مسابقات شطرنج قهرمانی جهان فوریه 2017 در تهران برگزار میشود و چند شطرنج باز مشهور خارجی از جمله نازی پیکیدزه به دلیل عدم پذیرش حجاب از شرکت در مسابقات سر باز زده اند و سایر شطرنج بازان را هم از حضور در ایران منع کرده است.
نازی پیکیدزه شطرنج باز آمریکایی _گرجستانی است که عناوین استاد بین المللی جهان را دارد. او در مصاحبه گاردین اظهار داشت :این اصلا قابل قبول نیست که کشوری میزبان مسابقات قهرمانی در حوزه زنان باشد و بازیکنان برای حضور در میدان مجبور به استفاده از حجاب باشند.
هر چند که با این تصمیم ورزشکاران بین المللی، بازیکنان ایرانی از شرکت در مسابقه ای در سطح جهانی محروم میشوند هرچند که این اولین بار نیست که ورزشکاران ایرانی بر سر موضوع حجاب از مسابقات جهانی حذف میشوند اما اینبار به دلیل میزبان بودن ایران در مسابفات، ورزشکاران ایرانی در خانه خود از مسابقه محروم میشوند و تمام مسولیت این محرومیت ها به قوانین حکومتی ایران باز میگردد که به دلیل تحمیل حجاب ، زنان ورزشکار دچار محرومیت میشوند و البته اینکه زنان ورزشکار بین المللی از پذیرش حجاب سرباززده اند طبیعی ترین حق یک انسان آزاد است که نخواهد به حجاب اجباری تن دهد اما اظهاراتی از قبیل اینکه حجاب برای زنان داخل ایران موضوع اصلی نیست نمک بر زخم کهنه زنانی است که سالها بیشترین هزینه را تحت عناوین بد حجاب و بی حجاب از زندان و بازداشت و بگیر ببند توهین و تحقیر پرداخته اند.
با یک نگاه کوتاه به آمار های حکومتی مبنی بر میزان پرونده های قضایی بر سر موضوع حجاب نشان میدهد که تا چه اندازه حجاب اجباری موضوع اصلی زنان در ایران بوده است.
به طوریکه معاون اجتماعی نیروی انتظامی در خرداد سال 93 گفته بود: «۱۸هزار و ۸۱ مورد تا به امروز از موارد مربوط به حجاب به مراجع قضایی ارجاع و در مجموع ۲۲۵ هزار و ۱۳۴ مورد نیز تعهد و اعزام به مراجع قضایی داشته‌ایم.» همچنین طبق این آمار، حدود دو میلیون و ۹۱ هزار و ۷۹۸ نفر نیز مورد تذکر و ارشاد شفاهی از سوی نیروهای انتظامی قرار گرفته‌اند. به گفته سعید منتظرالمهدی «بیشترین اخذ تعهدها در مقوله حجاب مربوط به استان تهران با ۴۰ هزار نفر بوده و کمترین آن به کهگیلویه و بویراحمد اختصاص دارد
تعداد طرح ها و پروژه های اجرایی توسط ارگان ها و سازمان های حکومتی از سطح ادارات تا دانشگاه ها و مدارس وسطح خیابانها برای تحمیل حجاب بر سر زنان نشان دهنده اصلی بودن موضوع حجاب برای زنان در ایران است. پر واضح است که تمام ستم بر زنان به اینجا ختم نمیشود و به دنبال نداشتن اختیار در پوشش به عنوان ابتدایی ترین حق انسانی ،رشته ای از تبعیض ها و محدودیت ها در تمام زمینه های حقوقی اجتماعی سیاسی ورزشی بر زندگی زنان سایه می اندازد و انواع خشونتها بر زنان توجیه پذیر میشود.
سالهاست زنان از هیچ تریبونی برای اظهار نظر در این موضوع برخوردار نیستند و تلاش شده است حتی سخن گفتن از حجاب اجباری را به یک تابو بدل کنند اما حضور گسترده زنان در فضای مجازی و انتشار عکس های بی حجاب خود نشان از رای زنان ایران در زمینه حجاب اجباری دارد.
موضوع چالش حجاب در ایران تا جایی پیش رفته است که حتی کسانی که اعتقاد به حجاب داشته اند تمایلی به تحمیل حجاب بر سر زنان ندارند و بسیاری از خانواده ها از اینکه فرزندانشان هر روز مورد بازخواست گشت های ارشاد قرار بگیرند احساس نا امنی میکنند و بر این باورند که حجاب اجباری نه تنها مصونیتی برای زنان به همراه نداشته بلکه سر منشا بسیاری از خشونت ها و محدویت ها و تبعیض ها بر علیه زنان میباشد!
مریم محمدی مهر 95
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره پنجاهم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر