تشویق اسلام به داشتن زندگی پنهانی و دروغ
از سوی دیگر ترویج فرهنگ دروغ و داشتن زندگی پنهانی به دور
از چشمان همسر وخانواده خود روشن‌ترین دلیل بر بی حرمتی به کانون خانواده و بی ارزش
نمودن جایگاه زن است همانطور که در حدیثی دیگر آمده است:
عبد اله بن عطا ازمحمد باقر امام پنجم شیعیان درباره آيه
"و إذا أسر النبي..." ( آيه ۳ سوره تحريم ) پرسيد؟ پس وی جواب داد: رسول خدا با حره ازدواج
موقت كرد، بعضي از زنان رسول خدا از اين ازدواج مطلع شدند و به پيامبر نسبت زنا دادند.
پيامبر در جواب آنها گفت: اينكار بر من حلال است اين يك نكاح موقت بود درنتيجه آنرا
مخفي كردم ( پس بايد نكاح موقت را مخفي نگه داشت بر خلاف نكاح دایمی ) ولي برخي از
زنان محمد بر آن اطلاع پيد كردند.
البته به علت وجود "تقیه" که خود نیازمند مبحث
گسترده‌ای است، در مورد ازدواج‌های صاحبان دین روایات کمی در دست است! که گویا خودشان
چنین ترجیح داده اند واقدام به این کارنموده اند. البته ادامه این پنهان کاری‌ها در
دنیای کنونی چه بسا منجر به بوجود آمدن آسیب‌های
روانی متعدد همچون چند شخصیتی، دروغ پردازی، ریاکاری، پنهان کاری، فریب و ترس از بی‌آبرویی
و... را برای افراد جامعه به همراه دارد و علاوه بر موارد ذکر شده در بعد اجتماعی نیز،
تحقیرشخصیت زن یکی ازنخستین پیامد‌های اجتماعی صیغه است.
در ساختار جمهوری اسلامی با سرکوب و کنترل روابط دو جنس از
کودکی تا بزرگسالی سعی در ایجاد نوعی تشنگی وتقویت تصورات ذهنی دوراز واقعیت از ماهیت
وجودی هریک ازآنها کمک بسیاری بر افزایش عقده‌ها و بیماریهای جنسی نموده است.
تمامی این اقدامات
به همراه فشار‌های آشکار رفتارهای دینی به وجود آورنده جامعه ای با انواع پیچیدگی‌‌های
رسمی و غیر رسمی روابط جنسی شده است که تنها راهکارهایشان گرفتن دوش آب سرد، نپوشیدن
لباس تنگ وفکر نکردن به فعل حرام است!
از سوی دیگر كتمان واقعیت‌ها مشكلی را حل نمی کند در حقیقت
گرچه آمار واقعی و دقیقی از رابطۀ جنسی افراد متاهل سوای از چارچوب خانواده وجود ندارد،
ولی شواهد حاكی از آن است كه بخشی از مردان و زنان متاهل ایران به صورت متعددی رابطه
جنسی دارند.
مردان فاحشه واختیار داشتن زنان متعدد
اسلام با مطرح كردن بحث مجاز بودن مرد در داشتن همسران متعدد
( ۴ زن
) در زمان واحد و تعداد زن‌های صیغه‌ای بی‌شمار، از عاملین اصلی گسترش فرهنگ غیر اخلاقی
به شمار می آید و از مسببین اصلی فساد و نابرابری در جامعه است. جامعه ی که پدر را
صاحب عنان و اختيار زنان و كودكان می داند و آنها را بخشی از اموال وی می‌شمارد.
مردانی که با آزادی کامل می توانند دست در جیب نموده و یک
رابطه جنسی با محدوده زمانی دلخواه خریداری کنند، و زن جنس دومی ست که باید صیغه
را لطف خدای رحمان بداند برای آن که استثمار جنسیش رنگ رسمی بیابد و وی را از کنیزی
به همخوابگی برساند.
البته ساختن و ترویج قبح اجتماعی برای این رفتار، تنها سلاح
زنانی شد که زندگیشان با انتخاب‌های بعدی شوهرانشان به تباهی کشیده شده بود، چرا که
نقش مادر خانواده پس ازاین به یک جنس مستهلک شده تغییرهویت می یافت.
صیغه کلاه شرعی و تجارتی پرسود برای دکانداران دین
اما صیغه کلاه شرعی ست برای تغییر نام یک رابطه ی دارای تابو
درفرهنگ دینی چرا که دینی که زنا را رد نکند که دین نیست! اما از سوی دیگر در زیرکانه
و آلوده‌ترین نوع استثمار باید راه فراری برای مردان نویسنده دین باقی گذاشته می شد.
اما تجارت سکس چنان
سود آور است که چشم پوشی از آن غیر ممکن می نماید همانطور که در بسیاری از زیارتگاه‌های
بزرگ بخصوص در شهر‌هایی نظیر مشهد و قم دفتر‌های مخصوص خدمات رسانی به مسافرین مختلف
و زائران مرد فعالیت می کنند، موسساتی که مجوز ساخت فایل‌های اطلاعاتی برای دریافت
پورسانت‌های مطلوب دارند و این همان نمود فرهنگ همسان سازی قوی اسلامی با تغییرات نسلها
و قدرت تکنولوژی روز است!البته در کشوری که کوچکترین تلاشی برای بهبود خدمات اجتماعی،
تحت پوشش قرار دادن زنان و فرزندان بی‌سرپرست و... نمی‌شود و حتی در تازه‌ترین افتخارات
خود در تصویب قوانین بهره کشی جنسی از فرزندان بی‌سرپرست در قالب و عنوان ازدواج
کوتاهی نمی کند، بیش از این هم انتظاری نمی‌رود.
مژگان حاصلی
ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره سی و پنجم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر