در ادبیات قدیم پارسی صُلح هم معنای لغت آشتی و به معنای مقابل حرب و جنگ آمده است. در دوران معاصر مفهوم صلح گسترش یافته و با تفکرهای شرق آسیایی و بعدها تفکراتمسیحی که صلح درونی را معرفی کرده‌اند آمیخته شده‌است در این مفهوم صلح شرایطی آرام، بی‌دغدغه و خالی از تشویش، کشمکش و ستیز است. صلح یک آرمان جهانی تلقیمی‌شود. صلح یک مفهوم مطلق نیست و می‌تواند بسته به دیدگاه دینی و فرهنگی تعریف متفاوتی داشته باشد به همین ترتیب از جنبه‌های مختلفی می‌توان صلح را مطالعه کرد.شامل مسائل مربوط به جنگ، خلع سلاح و کنترل تسلیحات نظامی و سایر موضوعات.
سازمان ملل متحد روز ۲۱ سپتامبر مصادف با ۳۰ شهریور را روز جهانی صلح اعلام کرده‌است. این تاریخ در پنجاه‌وهفتمین جلسه مجمع عمومی انتخاب شد. در گذشته و براساس قطعنامه ۳۶/۶۷ به تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۸۱ سومین سه‌شنبه سپتامبر، روز بازگشایی جلسات عادی مجمع عمومی به عنوان روز جهانی صلح انتخاب شده بود.
به گفته باروخ اسپینوزا صلح به معنی نبود جنگ نیست بلکه فضیلتی است که از نیروی جان مایه می‌گیرد و همان‌طور که آزادی به چم زندانی نبودن نیست صلح هم به چم نبود جنگ نیست مفهوم صلح را با آتش‌بس نباید اشتباه گرفت.
ما افغانها قبل از اينكه صلح را با همكاري با پاكستان و ايران و ديگر كشور هاي منطقه جستجو كنيم اولتر از همه صلح را از داخل خانه يعني وطن خود بايد آغاز كنيم ، صلحميگويم ولي پُشت خون يكي ديگر خود تشنه هستيم ، هميشه موضوع اقليت و اكثريت مطرح بوده بين ما ولي هيچ نفع نه به اكثريت بدون اقليت به همراه دارد نه برعكس آن بجزاز ضرر ، بيايد در اين روز صلح كه كلمه خيلي زيباست از داخل خانه خود آغاز گر آن باشيم ، دست از خشونت برداريم و همديگر را به آغوش بكشيم باور كنيد همديگرپذيري ووطن و هموطن دوستي حس عجيبي دارد يكبار هم كه ميشود اين حس را امتحان كنيد تمام كينه و كدورت را از دل خود بيرون كنيد باور كنيد حس عجيبي دارد ، ديگر ازخشونت همه خسته شده اند ما مدام به آتش نفاق وطن خود را ميسوزانيم افغانستان مانند باغي است كه زيباييش در گُل هاي رنگين آنست ، و گلهاي آن پشتون، هزاره، اوزبيك ،ايماق، قزلباش ، تاجيك و ديگر اقوام ميباشند ،كه زيبايي به اين وطن ميبخشد ،افغانستان نه ديگر آن پشتونستان خواهد شد و نه آن خراسان بزرگ ، پس بيايد دست به دستهمديگر داده اين وطن را با هر وسيله كه ممكن است بسيازيم و اين آتش نفاق را خاموش كنيم.
تاریخ بشر چرخهٔ بدون توقف جنگ‌و صلح‌است. همواره با صدای مهیب شیپوری، جنگی آغاز شده و با به اهتزاز درآمدن تکه‌پارچه‌ای سفید، صلحی به ارمغان آمده است؛ و درمیان این جنگ‌ها و صلح‌ها انسان‌های بسیاری قتل‌عام شده و حیوانات، درختان، گیاهان، زمین، آب و موجودات بسیاری از بین رفته‌اند؛ و از آنجا که «جنگ» و «اخلاق» - مانندآب و روغن که با یکدیگر مخلوط نمی‌شوند - هیچگاه با یکدیگر کنار نمی‌آیند، حاصل این جنگ‌ها چیزی نبوده است جز افزایش دزدی، سوءاستفاده از زنان و کودکان، آدم‌ربایی،گرسنگی، قحطی، بیماری، تنهایی و دردهای انسانی . . . آنچه گفته شد بر همهٔ ما روشن بوده و نیاز به توضیح بیشتری ندارد.
امانوئل کانت فیلسوف نامدار آلمانی در سال ۱۷۹۵ میلادی کتابی با عنوان «صلح ماندگار» نوشت که در آن مبانی رسیدن به یک صلح پایدار به صورت شش اصل مشخصشده‌است. در این کتاب کانت برای اولین بار خواستار اتحاد جامعه بین‌المللی و تشکیل سازمانی برای برقراری صلح در جهان شده‌است
صلح ماندگار یا صلح آرمانی، بر پایه آرای کانت محصول وضعیتی است که در آن دولت‌ها با پذیرش نظام مردم‌سالار به اتحاد آشتی‌جویانه و قوانین جهان‌گستر دست ميابد .
من منحيث يك جوان به اين باور هستم كه صلح پايدار ميتواند يك كشور را به ترقي و شگوفايي برساند چون تا وقتي جنگ در يك كشور جريان داشته باشد هرگونه دست آورد آنكشور بي فائده خواهد بود مثلاً دولت بند برق را تأسيس ميكند بعد مخالفين دوباره ويرانش ميكند دولت بالآي جوانان اگر پول مصرف كند تا آموزش ببيند مخلفان در يك حمله غيرانساني اكثر آنها را از بين ميبرد به همين منوال در هر عرصه صلح حتمي و ضروري است .
به اميد افغانستان آرام و مترقي افغانستان كه مرمانش بدور از هر نوع دغدغه سياسي و جنگي در فضاي صلح زندگي كنند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر