نوری شریفی
دستها پینه بسته
پیشانی پرچروک
و اخمها درهم،
حیاتی که گذران هر ثانیه اش بسان سالی است!
قلبها فشرده
لبها خاموش
و دستها تهی،
تبعیض و ستم و گرسنگی جانفرسایش کرده!
چشمها بی فروغ
انگیزه خالی
و آینده تاریک
چنان جانفرسا که دیگر از ناله کودکت نیز
نمی لرزی!
اینست آنچه ستمگران میخواهند،
ما اما...
اگرچه دستهامان پینه بسته،
از کار روزانه ی سازنده است،
پیشانی مان پرچروک و اخمها درهم است
اما
فقط در تقابل با ظالمان!
ما قلبهایمان فشرده
از ستم و درد
لبهامان پر از فریاد سکوت و
مشتهامان گره کرده از خشم بیدادگران،
وگرچه از گرسنگی و ضعف چشم هامان بی
فروغ می نماید
لیک
پر از انگیزه رهایی از اسارتیم
من و دیگر دربندان
برای آینده ی روشن ایران
که درآن تشعشع انوار پر صلابت آزادی
چشمها را خیره میکند،
همواره جنگیده ایم!
ما در طول تاریخ بشریت
با پرچم برافراشته عدالت و برابری!
برای صلح!
با جانمان,
خونبهای آزادی را پرداخته ایم!
اول ماه مه روز جهانی کارگر گرامی باد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر