۱۳۹۵ اسفند ۱۱, چهارشنبه

پیام " منیژه صادقی فعال کارگری " و زندانی سیاسی که سال ها تحقیر و اذیت و آزار و شکنجه های روحی روانی جمهوری جهل و خرافات اسلامی را متحمل شد !



چند روزیست انسانیت در غم و اندوه و ماتم همراه با احد و صمد و کارگران پلاسکو زنده بگور شد . انسانیت باید برای مرگ احد و صمد دو کودک کارگر مهاجر افغانی که به جای درس خوندن برای کمک به پدر کارگرشان در خیابان های تهران در میان زباله ها ضایعات جمع میکردن تا بتوانند لقمه نانی شرافتمندانه بخورند یک دقیقه سکوت کافی نیست, بلکه مفتخوران سرمایه داری باید برای همیشه شرمسار باشند و سکوت کنند. احد و صمد دو کودک کار زباله‌گرد فقط ۷ و ۸ ساله بودن که در گاراژ درآتش زنده زنده سوختند و خاکستر شدن و برای کارگران آتشنشانی عزای عمومی اعلام کنیم به مفتخوران بفهمانیم که ما در سوگ کارگران با خانواده آنها همدردیم . با این ناراحتی و عصیان بی شک روزی شما مفتخوران سرمایه را به زانو درخواهیم آورد. اگر حاکمان سرمایه وقت عزای عمومی ندارند ما همدردی خود را با خانواده های آنها اعلام میداریم تا به حاکمان سرمایه بفهمانیم که امروز انسانیت را زنده بگور کردید . ولی ما از پای نخواهیم نشست و روزی میرسد که شما در آتش خشم ما بسوزید. 
سران مفتخور رژیم هنوز مشغول عزاداری برای رفسنجانی پیر نود ساله هستند. انسانهای آزاده و کارگران برای جانباختن عزیزانمان خود باید با هم همدردی کنیم و نه فقط عزای عمومی بلکه باید فریاد برآوریم که سران حکومت اسلامی عامل اصلی این فاجعه هستند و امروز انسانیت را در آتش و زیر آوارهای پلاسکو به نام احد و صمد دو کودک کار وهمراه با کارگران آتشنشانی سوزاندن و با خاک یکسان کردن . من یک کارگرم و دردت را میفهمم ای کارگر فداکار, مخصوصا وقتی سر سفره خالی با همسر و بچه ها یت یا پدر و مادر پیرت مینشینی. دردت را میفهمم با پوست و استخوانم درکت میکنم ای کارگران زنده بگور شده . 
سه روز برای مرگ رفسنجانی و دیگر سران جنایتکار حکومت اسلامی عزای عمومی اعلام کردن . اما برای کارگران آتشنشانی این انسان های شریف نه عزایی و نه حتی در برنامه های تلوزیونشان تغییری بوجود اوردن و همه چیز به روال عادی بود . مسئولیت این فاجعه دلخراش بر عهده سرمایه داران مفتخور خونخوار و همچنین نهادهای دولتی ست که شیره جان کارگران را میکشند. کارگران آتشنشانی با کمترین امکانات حفاظتی برای خاموش کردن آتش جانشان را از دست دادند . 
من هم همدردی خود را با هم طبقه ای هایم با خانواده کارگران آتشنشانی و دیگر جانباختگان و دو کودک کارگر بی گناه اعلام میدارم .هر چند مجبوری از سرزمینم دورم ولی امروز چند روز است بخاطر مرگ انسانیت در ناباوری تمام خود را در کنار شما میدانم . یاد جانباختگان فاجعه پلاسکو را گرامی میدارم.



ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره پنجاه و سوم


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر