بازنشستگان از همه اقشار اجتماعی که جمعیت قابل توجهی از آنان را زنان تشکیل میدهند هستیم. زنان دوشادوش مردان در جنبش سراسری فرهنگیان و برای دفاع از حرمت انسانی و حق  معاش در خور انسان امروزی و ارتقا سطح دانش فرزندان دلبند جامعه  ماست. پیوستن روزافزون زنان به جنبش اعتراضی فرهنگیان در حال برهم زدن توازن قوا، بین عدالتخواهی مردمی و حاکمیت ارتجاعی، چپاولگر و سرکوبگر رژیم اسلامی است. فعالین جنبش رهائی زن تمام قد از مبارزات برحق کارگران، فرهنگیان، پرستاران و بازنشستگان دفاع میکنند.

چهار دهه از نخستین تعرض وسیع ارتجاع اسلامی به حقوق زنان میگذرد. حاکمان تازه بدوران رسیده با شعار یا رو سری یا توسری سودای بردگی ابدی زنان در نظام سرا پا تبعیض اسلامی را در سر میپروراندند. از همان ابتدا با تظاهرات وسیع زنان در اولین هشت مارس، جنبش رهائی زن در ایران اسلام زده کلید خورد. ارتجاع اسلامی اوباش و تحصیلکرده هایش را بسیج کرد تا این جنبش را در خیابان و در اندیشه سرکوب کند. سعی کردند با روز فاطمه زهرا و زینب این روز و آرمانهایش را بفراموشخانه بفرستند. غافل از آنکه جنبشی که با عزم جزم زنان سوسیالیست کلید خورد با  صغرا و کبرا به خانه نمیرود بلکه در هر شکل ممکن به حیات خود ادامه میدهد و با انتقال تجربیات و سنت مبارزاتی خود به نسلهای بعدی مبارزه برای تحقق آزادی و برابری را بسرانجام میرساند.

توده های تحت ستم و استثمار در خیزش دیماه 96 و آبان 98 و جنبش 1401 در رفراندمی مردم خیز رای خود را به خاکسپاری این نظام گندیده و متعفن داده اند. مشارکت گسترده زنان دراین مصاف نشان از پایان تحمل کردن نظام و قوانین زن ستیز و ضد انسانسی حاکمیت اسلام میباشد. جرقه ای که از قتل حکومتی مهسا ژینا امینی به عبای پوسیده نظام زن ستیز زده شد، گستردگی جنبش زن زندگی آزادی و مطالبات برابری طلبانه در اعماق جامعه ریشه داونده است. این جنبش، حجاب، این سمبل یوغ بردگی زن و ستون اصلی تبعیض جنسی و تحقیر زن را نشانه گرفت ورژیم را وادار به عقب نشینی در اجرای قانون ارتجاعی حجاب و عفاف رژیم کرده است. ما شاهد حضور نسلی از زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب در صحنه مبارزه برای احقاق حقوق زن هستیم که تازه نفس و مصمم در هر مکان و زمان ممکن نظام متحجر و پوسیده حاکم را به چالش میکشد.

واقعیت امروزی حکایت از برهم خوردن توازن قوای اجتماعی دارد. دو بال اصلاح طلب و محافظه کار خفاش حاکم که در دیماه شکسته شد، دیگر قابل ترمیم نیست. در این زمستان سرد ناتوانی رژیم در تامین برق، گاز، سیب زمینی و مهار گرانی تحت حاکمیت ویروس اسلامی، سلامت مردم را بخطر انداخته است. جنبش رهائی زن در همبستگی با جنبش دانشجوئی و جنبش کارگری و جنبش فرهنگیان و بازنشستگان، پرستاران و با دیگر اقشار تحت ستم فریاد میزند به کمتر از آزادی و برابری و یک زندگی شایسته انسان امروز رضایت نمیدهیم.

بتاریخ سپردن حاکمیت اسلام زن ستیز دور نیست!

زن زندگی آزادی و برابری

سازمان رهائی زن

8 مارس 2025


Long live March 8th, International Women's Day

This year, we are welcoming International Women's Day in Iran in a situation where the streets of many Iranian cities are witnessing the daily protests of pensioners from all social classes, a significant number of whom are women. Women stand side by side with men in the nationwide movement of educators to defend human dignity and the right to a decent living for modern humans and to improve the level of knowledge of our beloved children. The increasing number of women joining the protest movement of educators is disrupting the balance of power between the people's desire for justice and the reactionary, predatory and oppressive rule of the Islamic regime. Activists of the women's liberation movement are fully defending the legitimate struggles of workers, educators, nurses and pensioners.

Four decades have passed since the first widespread attack by the Islamic reaction on women's rights. The newly arrived rulers, with slogans either openly or covertly, were pursuing the eternal slavery of women in the Islamic system. From the very beginning, with the widespread demonstrations of women on the first of March 8th, the women's liberation movement in Islamic Iran was launched. The Islamic reaction mobilized its thugs and educated people to suppress this movement in the streets and in thought. They tried to deface this day and its ideals into oblivion with the Day of Fatima Zahra and Zaynab. Unaware that the movement that was started with the determination of socialist women does not go home with these subversive attempts of the Islamist, but continues to go on in any possible way and by transferring its experiences and fighting tradition to the next generations, it carries out the struggle for the realization of freedom and equality. The oppressed and exploited masses in the uprisings of 2018 and 2020 and the 2023 movement in the popular uprising referendum have voted to bury this rotten and fetid system. The widespread participation of women in this struggle indicates the end of tolerating the misogynistic and inhumane system and laws of Islamic rule. The spark that was ignited by the government murder of Mahsa Zina Amini in the rotten cloak of the misogynistic regime, the expansion of the women's movement for a life of freedom and egalitarian demands is deeply rooted in society. This movement targeted the hijab, this symbol of the yoke of women's slavery and the main pillar of sexual discrimination and humiliation of women, and forced the regime to retreat in implementing the regime's reactionary hijab and chastity law. We are witnessing the presence of a generation of freedom-loving and egalitarian women and men in the scene of the struggle for women's rights, who are fresh and determined to challenge the ruling, petrified and rotten regime at any possible place and time.

Today's reality speaks of the disruption of the balance of social forces. The two reformist and conservative wings of the ruling bat, which were broken in January, can no longer be repaired. In this cold winter, the regime's inability to provide electricity, gas, potatoes, and control inflation under the rule of the Islamic virus has endangered people's health. The Women's Liberation Movement, in solidarity with the student movement, the labor movement, the movement of educators, retirees, nurses, and other oppressed groups, cries out that we will not settle for anything less than freedom, equality, and a life worthy of today's human beings.

Consigning the rule of misogynistic Islam to history is not far away!

Women, Life, Freedom and Equality

Women's Liberation Organization

March 8, 2025


 

ماهنامه شماره یکصد و بیست وهشت رهائی زن

 - زنده باد هشت مارس - روز جهانی زن

https://rahaizanorg.blogspot.com/2025/03/zendebad8marszanzendegiazadi.html


در روز جهانی زن، آرمان «آری به رهایی زن و نه به اعدام » زنان در ایران را بیش از پیش هویدا سازیم!

 

 


زهرا مهدوی پور

 

روز جهانی زن ۸ مارس، مبارزه زنان برابری طلب و دادخواه در ایران تاریخچه بسیار طولانی دارد.این روز گرامیداشت و تجدید پیمان همه زنان و مردان برابری طلب و آزادی خواه در جهان است!

 

سیر تحولات جنبش زنان در ایران نیز از جنبش مشروطه تا کنون با افت و خیزهای زیادی همراه بوده است. با قدرت گیری جمهوری اسلامی و آپارتاید ضد زن، جنبش زنان ایران نیز وارد تحولات نوینی شد. نماد آشکار آن، تظاهرات زنان علیه سرکوب و نابرابری جنسیتی بود که در روز ۸ مارس ۱۳۵۷ علیه فرمان خمینی – برای تحمیل حجاب اجباری – تجلی یافت.

 

ما امسال در شرایطی برای بزرگداشت روز جهانی زن آماده می شویم که حکومت زن ستیز اسلامی در ایران علیرغم شرایط بسیار بحرانی که دچار آن است، هم چنان به سرکوب و اذیت و آزار زنان در همه ابعاد اجتمایی و سیاسی ادامه می دهد.

 

 جمهوری اسلامی در زمره معدود دولت ‏هایی است که در قوانین خود رسماً بر تبعیض و نابرابری صحه گذاشته است. با این همه و به رغم همه تبعیضات و ستم و سرکوب‏ های‏ عنان گسیخته‌ای که بر زنان ایران اعمال شده است، کمتر جنبشی را می توان سراغ گرفت که زنان در آن حضوری فعال نداشته باشند. این میزان از فعالیت و رادیکالیسم مبارزاتی زنان، برخاسته از آگاهی آنها و متأثر از تبعیض‏ ها و ستم های وحشیانه‏ ای است که حاکمان مرتجع اسلامی بر آنان تحمیل کرده‏اند.

 

در نظام استبدادی و سرمایه‏ داری جمهوری اسلامی، اگر چه عموم توده های مردم ایران هر یک به نحوی در معرض ستم و سرکوب و نابرابری قرار دارند، اما ستم و تبعیضی که بر زنان ایران اعمال شده است، وحشیانه ‏ترین و بیرحمانه ‏ترین نوع تبعیض و ستم در ایران است. علاوه بر این ستم جنسیتی که عموم زنان ایران با آن روبرو هستند، اکثریت بزرگی از زنان، به عنوان زنان کارگر و خانواده‏ های کارگر نیز با ستم طبقاتی و استثمار وحشیانه سرمایه ‏داری مواجه ‏اند.

 

در جریان جنبش انقلابی ۱۴۰۱ زنان ایران با نبرد قهرمانانه خود حماسه ‏ها آفریدند. این جنبش شکاف ‏های درونی طبقه حاکم را عمیق ‏تر و رژیم را با چالش‏ های بزرگی مواجه ساخت. اکنون دیگر کم نیستند افراد و گروهایی که حتی از درون طبقه حاکم نیز به صراحت عنوان می‏کنند که ادامه حیات جمهوری اسلامی دیگر به شیوه گذشته ممکن نیست.

 

در بطن دلاوری ‏های مبارزات زنان و تمام حماسه ‏آفرینی ‏های آنان است که اکنون روز جهانی زن – نماد رزم زنان برای رهایی  فرا رسیده است. روزی که زنان در سراسر جهان با برپایی راهپیمایی ‏ها، تجمع و تظاهرات علیه تبعیض و ستم و نابرابری‏ های جنسیتی به‏ پا می خیزند و مطالبات خود را مطرح می‏کنند. هشت مارس فرصت دیگری است که زنان در ایران نیز با تکیه بر تجربه مبارزاتی سال‏های سپری شده – بویژه تجربه جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» – بار دیگر به تعرض جدیدی علیه نظام زن ستیز جمهوری اسلامی روی آورند و با گردهم ‏آیی ‏ها و تظاهرات در خیابان‏ها و سر دادن مطالباتی که انعکاس تمام خواست ‏های زنان علیه تبعیض و ستم و نابرابری است، ضربه دیگری بر پیکر نحیف و پوسیده جمهوری اسلامی وارد آورند.

 

آزادی و برابری کامل و بی قید و شرط زنان در گرو سرنگونی رژیم اسلامی، واژگونی نظام استثمارگر سرمایه داری و برقراری جمهوری سوسیالیستی و یک حکومت شورایی است. جنبش آزادی زن یک ستون و موتور مهم و اصلی خیزش انقلابی اجتماعی است.

 

 

 

روز جهانی زن فرصت مناسبی است برای بیان حقوق زنان

 

حقوق زنان چیست؟

 

حقوق زنان به‌عنوان یک بعد مهم از حقوق بشر، از طیف گسترده‌ای از جوانب اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی تشکیل شده است. تاریخچه حقوق زنان با تلاش‌های فعالان زنان و جنبش‌های حقوقی به‌مرورزمان تکامل یافته است. با این حال، هنوز تاکنون در بسیاری از مناطق جهان، زنان با چالش‌ها و تبعیض‌هایی مواجه هستند.

 

زنان نیمی از پیکره جامعه انسانی را تشکیل میدهند، ولی همواره در طول تاریخ با افراط یا تفریط گری دیگران در استیفای حقوق خود روبه رو بوده اند; افراط و تفریطهایی که از جهل یا سوء نیت برخاسته است. ‌

 

 

 

عوارض بی‌توجهی به حقوق زنان

 

توجه به حقوق زنان از اهمیت بالایی برخوردار است. بی‌توجهی به این موضوع هم عوارض خاص خود را دارد که در ادامه به توضیح بیشتر در مورد آنها می‌پردازیم.

 

ترویج تبعیض جنسیتی در حوزه‌های مختلف

 

عدم توجه به حقوق زنان باعث ترویج تبعیض جنسیتی در اقتصاد، فرهنگ و جوامع می‌شود. این امر باعث محدود شدن فرصت‌های شغلی و حرفه‌ای برای زنان می‌شود که تأثیرات منفی بر توسعه اقتصادی و اجتماعی جامعه دارد.

 

محدودیت در دسترسی به تحصیلات

 

عدم توجه به حقوق زنان موانعی برای دسترسی آنان به تحصیلات عالی ایجاد می‌کند. تبعیض‌های جنسیتی در حوزه آموزشی می‌تواند باعث کاهش سطح تحصیلات زنان شده و تأثیرات منفی بر توانمندی جامعه داشته باشد.

 

افزایش خشونت علیه زنان

 

نادیده گرفتن حقوق زنان باعث افزایش حوادث خشونت‌آمیز علیه زنان می‌شود. زنانی که حقوق اساسی‌شان تضعیف شده یا نادیده گرفته می‌شود، ممکن است در معرض خطرات بیشتری از جمله خشونت فیزیکی یا روانی قرار گیرند.

 

شکاف اقتصادی بین زن و مرد

 

عدم توجه به حقوق زنان باعث ایجاد شکاف‌های اقتصادی بین زن و مرد می‌شود. تبعیض در حقوق شغلی و فرصت‌های اقتصادی منجر به کاهش درآمد زنان نسبت به مردان می‌شود که این موضوع سبب ایجاد اختلاف درآمد بین زن و مرد می‌شود.

 

کاهش مشارکت زنان در بازار کار

 

اگر حقوق زنان نادیده گرفته شود، مشارکت زنان در بازار کار کاهش می‌یابد. این موضوع باعث کاهش نیروی کار زنان و افت قابل‌توجهی در توسعه اقتصادی می‌شود.

 

تضعیف سلامت زنان

 

حقوق زنان نقش مهمی در سلامت آنان دارد. عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی، نقض حقوق زنان را تشدید کرده و بر سلامت جامعه تأثیر منفی می‌گذارد.

 

تضعیف نقش زنان در تصمیم گیری

 

عدم توجه به حقوق زنان باعث کاهش نقش زنان در تصمیم گیری‌های اجتماعی و سیاسی می‌شود. این موضوع خود تأثیرات منفی زیادی به دنبال دارد که از آن جمله می‌توان به کاهش نقش زنان در آینده کشورشان اشاره کرد.

 

آسیب به روان زنان

 

نادیده گرفته شدن حقوق زنان به تضعیف روحی و روانی آنان منجر می‌شود. این امر می‌تواند منجر به افزایش نارضایتی و اضطراب زنان شده و آنان را از مشارکت فعّال در جامعه باز دارد.

 

تأثیرات بین‌المللی

 

بی‌توجهی به حقوق زنان عوارض بین‌المللی نیز دارد. جوامعی که به حقوق زنان توجه نمی‌کنند، ممکن است در زمینه‌های بین‌المللی، توسعه پایدار و حقوق بشر شکست بخورند. توجه به حقوق زنان نه‌تنها از لحاظ اخلاقی بلکه از لحاظ اقتصادی و اجتماعی نیز حائز اهمیت است.

 

 

 

سال ۲۰۲۴ رکورددار اعدام زنان در ایران

 

 بر اساس این گزارش سال ۲۰۲۴ بالاترین رقم اعدام سالانه زنان در ایران را به خود اختصاص داده است. در این سال ۳۱ زن اعدام شدند. به گفته سازمان حقوق بشر این تعداد از زمانی که این سازمان در سال ۲۰۰۸ اقدام به ثبت موارد اعدام کرد، بی‌سابقه بوده است.

 

این در حالی است که تعداد نامعلومی از زنان زندانی در صف اعدام قرار دارند. در این میان تنها نام دو تن از این زندانیان که جرمشان سیاسی است اعلام شده است: وریشه مرادی و پخشان عزیزی.

 

محمود امیری مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، به مناسبت انتشار این گزارش گفت: «اعدام زنان در ایران نه تنها ابعاد ظالمانه و غیرانسانی مجازات اعدام را به نمایش می‌گذارد، بلکه عمق تبعیض و نابرابری جنسیتی در سیستم قضایی را نیز آشکار می‌کند. ما خواستار اقدام جدی جامعه جهانی برای مقابله با بی‌عدالتی‌های نهادینه‌شده و آپارتاید جنسیتی در ایران هستیم و از آنها می‌خواهیم که تلاش‌های خود را برای نجات محکومان به اعدام تشدید کنند

 

 

 

تایید حکم اعدام «پخشان عزیزی»، زندانی سیاسی کُرد با اتهام «بغی» در دیوان عالی کشور، واکنش‌های بسیاری را در برداشته است. این حکم اما یادآور صدها مجازات اعدامی است که دستگاه قضایی ایران علیه زنان فعالان سیاسی، مدنی و حتی زنان بهایی بابت باور مذهبی آن‌ها صادر کرده است.

 

جمهوری اسلامی در ۴۶ سال حیات خود، جان زنان بسیاری را ستانده و زنانی را هم با احکام سنگین زندان ازجمله حبس ابد، پشت میله‌های زندان نگه داشته است. روایتی از برخی از این اعدام‌ها، سادگی صدور آن و سهولت اجرای آن در جمهوری اسلامی، شاخصی از رعایت حقوق‌بشر توسط حکومت فعلی ایران است. این موارد به غیر از قصاص است که حکومت در آن نقش غیرمستقیم دارد.

 

 

 

آن‌ها که زیر تیغ‌اند؛ وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی

 

اگرچه در تاریخ جمهوری اسلامی زنانی بوده‌اند که از تیغ اعدام‌های سیاسی بیرون آمدند و رها شده‌اند، اما سیاست صدور احکام اعدام بر پایه اتهامات کلیشه‌ای و کلی، هنوز برقرار است. جمهوری اسلامی ابایی از صدور آسان و غیرقانونی حکم اعدام علیه زنان ندارد.

 

 آخرین این موارد، پخشان عزیزی و «وریشه مرادی» هستند، دو زن جوانی‌ که به دلیل حضورشان در کوبانی در کردستان سوریه، درست زمانی که داعش در حال جنایت علیه زنان در عراق و سوریه بود، با حکم اعدام روبه‌رو شده‌اند.

 

بی‌بی‌سی دریافت حکم اعدام شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت که پیش‌تر توسط دیوان عالی نقض و برای بررسی مجدد به شعبه ‌هم‌عرض ارسال شده بود، بار دیگر به اتهام «عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» به اعدام محکوم شده است.

 

ما زنان ایران‌، احکام اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی، شریفه محمدی و ده ها زندانی سیاسی دیگر را به شدت محکوم می کنیم و خواهان حذف کلی مجازات اعدام و دیگر قوانین زن ستیز از قوانین رژیم اسلامی هستیم و از همه نیروهای مترقی و نهادهای حقوق بشری می خواهیم در این راه همراه ما شوند تا صدای دادخواهی “کارزار علیه مجازات اعدام” در ایران را رساتر کنیم.

 

حکم اعدام زنان در ایران اگرچه کم‌شمارتر از اعدام مردان است، ولی باتوجه به اشکال پیچیده تبعیض علیه زنان، فعالان حقوق‌بشر می‌گویند که زنان در روندهایی به‌مراتب ناعادلانه‌تر و بیشتر تحت‌تاثیر کلیشه‌های جنسیتی به اعدام محکوم می‌شوند.

 

 از‌این‌رو، پرداختن به مساله اعدام زنان حائز اهمیت فوق‌العاده است؛ زنانی که در جریان اعتراضات به کشته شدن «مهسا(ژینا) امینی» و جنبش «زن، زندگی، آزادی»، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های مرتبط با بقای نظام ۴۵ ساله جمهوری اسلامی و رهبری چهار دهه‌ای علی خامنه‌ای را رقم زده‌اند.

 

 زنانی‌ که از فرخ‌رو پارسا تا پخشان عزیزی به‌دنبال یک زندگی معمولی، انسانی و عاری از خشونت سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و حکومتی بوده و هستند، ولی حکومت آن‌ها را زنده نخواسته و نمی‌خواهد.

 

 ضمن بزرگداشت روز جهانی زن، یاد تمام زنانی را که برای دادخواهی، آزادی و حقوق برابر در ایران مبارزه کرده اند، گرامی می داریم و پشتیبانی کامل خود را از مبارزات زنان برابری طلب و آزادی خواه ایران و‌ جهان اعلام می داریم .

 

 


 

ماهنامه شماره یکصد و بیست وهشت رهائی زن

 - زنده باد هشت مارس - روز جهانی زن

https://rahaizanorg.blogspot.com/2025/03/zendebad8marszanzendegiazadi.html


 


اعدام ؛ ابزاری برای بقای حکومت و سرپوشی بر بحران های داخلی

مریم مرادی

                 در ماه‌های اخیر، موج جدیدی از اعدام‌ها در ایران نگرانی‌های گسترده‌ای را در داخل و خارج از کشور برانگیخته است. طبق گزارش سازمان حقوق بشری ، جمهوری اسلامی در سال گذشته میلادی (2024) ، حداقل ۹۷۵ اعدام انجام داد. (1) جمهوری جنایتکار اسلامی از ابتدای روی کار آمدن تا اکنون یکی از بالاترین نرخ‌های اعدام در جهان را داشته است و


برخلاف بسیاری از کشورهایی که مجازات اعدام را کنار گذاشته‌اند، همچنان از این مجازات به‌عنوان یک ابزار سیاسی، امنیتی و اجتماعی استفاده می‌کند. (2) در سال‌های اخیر، این روند رو به افزایش بوده است. اما این افزایش ناگهانی در اجرای احکام اعدام چه دلیلی دارد؟

در حال حاضر، اقتصاد ایران در وضعیت بحرانی قرار دارد. تورم بالا، بیکاری گسترده، کاهش ارزش پول ملی کشور، فساد اقتصادی و تحریم‌های بین‌المللی باعث شده که مردم فشار شدیدی را تحمل کنند. بدون شک این مشکلات باعث افزایش اعتراضات عمومی جامعه میشود  و حکومت برای منحرف کردن افکار عمومی از اینهمه مشکلات و بحران اقتصادی، شدت سرکوب را افزایش داده و موج جدیدی از اعدام‌ها را آغاز کرده است. افزایش اعدام‌ها نه‌ تنها اقدام قضایی نیست، بلکه تلاشی است برای سرپوش گذاشتن بر بحران‌های داخلی که خود حکومت ( به دلیل فاسد بودن و بی کفایتی اش )، عامل بروز و تشدید آنهاست. اکنون این  حکومت درمانده و نالایق ، در وضعیتی قرار دارد  که برای ایجاد ترس و منحرف کردن توجه افکار عمومی، از مجازات اعدام به‌عنوان یک ابزار سرکوب استفاده کند. از طرف دیگر، از اعدام بعنوان ابزاری  برای حفظ  قدرت و بقای خود نیز بهره می برد.

سرکوب مخالفان و معترضان سیاسی

یکی از مهمترین  دلایل استفاده جمهوری اسلامی از اعدام، سرکوب مخالفان ، ایجاد رعب و وحشت در جامعه است. از بهمن ۱۳۵۷ تاکنون، بسیاری از احکام اعدام نه به دلیل جرایم جنایی، بلکه تنها  به دلیل اختلاف نظر سیاسی و عقیدتی صادر شده‌اند.

اعدام‌های دهه ۶۰ و قتل‌عام ۱۳۶۷: در این سالها ، هزاران زندانی سیاسی از گروه‌های مختلف، از جمله چپ‌گرایان، ملی‌گرایان، و مجاهدین خلق، بدون محاکمه عادلانه اعدام شدند.

محاکمه‌های غیرشفاف معترضان: در اعتراضات مردمی سال‌های اخیر، بسیاری از معترضان بازداشت‌شده به‌ سرعت و در دادگاه‌های نمایشی به اعدام محکوم شده‌اند. حکومت از این طریق تلاش می‌کند که جامعه را از اعتراضات گسترده‌تر بازدارد.

اتهامات واهی برای حذف مخالفان: بسیاری از احکام اعدام با اتهاماتی مانند "محاربه"، "افساد فی‌الارض" و "جاسوسی" صادر می‌شوند، در حالی که متهمان تنها منتقدان حکومت بوده‌اند.

در سال‌های اخیر، ایران شاهد اعتراضات گسترده مردمی بوده است. از اعتراضات مربوط به افزایش قیمت سوخت در سال ۱۳۹۸ گرفته تا خیزش انقلابی زن، زندگی، آزادی در سال ۱۴۰۱، حکومت همواره از اعدام به‌عنوان ابزاری برای ایجاد وحشت و سرکوب معترضان استفاده کرده است. بسیاری از اعدام‌شدگان اخیر، معترضان بازداشت‌شده‌ای هستند که با اتهامات ساختگی مانند "محاربه" و "افساد فی‌الارض" به اعدام محکوم شده‌اند. برخی از این افراد در دادگاه‌های غیرشفاف و بدون وکیل مدافع محاکمه شده‌اند. اعدام معترضان، یک روند نگران‌کننده است و حکومت  ضد مردمی جمهوری اسلامی تلاش می‌کند با این اقدامات، مردم را از شرکت در اعتراضات آینده بترساند.

چرا حکومت از اعدام برای سرکوب سیاسی استفاده می‌کند؟

ایجاد رعب و وحشت در میان مردم و جلوگیری از اعتراضات بیشتر

حذف چهره‌های تأثیرگذار مخالف

ارسال پیام تداوم سرکوب به جامعه

مهار نارضایتی‌های اجتماعی و بحران‌های داخلی

فقر، بیکاری، تورم و فساد گسترده باعث افزایش نارضایتی عمومی شده است. در این شرایط، حکومت با افزایش اعدام‌ها تلاش می‌کند افکار عمومی را از مشکلات اصلی حاکم در جامعه منحرف کند.

افزایش اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر: در بسیاری از موارد، افراد فقیر و محروم جامعه به جرم حمل یا خرید و فروش مواد مخدر اعدام می‌شوند.

سرکوب اعتراضات کارگری و صنفی: بسیاری از فعالان کارگری که خواهان حقوق بهتر بوده‌اند، به اتهامات امنیتی بازداشت شده و برخی به اعدام محکوم شده‌اند.

ایجاد فضای ناامنی اجتماعی: حکومت تلاش می‌کند با نمایش اعدام‌ها، نشان دهد که با "ناهنجاری‌های اجتماعی" برخورد شدید دارد و این‌گونه از نارضایتی‌های عمومی بکاهد.

اعدام چگونه به حکومت کمک می‌کند تا بحران‌های داخلی را کنترل کند؟

تغییر تمرکز جامعه از مشکلات اقتصادی به موضوعات امنیتی و قضایی

القای این پیام که هرگونه نافرمانی با مجازات سنگین مواجه خواهد شد

جلوگیری از گسترش اعتراضات کارگری و صنفی

مشروعیت‌بخشی ایدئولوژیک و فقهی به سرکوب

حکومت جنایتکار اسلامی همواره تلاش کرده است که اعدام را نه‌ تنها یک ابزار سیاسی، بلکه یک حکم شرعی و اسلامی معرفی کند. در واقع، برای حفظ مشروعیت دینی خود، اجرای احکام اعدام را به قوانین شرعی و قرآنی مرتبط می‌سازد.

 استفاده از فقه برای توجیه اعدام‌ها: مجازات‌هایی مانند قصاص، حد محاربه، ارتداد و افساد فی‌الارض را به‌عنوان احکام اسلامی معرفی کرده و از آنها برای سرکوب مخالفان خود استفاده می‌کند.

حمایت برخی ملایان حکومتی از اعدام: نهادهای مذهبی نزدیک به حکومت، اعدام را یک "حکم الهی" معرفی کرده و حذف آن را به‌عنوان تضعیف اسلام جلوه می‌دهند.

نمایش اعدام‌های عمومی: حکومت با اجرای اعدام در ملأعام، تلاش می‌کند اقتدار دینی و حکومتی خود را به نمایش بگذارد.

چرا جمهوری اسلامی از مشروعیت دینی برای توجیه اعدام استفاده می‌کند؟

جلوگیری از مخالفت‌های داخلی در میان نیروهای مذهبی

سرکوب مخالفان با ابزار فقهی، بدون نیاز به دلایل سیاسی

حفظ حمایت اقشار سنتی و مذهبی جامعه

نقش دستگاه قضایی و امنیتی در گسترش اعدام‌ها

قوه قضاییه این حکومت ،  تحت کنترل نهادهای امنیتی قرار دارد و بسیاری از احکام اعدام بر اساس خواست نیروهای اطلاعاتی و سپاه پاسداران صادر می‌شود. دادگاهها در این سیستم فاسد و جنایتکار، احکام سنگینی را بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه صادر می‌کنند و متهمان معمولاً تحت شکنجه مجبور به اعترافات اجباری می‌شوند. گروه‌هایی که بیشترین هدف اعدام‌ها قرار می گیرند،  شامل: معترضان و فعالان سیاسی ، اقلیت‌های قومی و مذهبی (کردها، بلوچ‌ها، اهل سنت، بهاییان) ، زندانیان جرایم مواد مخدر (که عمدتاً از قشر فقیر جامعه هستند).

فشارهای بین‌المللی و نیاز حکومت به نمایش قدرت

این روزها جمهوری اسلامی با افزایش تحریم‌های بین‌المللی، انزوای سیاسی، و فشارهای حقوق بشری بیشتری  روبه‌رو است. بسیاری از کشورهای غربی، این حکومت  را به‌دلیل نقض گسترده حقوق بشر و افزایش اعدام‌ها محکوم کرده‌اند. در چنین شرایطی، حکومت با اجرای اعدام‌های بیشتر، تلاش می‌کند اقتدار خود را همچنان نشان دهد و پیام سرکوب‌گرانه‌ای به مخالفان داخلی و خارجی ارسال کند.

 

 

جمهوری اسلامی درمانده و در حال سقوط ، تصور می‌کند که با اجرای اعدام‌های گسترده می‌تواند جامعه را بترساند و بقای خود را تضمین کند، اما تاریخ نشان داده که سرکوب و خشونت در نهایت به سقوط حکومت‌های سرکوب‌گر منجر می‌شود.

 

               هم مرگ بر جهانِ شما نیز بگذرد                                      هم رونقِ زمانِ شما نیز بگذرد        

                 ای تیغ‌ِتان چو نیزه برای ستم دراز!                                  این تیزیِ سنانِ شما نیز بگذرد        

                 چون دادِ عادلان به جهان در بقا نکرد                               بیدادِ ظالمانِ شما نیز بگذرد           

                 در مملکت چو غرّشِ شیران گذشت و رفت                         این عوعوی سگانِ شما نیز بگذرد  

" سیف فرغانی"

پاینده_باد_ایران

نه_به_اعدام

نه_به_جمهوری_اسلامیَ

 

 

 

 

References

(1)   https://parsi.euronews.com/2025/02/20/iran-executed-975-people-in-horrifying-2024-escalation?utm_source=news.google.com&utm_campaign=feeds_news&utm_medium=referral

(2)   https://iranhr.net/fa/articles/7350/

 

 

مریم مرادی

24 فوریه 2025   


ماهنامه شماره یکصد و بیست وهشت رهائی زن

 - زنده باد هشت مارس - روز جهانی زن

https://rahaizanorg.blogspot.com/2025/03/zendebad8marszanzendegiazadi.html


   

فرارسیدن هشت مارس، روز جهانی زن دیگر و 45 سال مبارزه زنان ایران علیه استبداد و قوانین زن ستیز

 



 راحله.ر

 

زنان ایران ناچارند بر اساس قوانین تحمیلی جمهوری اسلامی، پوششی مطابق با معیارهای حکومتی داشته باشند. این اجبار، نقض آشکار حقوق انسانی آنان است و هرگونه سرپیچی از آن، با خشونت، بازداشت، تحقیر و مجازات‌های سنگین روبه‌رو می‌شود. این قانون نه‌تنها آزادی زنان را سلب کرده، بلکه فشارهای روانی، اجتماعی و اقتصادی بسیاری را بر آنان تحمیل کرده است.

اما زنان ایران در طول این ۴۵ سال، با وجود سرکوب، زندان، شکنجه، تهدید و حتی از دست دادن جانشان، زیر بار این اجبار نرفته‌اند. از همان روزهای نخست انقلاب ۵۷، زنان با اعتراض به حجاب اجباری، مخالفت خود را آشکار کردند و در طول دهه‌های بعد، این مبارزه به اشکال مختلف ادامه یافت. با گسترش آگاهی و مبارزات زنان آزادی‌خواه و برابری‌طلب، جمهوری اسلامی نیز فشار و سرکوب خود را افزایش داده است. امروزه بسیاری از زنان فعال در حوزه‌های مدنی، سیاسی و عقیدتی در زندان‌های مختلف به سر می‌برند و تحت آزار و اذیت‌های جنسیتی قرار دارند. حکومت با صدور احکام سنگین و اعمال وثیقه‌های نجومی، قصد دارد این مبارزات را خاموش کند، اما زنان ایران، خستگی‌ناپذیر، برای حقوق انسانی خود می‌جنگند.

سرکوب سیستماتیک و ابزارهای کنترل اجتماعی

حکومت ایران برای حفظ کنترل و تداوم سرکوب، از روش‌های مختلفی بهره می‌برد. یکی از مهم‌ترین این روش‌ها، استفاده از شهروندان به‌عنوان ابزار سرکوب است. با تبلیغات گسترده، عده‌ای از مردم را به بازوهای اجرایی حکومت تبدیل کرده‌اند تا زنان و حتی مردانی که مطابق معیارهای حکومتی رفتار نمی‌کنند، تحت تعقیب قرار گیرند. مثال بارز این موضوع، ارسال گزارش‌های مردمی درباره "کشف حجاب" است. در بسیاری از موارد، افراد وابسته به حکومت، شماره پلاک خودروهایی را که زنان بدون حجاب در آن نشسته‌اند، ثبت کرده و در عرض چند ثانیه، پیامک توقیف خودرو ارسال می‌شود. این سیاست، علاوه بر آسیب‌زدن به امنیت روانی شهروندان، موجب ایجاد شکاف و بی‌اعتمادی میان مردم شده و نفاق اجتماعی را تقویت کرده است.

علاوه بر این، حکومت در تلاش است تا از طریق نفوذ در سیستم آموزشی، نسل‌های آینده را به پذیرش ایدئولوژی خود (مذهبی- استبدادی) وادار کند. در سال‌های اخیر، بسیاری از نیروهای آموزشی از میان طلاب حوزه علمیه  و یا از بند "پ" استفاده کرده اند و انتخاب شده‌اند که هیچ دانشی در زمینه آموزش ندارند و مدارس را به پایگاهی برای ترویج تفکرات مذهبی حکومتی تبدیل کرده‌اند. مراسم و برنامه‌های مدرسه‌ای، عمدتاً جنبه تبلیغاتی و مذهبی دارند و از محتوای آموزشی مفید و علمی فاصله گرفته‌اند. این سیاست شست‌وشوی مغزی در مدارس ابتدایی، به‌گونه‌ای طراحی شده که در تلاش است تا  از همان کودکی، ذهنیت تسلیم‌پذیری و تبعیت از حکومت را در دانش‌آموزان نهادینه کند. که در دو سال گذشته با "جنبش مهسا" دیدیم که دانش آموزان ابتدایی با مشت های گره کرده شعار"زن-زندگی-آزادی" سردادند و حکومت از وحشت گسترش این اعتراضات دانش آموزان، دست به پلیدترین و شنیع ترین رفتار یعنی مسموم کردن دانش آموزان زد.

حکومت اسلامی یک حکومت ایدئولوژیک و استبدادی است که اصلاح‌پذیر نیست. هرگونه تغییری که قدرت مطلق رهبر یا ساختار دینی حکومت را به چالش بکشد، با شدیدترین واکنش‌ها و سرکوب‌ها مواجه می‌شود. با گذشت زمان، دامنه خشونت و سرکوب گسترده‌تر شده و هرگونه خواسته برای دموکراسی و حقوق بشر، به‌عنوان "ضد اسلام" و "ضد انقلاب" سرکوب می‌شود. اما تجربه نشان داده است که تغییرات اساسی در هر جامعه‌ای، از آگاهی و مقاومت زنان، معلمان و نسل‌های جدید آغاز می‌شود. زنان ایرانی، که همواره در خط مقدم این مبارزه بوده‌اند، امروز بیش از هر زمان دیگری به حقانیت راه خود ایمان دارند و با ایستادگی، شجاعت و همبستگی، به نبرد خود برای دستیابی به جامعه‌ای آزاد، برابر و انسانی ادامه می‌دهند.

ایران فردا می‌تواند سرزمینی باشد که در آن آزادی، برابری و کرامت انسانی برای همه شهروندان تضمین شود. این هدف، تنها با اتحاد ملی، مقاومت مدنی و همبستگی داخلی و جهانی محقق خواهد شد.

  


 

ماهنامه شماره یکصد و بیست وهشت رهائی زن

 - زنده باد هشت مارس - روز جهانی زن

https://rahaizanorg.blogspot.com/2025/03/zendebad8marszanzendegiazadi.html