در میان این چهار مقوله، در ایران امروز همجنسگراهراسی یکی از رایجترین باورهاست که در میان همه گروهها دیده میشود و مرز طبقاتی هم ندارد: زنان و مردان، با سوادها و کمسوادها، بالاشهریها و پایینشهریها، پولدارها و بیپولها، دیندارها و بیدینها، حزباللهیها و لیبرالها. در میان همه این گروهها، همجسگراهراسی یک باور رایج است که به آسانی به زبان میآید و خودآگاه و ناخودآگاه ترویج میشود. در نتیجه همجنسگرایان بیش از هر اقلیت دیگری در ایران با تبعیضهای سرسخت و گاه خشونتآمیز جامعه روبهرو هستند و حتی جامعه مدنی کم رمق و کم توان ایران نیز در مواجهه با موج سهمگین همجنسگراهراسی ایرانیان، گامی موثر برنمیدارد. به همین دلیل است که در حال حاضر بیان نظرات تبعیضآفرین که بوی اسلامهراسی، نژادپرستی یا زنستیزی بدهد، تبعات بسیار سهمگینتری نسبت به بیان نظرات همجنسگراهراسانه دارد.
و نکته سوم اینکه در کنار رواج گسترده هموفوبیا، اطلاعات دقیق و درست درباره آن و همچنین درباره همجنسگرایان و سبک زندگیشان بسیار محدود است و سطح دانش عمومی ایرانیان درباره این مقوله به شدت پایین است. به همین دلیل است که به عنوان نمونه یک روزنامهنگار تحصیلکرده در غرب، با تمایلات لیبرالی و افکار پیشرو، در جمع دوستانش به راحتی از واژه «کو...» برای توصیف مردان همجنسگرا استفاده میکند و با اعتراض کسی هم روبهرو نمیشود. یا مثلا همجنسگرایان به دلیل تمایلات جنسیشان فرصتهای شغلی را از دست میدهند. یا گروه بزرگی معتقدند که همجنسگرایی یک بیماری است. همه اینها به دلیل ناآشنایی با «همجنسگراهراسی» از سویی و همجنسگرایان از سویی دیگر رخ میدهند. یکی از نخستین گامها برای مبارزه با همجنسگراهراسی، امر آموزش است؛ آموزش اینکه همجنسگرا کیست و چرا باید مانند یک دگرجنسگرا از تمام حقوق یک انسان بهرهمند شود و آموزش اینکه «همجنسگراهراسی» چیست و چگونه باید آن را از بین برد.
در این میان اهمیت تلاش ما برای آگاه سازی و روشنگری دیگران بسیار مهماست .
باید صدایی رسا باشیم ؛ سکوت و انفعال دشمن تاریخی ماست.
سوئد /٢٢ژوئن ٢٠١٦
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره چهل و هشتم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر