۱۴۰۰ مهر ۸, پنجشنبه

از طالبان در کابل تا قاتلان "ناموس بان" در کردستانبه حرفهای این زن افغان گوش بدهید!


او مستقل از اینکه اسمش چیست و کیست، با آرامش قابل ستایش و با کلمات شمرده با آتش و باروت بازی میکند. با 45 کلمه این زن چهل و پنج هزار مزدور مسلح طالبان و قدرت آنها در چهل و پنج شهر را تحقیر میکند. قلب ها به تپش میافتد، بجای قطعنامه ها و قرارهای پوچ و توخالی، به یکباره امید در


وجود هر انسانی به حرکت میافتد؛

 نکته آنجاست که باید ایستاد، باید شجاع بود و باید گرد و غبار "قربانی" را از خود تکاند و برای آزادی همگان سینه سپر کرد. در سقوط افغانستان هیچ کس از تسلط طالبان بر اقتصاد، بر مردان، تسلط بر قانون و خیابانها و بانکها چیزی نمیگوید، همه از "سقوط زنان" میگویند. سقوط حق زنان، حق کار، حق لباس، حق خندیدن، حق ابراز وجود، حق عشق و حق آزادی انتخاب... حیرت آور است که شهر بعد از شهر، محله بعد از محله مردم زنان و دختران را به سرنوشت شوم طالبان میسپارند. در این سخنرانی، یک زن علیه توحش طالبان، ادعای طالبان و علیه تسلیم و هر بهانه از تعلل در مقابله با طالبان قد علم میکند.اما دو وجب آن طرف تر در کردستان، شهر پس از شهر در تسلط "طالبانهای ناموس" در حال "سقوط" است. ناموسبانان وطنی از توحش و جنایت دست کمی از طالبان ندارند، تعداد قتل های آنها از تعداد قربانیان زن در افغانستان ابدا کمتر نیست. آیا کسی میداند قربانی بعدی کیست و کجاست؟ آیا کسی میداند "قرعه" بنام کدامین همسایگان خواهد افتاد؟ جانوران ناموس و غیرت در کردستان جنگ نکرده، در خانه و محلات عربده میکشند؛ تو سری خورده و ترسو و بی جربزه در جامعه، در تنهایی چهار دیواری خانه از فاتحان کابل "طالبان تر" می‌شوند. چند مورد دیگر باید شاهد قتل‌عام زنان بود تا اینکه خودی نشان داد؟ تا کی باید زنان در کردستان قربانی شوند تا شاید یک زمانی جامعه "راه حل مناسبی" پیدا کند؟ این روزها در جلسات فعالین عرصه زنان در شهرهای کردستان در مشورت و در جستجوی راه حل در مقابل موج قتل ناموسی در کردستان ، با این سوال مواجه شدم که: سقز و مریوان برای زنان امن تر است یا کابل؟ جواب دقیق به این سوال نه ممکن است و نه اهمیتی دارد. اما، مهمتر از هر چیز هر زن ساکن کابل باید بداند در سنندج، سقز، مریوان همسنگرانی دارد که از حق و آزادگی کوتاه نمیآیند. بگذار سخن و سخنران کوچه های شهر را به اشغال درآورد، که اگر قرار است ناموس و مزخرفات مردسالارانه موجود بار دیگر قربانی بگیرد، زنان را باید در ارتش های مسلح ، در "بازی میان آتش و باروت" جستجو کرد.

آوژین  لطیفی

https://www.facebook.com/Rezaei.Sharareh/videos/296580725572708


ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره نود و هشت منتشر شد

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر