ضرورت حمایت از کمپین دفاک از حق شهروندی زنان مریوان حی زنان در دوچرخه سواری - مصاحبه جمیل خوانچه زر با سازمان رهایی زن

ضرورت حمایت از کمپین دفاع از حقوق شهروندی زنان مریوان که این روزها مورد بحث و گفتگوست، شهر مریوان با تاریخچه مبارزاتی درخشان خودش، شاهد حرکت اعتراضی دیگه ای برای دفاع از حق ابتدایی زن در دوچرخه سواری  در روز  بدون خودرو بود یک فرصتی دست داد تا با یکی از فعالین سیاسی مدنی ساکن لندن، آقای جمیل خوانچه زر که با فعالین شهر مریوان در ارتباط  روزانه ست به گفتگو بنشینیم.

رهایی زن: جمیل خوانچه زر ، همانطور که درابتدا هم اشاره شد کمی در رابطه با سابقه مبارزاتی مردم مریوان توضیحاتی بدهید؟

  جمیل خوانچه زر: سابقه مبارزاتی مردم ایران و کردستان علی الخصوص مردم مریوان از بدو تولد جمهوری اسلامی تا بحال بصورت جسته و گریخته، بصورت آشکار و پنهان، این مبارزات همیشه وجود داشته است، مخصوصاً روی مورد مریوان که می‌خواهیم صحبت کنیم ، جمهوری اسلامی از آغاز  تا بحال در کردستان و مریوان هیچ‌گاه احساس امنیت نکرده و نتوانسته ست که خود را تثبیت کند و این برمی  گردد به ساختار ارتجاعی حکومت و نوع نگرش مردم به آن، این مبارزات ریشه‌ دار است و همیشه علیه قوانین غیر انسانی و ساختار ضد زن و ضدکودک که می‌خواستند به جامعه تحمیل کنند وجود داشته ست و مردم هیچ‌گاه به سادگی به آن تن نداده اند.

تا آنجایی که ذهن من یاری کند اتفاقات واعتراضات زیادی در مریوان افتاده است که در خیلی از موراد باعث شده ست که جمهوری مرتجع اسلامی پا پس بکشد بعنوان  مثال اعتصابات عمومی در سطح شهر علیه اعدام که مورد برجسته آن لغو احکام اعدام دو روزنامه‌نگارو فعال سیاسی اجتماعی بنامهای هیوا بوتیمار و عدنان حسن پور بود و یا اعتصاباتی وسیع در کل کردستان بخصوص مریوان علیه قتل شوانه قادری که بدست جمهوری اسلامی اتفاق افتاد و یا مبارزات و مراسماتی که در دفاع از حقوق کودکان تحت عنوان فستیوالها و جشنواره هایی که همواره با پشتیبانی و استقبال وسیع  مردم همراه بوده و نمونه بارز آن مساله بختیار و ژیلا، خواهر و برادری که حکم سنگسار گرفته  بودند که وجود اعتراضات باعث نجات جان آن‌ها از مرگ شد و باعث شد که جمهوری اسلامی به خواسته‌های مردم تن بدهد و یا یکی دیگر از موارد قابل توجه سالهای اخیر مساله زنان سرخپوش بود که حرکت نیروی انتظامی با پوشاندن لباس زنانه بر تن فرد متهمی به قصد تحقیر زنان و تحقیر آن فرد و زهر چشم گرفتن از جامعه به بهانه گرداندن اراذل و اوباش در خیابان‌های شهر، مردم و زنان و مردان  آزادیخواه را به مقابله  واداشت تا جایی که احمدی مقدم رئیس کل نیروی انتظامی وقت ایران را به عذرخواهی رسمی از مردم مریوان و از زنان مریوان واداشت.

 و حال بر می گردیم به مساله اعتراضات مردمی این چند روز اخیر که همچنان در جریان است و باعث همبستگی دوباره مردم علیه قوانین و نیروهای ارتجاعی حکومت اسلامی مانند فرمانداری و امام جمعه و نیروی انتظامی تحت عنوان شورای تأمین شده که موضوع اصلی این برنامه تحت عنوان حمایت از کمپین اعتراضی برای حق  دوچرخه سواری زنان است.

رهایی زن: لطف کنید در مورد این اعتراض، اینکه چگونه شکل گرفت وهمچنین درمورد ابعاد و گسترش خود کمپین اخیر فعالین مدنی توضیح بدهید؟

    میل خوانچه زر:   الان کمپینی راه افتاده که جمعیت زیادی از آن حمایت کرده و بالغ بر 1400 نفر هم آنرا امضا کرده‌اند و می شود گفت تقریباً نه تنها درایران، که انعکاسی  جهانی یافته است و باعث شده صدای اعتراض مردم به گوش دنیا برسد. بر‌می‌گردیم به علت و ریشه کمپین و چگونگی بوجود آمدنش،  هر چند که ابتدا سازمان های دفاع از محیط زیست  بخاطر مسائل زیست محیطی و تحت عنوان هوای پاک و سه شنبه های بدون خودرو مساله دوچرخه سواری زنان عنوان شد و زنان و جامعه هم از این قضیه استفاده کردند و به میدان آمدند اما کمپین در مقابل برخوردهای مرتجعانه و حتی فراقانونی عوامل جمهوری اسلامی ومرتجعین محلی نسبت به دوچرخه سواری زنان که آنرا ظاهراً مخالف شئونات اسلامی و عرف جامعه می‌دانند درحالیکه اگر به اصل مساله نگاه کنیم و اگر مخالف عرف جامعه ست پس این همه استقبال زنان دوچرخه سوار درکنار حمایتهای خانواده هایشان از کجاست این‌ها درواقع بهانه‌های سیستم برای تثبیت و تحمیل قوانین ضد زن و تفهیم آن به کل جامعه ست. و می بینیم که امام جمعه با ذهنیت بیمارگونه اش جامعه را دعوت به جلوگیری از دوچرخه سواری دختران و زنان می‌کند وبه قول خودش نگران از این موضوع که چرا بدن زنان در محیط های عمومی جلو چشم مردان به نمایش گذاشته شود تا جایی که حتی مساله سونوگرافی را با این مضمون پیش می‌کشد و بهش اضافه می کند که چرا آن دستگاه باید توسط مردان بر بدن نرم زنان لغزانده شود و اینطوری قصد دارند قوانین اسلامی و خواستهای ارتجاعی خود را به جامعه تحمیل کنند هرچند که طی این سی و چند سال، خوشبختانه نتوانسته اند و همواره با عکس‌العمل مخالف جامعه و مردم و انسانهای آزادیخواه همراه بوده ست.

موضوع کمپین هم از اینجا شروع شد که مردان و زنان مریوان هم با هدف حفظ محیط زیست  که همیشه در مریوان حائز اهمیت بوده به خیابان آمدند که با ممانعت نیروهای انتظامی مواجه شدند و حتی چند نفر هم در این رابطه دستگیر شدند که بلافاصله فشار و اعتراضات مردمی را در پی داشت و سریع مجبور به آزاد کردنشان شدند این حرکت ادامه داشت تا جایی که مردم برای جلوگیری از تعرض بیشتر و تداوم مطالبه و رسیدن به خواسته شان به شیوه‌های مختلفی تا حد رودررویی مسقیم با نیروی انتظامی متوسل شدند. و یا دست بکار جمع کردن امضا و راه اندازی کمپین شدند. که به محض اعلام آن و ظرف کمتر از سه چهار روز پشتیبانی وسیعی چه در فضای عمومی جامعه و دیگر شهرهای ایران و چه در شبکه‌های اجتماعی و فضاهای مجازی را به دنبال داشت.

البته نقدی که به این کمپین وارد است و یا توصیه‌ای که بتوان به دخالت کنندگان در  کمپین کرد این است که باید نگاه و بینشی بازتر و فراتر از وجه منطقه ای وملی گرایانه به آن داشت و آنرا در مسیر درست خودش نگاه داشت چون واقعیت این است که این فقط زنان کرد نیستند که مورد انواع بی حقوقی ها و تعرض ها قرار گرفته اندو می بایست آمار بیشتری از زنان را برای حمایت و پیشبرد کمپین نشانه گرفت و فراخواند و سیستم و قوانین ضد زن را به چالش گرفت.

رهایی زن: در مورد ژست‌های دولت روحانی و توسل به برابری حقوق شهروندی زنان در حین دندان نشان دادن های ارگان های سرکوبگر رژیم اسلامی حاکم بر ایران چه فکر می کنید ؟

  جمیل خوانچه زر: به نظرمن همانطور که در سوالتان به آن اشاره کردید اینها فقط می تواند یک ژست باشد و بیشتر از این نمی‌تواند باشد. چون آنچه که دولت تدبیر و امید نشان می دهد این است که این ممانعت ها مختص به جاهایی مانند کردستان است ودر برخی از شهرهای بزرگ مثـل تهران و آن هم مناطق خاصی، جاهایی مانند پارک ها بطور سیستماتیک برای زنان تدارک دیده اند و این گشایش در این مناطق چراغ سبزجلوی چشمی ست که در مقابل اتحادیه اروپا و محافل حقوق بشری که چهره بهتری از خود به نمایش بگذارند و در هر صورت با هر میزان ادعا ، قانون اساسی جمهوری اسلامی که این دولت هم کماکان بهش اعتقاد دارد غیر انسانی و به همان میزان دولتهای قبلی متحجرانه و ضد زن و ضد آزادی خواهی و علیه نیروهای آزادی خواه و بشریت مدرن است و دولت  روحانی هم با هر میزان ادعا نمی‌تواند فراتر از این قانون عمل کند و تفاوتی با دولتهای قبلی نکرده و ندارد. و این دولت هم مثل دولتهای قبل مدافع سیستم سرمایه داری حاکم بر آن جامعه و با همان ماهیت است، کما اینکه در میتینگ ها و رو به جامعه جهانی سعی می‌کنند که چهره متعادل تری از خود نشان دهند اما واقعیت جامعه ، همان واقعیت زنان سرخپوش است  واقعیت زنان دوچرخه سوار است، در واقعیت جامعه، انسان‌ها و جنبش هایی که علیه سنگسار، علیه اعدام ، علیه ختنه زنان است را می‌بینیم که جمهوری اسلامی هیچگاه آن را بر نمی تابد.

رهایی زن:  به نظر شما نقش فعالین خارج از کشور در حمایت از اینگونه کمپین ها در داخل چطور باید باشد؟

جمیل خوانچه زر: به نظر من در مورد چنین اتفاقاتی، فعالین داخل به اندازه ما در خارج، امکان آن را ندارند صدایشان را انعکاس بدهند یا به زبانی دیگر ، ما می‌توانیم انعکاس صدای آن‌ها در خارج کشور باشیم اینجا ما می‌توانیم حمایت و پشتیبانی ان جی او ها و سازمان های حقوق بشری و تشکل های مردمی و کارگری خارج کشور را به پشت قضیه بیاوریم و می توانیم این کمپین ها را بعنوان اعتراض مردم علیه سیستم حاکمه از طرق مختلف مانند شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر و فیسبوک و یا حتی مستقیم با به خیابان آمدن با فشار بر دولتهای دیگر گسترش بدهیم که این دولتها هم بر دولت و حکومت جمهوری اسلامی فشار بیاورند تا بیشتر از این به حقوق جامعه و طبقه کارگر و مخصوصاً زنان تعرض نکند که درهمین مورد اخیر پشتیبانی بسیار خوب و سیعی از طرف فعالین خارج از کشور شد و این حداقل کاری ست که ما می‌توانیم انجام بدهیم که همبستگی و اتحاد بیشتری را از این طریق میان خود فعالین در داخل هم بوجود بیاوریم کما اینکه زنان دوچرخه سواردر دیگر شهرها بخصوص درسنندج هم در دفاع از این حرکت به خیابان آمدند.

 این اعتراضات باید تداوم داشته باشد و این همبستگی و اتحاد باید بیشتر و بیشتر شود که علیه اینگونه قوانین ارتجاعی و غیر انسانی بایستند تا جمهوری اسلامی بیشتر از این نتواند به معیشت و زندگی خصوصی مردم سرک بکشد و این خواسته من از تمامی انسانهای آزادیخواه و مخصوصاً فعالین حقوق زن در ایران است که پشت این کمپین بیایند و این حرکت را جلو ببرند تا بتوانند حرف و خواسته خود را به کرسی بنشانند و این تحقیری را که جمهوری اسلامی می‌خواهد به جامعه تحمیل کند راپس بزنند.

ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره پنجاهم

http://rahaizanorg.blogspot.se/2016/11/rahaizan-shomareh-50.html