۱۴۰۰ فروردین ۲۰, جمعه

آشکارسازی (برون‌آیی )



شیما مقدم 

 

زمانی که یک دگرباش جنسی، تصمیم می‌گیرد هویت یا گرایش جنسی خود را برای خود، خانواده، اطرافیان و یا جامعه، آشکار کند و احساسات خود را در این زمینه با دیگران در میان بگذارد، او 



درباره دگرباشی جنسی خود آشکارسازی انجام داده است. آشکارسازی که معادل

 Coming out در زبان انگلیسی در نظر گرفته می‌شود ممکن است با تعابیر دیگری مثل “بیرون آمدن از پستو یا گنجه” به کار برده شود. طبیعتا “کسی که داخل گنجه است” به این معناست که درباره وضعیت خود آشکارسازی نکرده است. برون‌آیی یکی از مسائلی است که بسیاری از فعالان در زمینه دگرباشان جنسی، بخصوص در کشورهای غربی، آن را عاملی مهم بر تغییر جامعه می‌شمردند. آن‌ها می‌گویند اگر انسان‌ها در نزدیکی خود، بطور مثال در خانواده یا در میان دوستان و همکاران، همکلاسی‌های مدرسه و دانشگاه یا هر کجای جامعه، با چهره‌های دگرباش جنسی رودررو شوند، بتدریج بر وحشت‌های (فوبیای) خود نسبت به این افراد، می‌توانند کنار بیایند و این بخش از جامعه را نیز مانند دیگر افراد عادی جامعه قبول کنند. به این شکل، می‌توان زندگی آسوده‌تری برای دگرباشان جنسی، در مجموع در جامعه حاکم کرد هرچند برون‌آیی سختی‌ها و مصائب خود را بر هر فرد خواهد داشت و در برخی موارد، برون‌آیی می‌تواند باعث شدت گرفتن وحشت‌ها (فوبیا) بر شخص دگرباش جنسی باشد و او را قربانی خشونت‌های کلامی و فیزیکی سازد.

آشکارسازی مراحل متفاوت و متعددی دارد. بسته به زمان و موقعیت ممکن است یک فرد به این نتیجه برسد که باید با دوستان


 

خود یا حتی خانواده خود آشکارسازی کند. همچنین دلایل مهمی می‌توان برای آن برشمرد، که می‌تواند سرمنشاءِ درونی و احساسی داشته باشد یا شرکت در یک جنبش عدالت‌خواهی باشد و یا به دلایل دیگر. دگرباشان جنسی معمولا پس از آشکارسازی‌های مهم خود (آشکارسازی با جامعه یا با خانواده)، شاهد تغییرات چشمگیری در زندگی خود می‌شوند.

سخت‌ترین مرحله زندگی «آشکارسازی» است، اعلام این که تو آنچه دیگران فکر می‌کنند، نیستی، این که تو، تمایلاتت، خواسته‌هایت و نگاهت به زندگی آن چیزی نیست که همه این سال‌ها به همه ما آموزش داده‌اند. این که تو زندگی را طور دیگری تعبیر می‌کنی.یکی از مهمترین مشکلات ما مشکلات اجتماعی آشکارسازی و بیرون آمدن از زیر نقابی است که همیشه روی صورت بچه‌های همجنسگرا است. سال ها پیش، سازمان جهانی بهداشت، همجنس‌گرایی را از لیست بیماری‌ها حذف کرد. اما به گزارش ایلگا- سازمان جهانی همجنسگرایان، دوجنسگرایان، تراجنسیتی‌ها و میان‌جنسی‌ها- همچنان ۷۲ کشور رابطه جنسی دو همجنس با رضایت دو طرف را جرم تلقی می‌کنند و در ۴۵ کشور این جرم‌انگاری در روابط زنان نیز مانند روابط مردان اعمال می‌شود.بنابر این گزارش در هشت کشور عضو سازمان ملل، مجازات اعدام برای رابطه جنسی میان افراد همجنس اعمال می‌شود. در کشورهای ایران- عربستان سعودی، یمن و سودان، اجرای حکم اعدام در سراسر کشور امکان‌پذیر است. در کشورهای سومالی و نیجریه، تنها در برخی استان‌ها این حکم اعمال می‌شود و در عراق و سرزمین‌های تحت تسلط حکومت خودخوانده داعش، این حکم از سوی دادگاه‌ها یا پاسگاه‌های محلی یا گروه‌های 

  غیردولتی نیز اجرا می‌شود


ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره نود و سه منتشر شد


http://rahaizanorg.blogspot.com/2021/03/rahaizan-shomareh-93.html 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر