خبرگزاریهای جهان در لابلای گزارشات جشن و سرور تحویل سال، تعرض سازمانیافته
به زنان در شهر کلن و چند شهر دیگر آلمان برجسته کردند. این واقعه عواقب متعددی را
بدنبال داشت که در برنامه امشب در گفتگو با شراره رضائی فعال حقوق زنان و مدیر
مسئول ماهنامه رهائی زن مقیم آلمان، به بحث و گفتگو می نشینیم.
شراره عزیز با سلام به برنامه رهائی زن خوش آمدید.
سلام به شما و سلام به ببیندگان عزیز تلویزیون سازمان
رهایی زن
رهایی زن : قبل از هرچیز میایلم در مورد اینکه تعرضات جنسی اخیر که به عبارتی سازمان
یافته شروع شده است که بنوع خود بیسابقه بوده است توضیح دهید.
شراره رضایی : خب همانطور همه ی کشورهای اروپایی و شاید کشورهای دنیا مرسوم است. شب ژانویه و
سال نو را جشن می گیرند.
هزاران نفر از مردم معمولا در میدان های اصلی شهر هزاران جمع می شوند. آتش
بازی و رقص و شادی می کنند. و هر سال این اتفاق می افتد. امسال هم در کشور آلمان،
کلن و سایر شهرهای دیگر از جلمه دوسلدورف، هامبورگ و شتوتگران هم همین جشن برپا
شد. روز بعد از آن شب پلیس گزارشی مطبوعاتیا منتشر کرد که همه چیز در «فضای شادمانی» و مسالمت آمیز تمام شد. ولی یکی دو روز بعد
خبری پخش شد مبنی بر اینکه گروهی سازمان یافته در ایستگاه قطار که اکثراً مهاجر
هستند به زنان تعرض جنسی، کیف قاپی و دو مورد تجاوز جنسی هم اعلام شده. بین روزهای ۸ و ۱۲ ژانویه تعداد شکایت ها بیش از ۴۰۰ نفر رسید. ولی پلیس اعلام کرد که تنها دو نفر را توانسته
ه دستگیر کند و آن هم دلایل و مدارک
معتبری نداشتند و آزاد شدند.
ولی نکته ای که باید یادآور بشوم اینکه طبق قانون اصلا پلیس اعلا تا مشخص نشدن
واقعیت و پایان تحقیقات، حق نداره که هویت کسی را بعنوان مجرم آشکارکند و علیه کسی
اعلام جرم کند خصوصا آفریقایی ها و عرب زبان ها را اعلام کرد. در جای سوال که در
کشوری که تمام سیستم ش به دوربین های مداربسته مجهز حتی در مغازهای شخصی و معمولی
که معمولا یک کارگری را بعنوان فروشنده در آنجا کار می کند، کارفرما دائما این
کارگر را زیر نظر دارد که مبادا دزدی صورت گیرد. سوال پیش می آید که اگر پلیس به
تعدای مشکوک شده که در ایستگاه قطار بودند باید بیشتر تحقیق می کرد و اگر هم
اینطور نبود باید این افراد و گروه را زیر نظر قرار می داد تا حداقل آنچه بعنوان
تعرض به زنان است جلوگیری کنند.
رهایی زن : همانطور که برخی شاهدان عینی اظهار داشتند یک گروه سه نفره که عرب زبان
بنظر میرسیدند در رهبری گروه بیست تا سی نفره تعرض گروه را هدایت میکردند. با توجه
سیاستهای حکومت اسلامی داعش در ایجاد رعب و وحشت در غرب آیا ردپای عاملان ارتجاع
اسلامی را در این وقایع مشاهده میکنید؟
شراره رضایی : من تا بحال کسی را بعنوان شهادت ندیدم جز آن اخبار ضدونقیض که پلیس اعلام می
کند. آنچه پلیس گفته در همان شب تعداد حدود 400 تا 500 نفر جوان که از یکساعت قبل
یعنی 11 شب در جلوی ایستگاه مرکزی قطار به صورت گروهی بودند که اگر بخواهیم این را
به داعش مرتبط کنیم وضعیت پناهندگان به مراتب بدتر خواهد شد و در ضمن من فکر نمی
کنم دراین ارتباط پای داعش در میان باشد چرا که سوابق داعش نشان داده که آنها وحشی
تر از این حرف ها هستند و اگر اینطور بود حتما به شکل دیگری مثل انتحاری و یا
انفجارهایی که درگروه ها و تجماعت و یا جشن های دیگری اتفاقی که در فرانسه و یا ترکیه اتفاق افتد حتما به شکل
دیگری می بود. ولی حکومت های اسلامی حتما نقش داشتند چرا که مردسالاری در
جوامع کشورهایی با حاکمیت اسلامی هستند
قطعا پررنگ تر است و مردسالاری نهادینه شده در مردان به دلایل تربیتی و آنچه که
دولت به جامعه به شکل آموزش داده می شود.
می توان به اسلام نقد کرد و می توان گفت که اسلام دین خشونت آمیز است و داره
خشونت را بازتولید می کند ولی مسلمان ستیزی چیز دیگری ست و آن بعد انسانی است چون
بر علیه یک انسان صحبت می کنید. افرادی در کشورهای مسلمان هستند بنا به شرایط
جامعه شان مثل ایران کسی نمی تواند حتی با وجود آنکه بخش وسیعی از جوان ها چیزی
بنام اسلام را قبول ندارند و خیلی درصد کمی از افراد نماز می خوانند ولی می گویند
جامعه اسلامی ست و اینها را باید از هم تفکیک کرد و قطعا جامعه ی مردسالار در روی
افراد تاثیرگذار است و وقتی این مردها در جامعه ی دیگری می شوند ممکن است بازخورد
بدی داشته باشد.
رهایی زن : سابقه بدمستی و آزار جنسی در
شب سال نو و جشن اکتبر در آلمان و تفاوتهای آن با تعرضات اخیر چه بوده است؟
شراره رضایی : طبق آمار سازمان‌های زنان هرساله در جشن اکتبر یا همان جشن
آبجوی مونیخ به طور متوسط به ۱۰ زن تجاوز جنسی می‌شود. البته این آمار رسمی و
آمار غیررسمی و آنچه اعلام نمی شود گفته می شود حتی تا 200 نفر مورد تعرض جنسی هم
رخ داده . آمار آزار و اذیت و تعرض جنسی در جشن کارناوال کلن نیز بسیار بالاست اما
به دلیل جدی نگرفتن موضوع از طرف پلیس این شکایت‌ها عموما ثبت نمی‌شوند. و در هیچ
آماری نمی آید. در آلمان از
هر 7 زن یک نفر حداقل یکبار مورد تجاوز جنسی قرار میگیرد. این تجاوز جنسی فقط در
خیابان نیست. وقتی عدم رضایت زن در سکس هم باشد اینهم خشونت و تجاوز محسوب می شود. 8000 مورد تجاوز جنسی در سال صورت میگیرد. در
سال 2012 تنها 4/8 درصد تونستن این جرم ها را به اثبات برسونند و یعنی بعنوان جرم،
مجرمین محکوم بشوند. تخمین
زده شده که سالانه 4/2 میلیون زن و کودک در سرتاسرجهان قربانی تجارت جنسی می شوند.
طبق برآورد سازمان جهانی کار، درآمد متوسط از فحشای اجباری معادل 67 هزار دلار
هرساله دولت ها از مکان های تن فروشی زنان سود می برند.
در فوریه 2015 یک زن عرب که روسری
به سر داشته در ساعت 5 بعدازظهر وقتی در خیابان میرفته کسی با یک جسم سنگین به سرش
می زنه و حدود یکساعت یا بیشتر بی هوش بوده وقتی به هوش می یاد لباسش پاره بوده و
بر روی تنش آب جو و مشروب ریخته بودند و قتی کمی هوشیار می شود و به پلیس شکایت می
کند ولی پلیس حرف این زن رو به مسخره می
گیرد و می گوید زیاد آبجو و مشروب خوردی! . ولی بعدها از طریق یک روزنامه ی محلی
رسانه ای می شود.منظورم این است که در بسیاری از موارد پلیس این را نادیده می
گیرد.
ولی المان بخاطر هجوم پناهندگان به
آلمان یک اهرم فشاری را به شکل سازمان یافته می خواهند یک بهانه ای را بدست دولت
بدهند تا اخراج پناهندگان راحت تر شود. حتما تجاوزی صورت گرفته همانطور که در جشن
های قبلی هم صورت گرفته و باز هم این زن هست که قربانی می شود. و حتما اولین بار
نیست و آخرین بار هم نیست چون خود دولت ها و نظام سرمایه داری برای به جیب زدن
سودسرمایه دارد این سکسیزم را تولید می کند و برای فروش هر کالایی از جنسیت زن
استفاده می کند. در تلویزیون دائم فیلم های پرنو را تبلیغ می کند و به نمایش می
گذارد.
ولی این فشار الان بر روی
پناهندگان می آورد برای تسهیل اخراج آنها درحالی که خود کشورهای اروپایی این جنگ و
خشونت و دخالت نظامی در کشورهای خاورمیانه را دارند و به آنها اسلحه می فروشند.
مسلما هیچ انسانی اگر یک زندگی خوب و بدون جنگ داشته باشد به کشور دیگر پناهنده
نمی شود. چرا یک اروپایی در کشورهای خاورمیانه پناهنده نمی شود؟! چون در رفاه است.
ولی اگر مردم خاورمیانه امنیت و رفاه داشتند. اگر جنگ ،خشونت، دربدری و بی خانمانی
و تجاوز نبود قطعا کسی پناهنده نمی شد.کشورهای اروپایی دارند برنامه ای را میچینند
که اولا دخالتگری خودشان را در دخالتگری در کشورهای دیگر پوشش بدهند و از سوی دیگر
دارند فاشیزم را دارد قوی می کند. این تجاوز هر سال هست ولی هیچ کس صدایش بلند نمی
شود ولی در این رابطه اینهه هیاهو می کنند. من نمی گویم این اتفاق نیافتاده است.
بلکه این اتفاق افتاده ولی در این مسئله پناهنده ستیزی در دیپورت پناهندگان و براه
انداختن پروپاگانداهای فاشیستی مسئله خشونت و تعرض به زن در این هیاهو حل و گم شد
وباز این زن هست که قربانی می شود. اون دو زن که تجاوز به آنها شد چه اتفاقی برای
خودشون افتاد. یا اروپا نمی تواند از زنان حمایت کند. کما اینکه دولت هم به کم کاری پلیس در این رابطه اعتراف کرده است.
رهایی زن : تا کنون مشخص شده استکه اکثر مهاجمین از کشورهای اسلامزده بوده اند،
کشورهائیکه زن ستیزی و آزار جنسی زنان نهادینه شده است. عکس العمل زنان مهاجری که
از سایه شوم قوانین شریعت گریخته اند به این ماجرا چه بوده است؟
شراره رضایی : من قبل از
پاسخ به سوال شما باید به یک مسئله ای اشاره کنم. پلیس شهر کلن آلمان آخرین خبری که
اعلام کرده با عنوان آماری که نباید منتشر می شد. اعتراف کرده که بخش بزرگی از پناهجویان آمده به آلمان از
هنگام ورود به این کشور، هیچ تخلفی مرتکب نشده‌اند.
***
از مجموع ۱۱۱۱
پناهجوی سوری که در شهر کلن ثبت‌نام شده‌اند تنها ۵
نفر مرتکب تخلف شده‌اند که در دفاتر پلیس کلن ثبت شده است. این پنج مورد کمتر از
نیم درصد است. از ۶۶۰ نفر پناهجوی افغان ساکن کلن تنها ۴ مورد تخلف ثبت شده است.از ۷۸۹ پناهجوی عراقی آمده به شهر کلن ۱۹ نفر مورد بازجویی پلیس قرار گرفته‌اند
و از ۲۹۴ پناهجوی ایرانی، تنها ۹ نفر به تور پلیس افتاده و نام‌شان
در دفاتر پلیس کلن قید شده است. در میان ۵۲۱
پناهجوی آمده از مراکش میزان ارتکاب تخلف ۴۰
درصد است.
اولین واکنش از سوی پناهندگان این
بوده که یک متن عذرخواهی برای تعرض به
زنان شب سال نو و همراه دادن گل به زنان اروپایی این عمل را محکوم کردند که عمل غیر انسانی بوده و باید با مجرمین برخورد
بشود. واقعیت اینکه دستی که برای تعرض به زن دراز می شود باید کوتاه کرد و توبیخ
شود. ولی چاره کار اخراج پناهندگان از کشور نیست. مثل این است که یک کودکی که
مرتکب خطایی شده باشد از مدرسه اخراج کنند و در دل جامعه رها کنند و بگویند هرکاری
می خواهی بکن. به نظر من علاوه بر تاوان
دارد کارش باید این آدم ها تحت درمان قرار بگیرند. اینها در کشورهایی بودند که
مردسالاری به شدت نهادینه شده و قوانین بر علیه زن هستند. در پاکستان زنی به جرم
داشتن یک موبایل سنگسار می شود و این مردها در آن جامعه 30 یا 40 سال با آن تفکر بزرگ شده و باید این آدم ها تحت درمان
قرار بگیرند. مثلا چند سال پیش یک خانم ایرانی که پارتنر (دوست پسر) عراقی داشت.
پارتنرش صورتش را مثله (بریدن) می کند و بعد به کشور خودش فرار می کند بدون اینکه
مجرم شناخته شود. وقتی کسی از کشور خارج می شود یعنی تو مجاز هستی که در کشور خودت
به زنان کشور خودت تجاوز کنی ولی در اروپا نه. با توجه به اینکه در اروپا هم این
اتفاق می افتد.
در سوریه الان در دو شهر بنام
کفریا و فوعه هست که 42 هزار نفر در معرض گرسنگی هستند که تحت محاصره حزب الله که
ایران هم از آن حمایت می کند. هزاران زن و کودک و مرد دارند از گرسنگی می میرند.
مگر می توان در را به روی آنها بست به جرم اینکه مسلمان هستند. آنها خودشان قربانی
این نظام مردسالار و اسلام هستند. داعش صدها زن را به بردگی جنسی می گیرد و در
بازار می فروشد و از این راه تجارت می کند و سودهای کلان می برد.
با وجود با اینکه این موج تأثیر منفی داشته ولی باز بر اساس یک
نظرسنجی با تمام این تبلیغات و کارزار ضد پناهندگی، ۶۰ درصد مردم آلمان پس از وقایع شب سال نو در کلن
همچنان دید مثبتی نسبت به خارجیان دارند. ۳۷ درصد پرسش‌شوندگان گفته‌اند که پس از این واقعه
دیدشان نسبت به خارجی‌ها منفی‌تر شده است. و دولت موفق شده
که نفرت پراکنی کند. که باید سرسختانه جلوی این نفرت پراکنی علیه خارجیان ایستاد و
جلوی آن را گرفت.
تعدادی از زنان که حتی برای پناهندگان کار می کنند در سیاستی که
دولت آلمان در پیش گرفته همراه شدند. ولی یک بخش دیگر به این مسئله معترض شدند که
این یک نگاه ضد انسانی هست. و فکر می کنم آنچه که ضعف خود دولت بوده و نتوانسته
امنیت زن ها را تامین کند دارد با یک مسئله ی دیگر پوشش می دهد. و این نشان می دهد
که زنان در کشورهای اروپایی هم مورد تعرض قرار می گیرند و ما چقدر نیاز داریم که
بر علیه فاشیزم و سکسیزم مقابله کنیم. وقتی می گویم از هر 7 زن یک زن مورد تعرض
قرار می گیرد نشان می دهد که ضعف وجود دارد و زن باید احساس امنیت کند ومکان های
حمایتی و حقوقی بیشتر باشد که دیگر شاهد این مسایل نباشیم.
رهایی زن : واکنش جریانات دست راستی و ضد
مهاجر در آلمان به این وقایع چه بوده است؟
شراره رضایی : وقتی این خبر پخش شد در روزنامه ی (زود دویچه زایتونگ) تصویر پاهای لخت زنی رو کشیده که یک دست سیاه که اندام تناسلی این زن رو لمس می
کند. در روزنامه ی دیگری بنام فوکوس چیزی
مشابه اون که یک زنی لخت که تصویر پنجه های سیاه در تمام قسمت های بدن زن
رو لمس می کند. در اروپا با وجود اینکه پلیس هنوز درحال تحقیق است و هنوز کسی را
بعنوان مجرم نتوانسته دستگیر کند ولی این
کاملا از یک نگاه ضدانسانی فاشیستی نشأت میگیرد و از طرفی گروهی بنام پگیدا که
نئونازی ها هستند برعلیه پناهندگان و خواستار اخراج پناهندگان و بستن مرزها بروی
انها بودند که خوشبختانه تعداد اونها خیلی نبود. از سوی دیگر سازمان های پیشرو هم
بودند که خواهان این بودند که درهای کشورمون باید باز باشد و ما از آنها استقبال
می کنیم ولی باید جامعه را از سکسیزم و فاشیزم پاک کرد. و یک گروه مترقی زنان چپ
آلمان بیانیه ای دادند که خواهان محکومیت عاملان آن و همینطور سهل انگاری و کم
کاری پلیس شدند و امینت زنان در جامعه باید تامین شود.
به این نفرت پراکنی باید مقابله کرد و پایان داد چون اگر اینطور پیش برود هر
زمان که یک اتفاقی یا جنایتی صورت می گیرد اولین نگاه ها به سمت زنی می رود که
روسری سرکرده و یا مسلمان است و او را مجرم خطاب کند. و این نگاه خطرناک است و می
تواند عواقب بدی در پی داشته باشد. در کرواسی رئیس جمهوری ش گفته برای اینکه زنان
مان در امنیت باشد مسلمان ها را راه نمی دهیم. ولی باید جلوی این ها ایستاد.
ولی تاکنون پلیس هیچ خبر موثقی در این رابطه بیرون نیامده اینکه چه کسانی
بودند. و تاکنون کسی رسما دستگیر نشده و باید منتظر اخبار بعدی بود. ولی مهمتر از
آن اینست که هر زنی که مورد تعرض قرار می گیرد باید احساس امنیت کند که بتواند
اعلام جرم کند و احساس امنیت کند. از سوی دیگر باید خواهان پایان دادن به فروش سکس
در کشورهای اروپایی بود که از سود مالیات و فروش سکس پول های کلانی به جیب می زند،
شد.
رهایی زن : شراره عزیز از با سپاس از اینکه نظرت را با بینندگان ما سهیم شدید.
شراره رضایی : منم از شما متشکرم که این فرصت را به من دادید.
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره چهل و دوم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر