صدایمان باشید

ژینو ابراهیمی

 

من فاطمه ابراهیمی (ژینو)هستم .درسال ۲۰۰۹همراه با همسرم پیمان ملامیرزایی از ایران مجبور به گریختن شدیم وبه عراق رفتیم. پسرم روهان ملامیرزایی متولد۲۰۱۱/۱۰/۲۹ در عراق شهر سلیمانیه به دنیا اومد بعد از چند سال زندگی سخت و ناامن که درانجا داشتیم و با شروع جنگ داعش و همچنین نبود امنیت و آینده ایی نامعلوم برای پسرم مجبور شدیم به ترکیه برویم. در تاریخ ۲۰۱۴ما در یوان (UN)  ترکیه ثبت نام شدیم و درسال ۲۰۱۶ قبولی خود را ازسارمان ملل گرفتیم و شش ماه بعد پرونده مان به بخش کشوری داده شد. پسر دومم ریژوان ملامیرزایی تاریخ تولد ۲۰۱۷/۴/ شهر قهرمان ماراش ترکیه به دنیا آمد. با وجود آنکه فرزندم در ترکیه بدنیا آمده ولی فرزندانم هیچ گونه هویتی ندارند تنها هرکدام یک برگه تولد بیمارستان را دارند. من به عنوان یک زن آسیبهای زیادی را متحمل شدم در کشورم به دلیل اینکه آزادی ،استقلال، نداشتم و همچنین تبعیض جنسیت و خیلی دلایلی که حاضر نبودم در چنین جامعه ایی که به انسان بودن احترام نمیزاره ودر تمامی زمینه های خصوصی وفردی هر انسانی دخالت میکند و همچنین قانون مرتجعانه مرد سالاری که هرروز از ما زنان قربانیان زیادی گرفته و میگیرد،  تصمیم گرفتم به تمامی این ظلم ها نه بگویم و زندگی آزاد و مستقلی داشته باشم .اما درکشور من اجازه چنین ازادی وجود ندارد و ناچار فرار کردم.

حال من با همسرم و کودکانم درترکیه پناهنده هستیم ولی هنوز به کشوری امن انتقال داده نشدیم .دوماه قبل اداره مهاجرت باما مصاحبه انجام داد ویک ماه بعدش ما را رد کرد. طبق همان قوانینی که یوان  (UN)به ما در مصاحبه ی اول به ما قبولی داد برای بار دوم ما را رد کرد. ما الان حق اعتراض داریم که پرونده را دردادگاه به جریان بیندازیم دقیق ۲۷روز گذشت ولی خیلی سخت گذشت. کابوس دیپورت واخراجمان هر لحظه ازمن دور نمیشود. من هرگز نمیتونم به کشورم ایران برگردم. نمیتونم به جایی برگردم که که هیچ حق وحقوق انسانی نداشته م و نخواهم داشت. من و خانواده ام اگر به کشورمان دیپورت شویم با احکام سنگین روبرو خواهیم شد و فرزندانمان را ازدست میدهیم. من یک مادرم و یک زنم، نمی توانم تمام  درد ورنج هایی  که سالیان زیادی ست برمن تحمیل کرده اند در چند سطر نوشت. تنها میتونم بگویم، من یک زنم، من یک انسانم، در ایران نمی تونم نفس بکشم.ا زتمامی سازمان های حقوق بشر و ارگانها وسازمانهای حمایت از زنان و کودکانم تقاضا دارم صدایمان باشید و ازما حمایت کنید، زندگی وآینده بچه هایم در خطر هست واحتیاج به حمایت داریم ./.

 

 ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره هشتاد ونه منتشر شد

http://rahaizanorg.blogspot.com/2021/01/rahaizan-shomareh-89.html