گزارش: دل‌افروز
گروهی از زنان معترض، تحت نام «جنبش نیروهای مترقی افغانستان»، همزمان با برگزاری نشست دوحه در مورد وضعیت
افغانستان، اعلام موجودیت کرده و با
نشر قطع‌نامه‌ای گفته‌اند؛ وضعیت حقوق بشری به ویژه حقوق زنان و کودکان زیر سلطه‌ی
گروه طالبان روز به روز بدتر و اسف‌بارتر می‌شود.
در ادامه‌ی این قطع نامه آمده است، آن‌چه که گروه طالبان بر مردم
افغانستان به ویژه بر زنان افغانستان روا داشته اند، در تاریخ بشریت بی مانند است.
معترضان در ادامه گفته‌اند، همان‌طوری که همه چیز برای سازمان ملل
متحد و کشورهای جهان هویداست، در بیش از دوسال و چند ماه تسلط این گروه بر
افغانستان، وضعیت حقوق بشری به ویژه زنان و کودکان تحت ستم روز به روز بدتر و اسف‌بارتر
می‌شود.
در اعلامیه این جنبش آمده است که صدور فرمان‌های پیاپی از سوی گروه
طالبان، مبنی بر محرومیت زنان از تمامی
حقوق انسانی و تشدید وضعیت آپارتاید جنسیتی در افغانستان، باعث شده تا زنان
افغانستان گسترده‌ترین نقض حقوق بشر را در جهان تجربه کنند.
جنبش نیروی‌های مترقی افغانستان در این بیانه گفته است که: «بیش‌ترین
میزان خشونت بر زنان، فعالان حقوق بشر، مدافعان حقوق زن، فعالان سیاسی/اجتماعی،
روزنامه نگاران و در نهایت به اعضای خانواده‌های‌شان اعمال شده است.»
این جنبش تأکید کرده، آن‌چه طالبان بر مردم افغانستان و به‌ویژه بر
زنان افغانستان اعمال کرده‌اند، در هیچ جای از تاریخ چنین نبوده است. این نهاد از
سازمان ملل متحد و حقوق بشر خواسته است که: «گروه طالبان را به‌خاطر نقض گستردۀ
حقوق بشری، کشتار نیروهای پیشین امنیتی و به بند کشیدن و به حاشیه راندن زنان مورد
بازپرسی قرار داده و سران این گروه را به‌خاطر
آن‌چه در دو سال و چند ماه در افغانستان انجام داده اند، را تحریم کنند.»
در بخشی از اعلامیه این جنبش آمده است: «ما از جهان می‌خواهیم که
اپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسند و از مجمع بین المللی تقاضا داریم
که بر گروه طالبان فشار وارد کنند تا زندانیان سیاسی، خبرنگاران، زنان در بند و
ماموران پیشین امنیتی را از حبس ظالمانه و بی‌دلیل، آزاد سازند.»
در ادامه خواسته‌های این معترضان آمده است که سازمان ملل متحد و
کشورهای منطقه و جهان از هرگونه تعامل و به‌رسمیت شناسی طالبان خودداری کنند.
جنبش نیروهای مترقی افغانستان در پایان قطع نامه خود گفته است که با
توجه به ابهام در آجندا و هدف نشست دوحه، نگرانی‌های خویش را در پیوند به این نشست
ابراز داشته و از مردم افغانستان خواسته که، صدای‌شان را در برابر ظلم و ستم این
گروه تروریستی بلند نگهدارند. همچنان به سازمان ملل پیشنهاد کرده است که باید به‌جای
گفت‌وگو و مذاکره با یک گروه تروریستی، با زنان، جوانان و اقشار مختلف جامعه
افغانستان وارد تعامل و گفت‌وگو شود.
https://newsletter.rahaizan.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر