یکی از عوامل که باعث تشنج در خاورمیانه شده می توان گفت گسترش شیعه «جمهوری اسلامی ایران» و وهابیت«آل سعودی»،اختلاف فی مابین
اعدام شیخ نمر و تشنجات اخیر بین ایران و عربستان ریشه این تنازعات، سیاسی بوده و بسیار پیچیده‌تر از تحلیل ساده‌انگارانه عده‌ای است که فقط آن را اختلافی مذهبی بین شیعه و سنی می‌دانند.
برخی، اعدامهای اخیر عربستان سعودی را بخشی از تلاش این کشور در راستای مقابله با اسلام افراطی خوانده‌اند«آل سعودی»، اما همه باید به یاد داشته باشند که دین رسمی حکومت سعودی یعنی وهابیت خودش تعبیری بسیار افراط گرایانه از اسلام است و از این جهت، عقاید حکومت این کشور بسیار شبیه باورهای دینی گروه‌های خشونت‌گرایی مانند القاعده و داعش است. به خصوص که در میان اعدام‌شدگان اخیر که به جرم افراط‌گرایی و تروریسم توسط حکومت عربستان اعدام شدند نام روحانی شیعه شیخ نمر النمر به چشم می‌خورد. شیخ نمر یکی از منتقدان بسیار جدی دولت سعودی بود؛ دولتی که دهه‌هاست اقلیت شیعه این کشور را سرکوب کرده است. نمر طرفدار مبارزه مسالمت‌آمیز بود. شعار سیاسی او «کلمه، نه گلوله!» بود. اعدام او که توسط گروه‌های حقوق بشری سراسر جهان از جمله عفو بین‌الملل محکوم شده است منجر به حمله به سفارت عربستان در تهران و سپس قطع روابط ایران و عربستان شد.
از طرفی خودحکومت جمهوری اسلامی هر سال اعدامهای عقیدتی داردو برای نمونه لیست جدیداسامی ۵۲ زندانی سیاسیء عقیدتی که می توان نام برد۱.زانیار مرادی ۲. لقمان مرادی و......غیره.
از نوع برخورد این دوکشور می توان به این نتیجه رسید که پایه واساس این حکومتهای دینی برای تداوم خویش براساس دیکتاتوری بنا ریزی شده و برای این منظور حتی شروع به سرمایگزاری در خارج از قلمرو خویش نمودن و باغارت سرمایهٔ ملی و خرج کردن آن خارج از دیکتاتوری خویش نموداند که این سرمایه ها صرف نابودی وبه خاک خون کشیدن ملتهای دیگر امثال سوریه ،عراق ولبنان شده وهمچنین باعث نبودامنیت جهانی و ثروتمندتر شدن ابرقدرت و کشورهای صنعتی.
حکومت مثل جمهوری اسلامی ایران که با حمایت و شراکات غارتگران خارجی ملت ایران و خاورمیانه را به خاک خون کشیدن و در پایان میتوان نتیجه گرفت که فقط دین مخرب نیست نوع حکومت دیکتاری و نبود دمکراسی و تک حزبی یکی از عوامل اصلی و مخرب است که متأسفانه جوامع سود طلب با شارژ کردن این دیکتاتورها مثل حکومت سعودی وآخوندیهٔ ایران،کشورهای خود و خاورمیانه به خاک خون کشیدن.
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره چهل و دوم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر