بیکاری همیشه معضل جامعهً تحت حاکمیت جمهوری اسلامی بوده.
هرچند مسؤلان رژیم حاکم فقدان مهارت را عامل
اصلی بیکاری عنوان می کنند ولی وقتی پای صحبت بیکاران تحصیل کرده می نشینی
میگویند هم مدرک داریم هم مهارت ولی کار نیست .قراردادهای موقت ,حقوق پایین و عدم
بیمه مشکلات اصلی آنهاست. امروزه یکی از دغدغه های اصلی دختران و پسران پس از
اتمام تحصیلات دانشگاهی خود و اخذ مدرک .ورود به بازار کار است و در نهایت با
مخاطرات ومشکلات فراوانی روبه رو می شوند.
کار جویان فارغ التحصیل دانشگاهی برای اینکه
بتوانند به بازار کار راه یابند از زمان آغار تحصیلات عالیه تا تأخیرهای پس از
فارغ التحصیل ,به عنوان مثال اخذ مدرک کارشناسی می بایست بین 2 تا4 سال جویای کار
باشد که این مسأله موجب انباشت تقاضا در بازار کار بویژه در مورد فارغ التحصیلان دانشگاهی شده است متأسفانه به
اعتقاد برخی مقامات جمهوری اسلامی نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی 10برابر دیپلمه
های کشور است که این آمار در مورد زنان با رشد قابل توجه و چشمگیرتری رو به رو
بوده به طوری که به گفته حکومت ضد زن حدود نیمی از زنان فارغ التحصیل بیکار هستند
و این در حالی است که نسبت فارغ التحصیلان مرد بیشتر است که نشان دهنده، هدر رفت
حجم زیادی از پتانسیل کاری این بخش از جامعه با توان مدیریت در بخشهای مختلف می
باشد .دستگاه حکومت آخوندی حاکم در این سی و جند سال رفتار و اندیشه ایی به جز
جپاول و نابودی از خود نشان نداده و در زمینه، اشتغال زایی فارغ لتحصیلان دانشگاهی
نیز با عواملی چون بی توجهی به لزوم سازماندهی رشته های دانشگاهی , عدم کنترل میزان
جذب متقاضیان تحصیلات عالی . ناتوانی در هدایت جوانان به سمت فراگیری تخصص های مورد
نیاز کشور و ایجادنکردن بسترهای لازم برای تحصیل در اینگونه رشته ها , سلیغه ایی
عمل کردن دانشگاهها بدون توجه به لزوم بین آموزش ها با نیازهای روز کشور باعث شده
اند صدها هزار نیروی زن و مرد تحصیل کرده یا در صف فارغ التحصیلان بیکار قرار بگیرند
و یا به ناچار به شغلهای کاذب و بدون مرتبط به تحصیلاتشان مشغول شوند حال باید
خاطر نشان کرد با توجه به شرایط و منطبق بودن محیط دانشگاه جهت متمرکز و متشکل شدن
دانشجویان ,جنبشهای دانشجویی و خصوصا دانشجویان در حال تحصیل آگاهی سازی و هشدار
جدی لازم است که بیکاری توأم با تمام مصیبتهای جانبی اش در انتظار آنهاست ضروریست
موقعیت پیش روی خود را دریابند و در فراخوان به کلیه بیکاران کشور ,و با هدف جلو
راندن مبارزه ایی یک پارچه و گسترده با شعار "نه به بیکاری"همچون سیلی
خروشان ضربه ایی مهلک به پیکره پوسیده نظام ولایت وارد کنند.
به امید ایرانی آزاد و برابر
میثم باریک رو
ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره سی
و نهم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر