مرا به خود واننهید
ای همرهان
ای رهروان آزادی
من در ستبر این شب
تار
با گیسوی خود به رزم
دیو سیاهی رفته ام
دخترانم!، خواهرانم
زلف افشان کنید
و سرود رهایی بخوانید
من
به روی زخم هرتنم
جوانه میزنم
و هرجوانه
نهالی گردد
و زندگی آفریند
پس بیایید بنام زندگی
بخوانیم
زن، زندگی، آزادی!
زن، زندگی، آزادی!
……….......................................
شعر "درفش
کاویانی"
خون مهسا، حدیث،
سارینا، نیکا، خون ما!
رنگین کرده است
سنگفرش ها را
و
جوی خون لاله های
گلگون
بسان موجی سهمگین
در خود فرو می برد
ضحاکان و دژخیمان
و
غاصبان ایران را
و
خواهران و مادران
داغدار
درفش کاویانی بر دوش
در می نوردندند
باخشم و فریاد
تمامی ایران زمین را
داغ بر داغ می
افزایند
این ناکسان و جانیان
فارغ از اینکه
قهر و کین ما، هم
اینان را نقره داغ کند
و کوس رسوایی شان
تا سرزمین‌های دور
به صدا در آید
چنانچه به صدادر آمده
ااست
کاوه های سرزمینم!
با همصدایی، هم
زبانی، همدلی
بجنگیم برای آزادی!
ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره صد و هفت با یاد مهسا، نیکا و مهرشاد هایمان منتشر شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر