دیروز شنبه 25 جون 2016، طبق اطلاعیه قبلی مراسمی در اعتراض به اجرای حکم شلاق قرون وسطایی رژیم هار ایران علیه کارگران و همچنین در حمایت از مبارزات کارگران در شهر شتوتگارت - آلمان برگزار شد.
در این مراسم بیانیه ای به دو زبان فارسی و آلمانی خوانده و در بین رهگذران توزیع گردید.
متن بیانیه همراه با تصاویری از این مراسم در زیر آمده است:
دستمزد کارگران از معادن طلا، شلاق و جزای نقدی ست!
350 کارگر، معدن طلای "آق دره" در آذربایجان غربی، بعد از اتمام قراردادشان همگی اخراج شدند و دست به اعتصاب زدند. سه تن از این کارگران درهمان محوطه کار، دست به خودکشی زدند که یکی از آنها جان سپرد. کارفرمای پیمان کار شرکت"پویان زرکان" ، علیه 17 تن از کارگران اعتصابی، شکایت کرد و دادگاه قرون وسطایی دولت امید و اعتدال روحانی این کارگران را به جرم اغتشاش در کارخانه، هرکدام به جریمه ی نقدی و به 100 ضربه شلاق محکوم شدند که این حکم در مقابل دیدگان ناباور همسرنوشتان و همکارانشان به اجرا در آمد.
تنها 10 روز از این اهانت وبیشرمی دولت نگذشته که مجدا حکم شلاق اینبارعلیه کارگران معدن زغال سنگ شهر بافق صادر شده با این تفاوت که در حالت تعلیقی است و هرزمان که بخواهند و حتی کوچکترین اعتراضی برای دستمزدهای معوقه شان، دولت می تواند حکم شلاق را علیه کارگران اجرا کند.
سیستم سرمایه داری و بورژوازی هار حکومت ایران، کارگرانی را که در سخت ترین و نا امن ترین شرایط ، در تاریکی مطلق کیلومترها در اعماق زمین، شب و روزشان سپری می شود و طلا استخراج می کنند. دستمزدشان تهدید، شلاق و زندان است . این وضعیت امروز کارگران، فعالین مدنی و سیاسی و جامعه ایران است. امروز به ظاهر، برده داری و فلک کردن، برچیده شده ولی به لطف حکومت ایران، این مجازات های بیشرمانه و عهدعتیق دوباره در تاریخ زنده شد و علیه کارگران، دانشجویان و فعالین سیاسی و مدنی به اجرا درمی آید.
امروز بعد از برداشتن تحریم ها، کشورهای اروپایی که بدنبال یک مکان امن برای فروش تولیدات، افزایش سرمایه و کارگران ارزان هستند، سران جنایتکار ایران امثال ظریف و ...به گرمی در آغوش می کشند. سازمان کار ILO نماینده طبقه ی بورژوازی و سرمایه داریست و در شعار خود را نماینده کارگران می داند. عضویت حکومت ضدکارگری ایران را از سال 2013 بعنوان هیأت مدیره به رسمیت شناخته و هرسال از ایران دعوت بعمل می آورد. این درحالی ست که جعفرعظیم زاده دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران به جرم "اقدام علیه نظام و اغتشاش" به شش سال حبس و دوسال محرومیت از هرگونه فعالیت ها محکوم شده. این فعال کارگری بیش از 40 روز است که دست به اعتصاب غذای خشک زده و حالش بسیاروخیم است. جان دیگرفعالین کارگری و مدنی هم در خطر است صدیق کبودوند، سعید شیرزاد، حسین رونقی، امیر امیرقلی و چندین نفر دیگر اکنون در اعتصاب غذا به سر می برند. زندانیانی که برای اثبات حقوق انسانی و دستمزد و خواست هایشان هیچ قانون حمایتی ندارند و تنها با لب بستن بر آب و غذا، با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند و هرلحظه ممکن است خبر مرگ و ازدست دادن یکی یکی شان به گوشمان برسد!.
طبقه ی کارگر، دانشجو، زنان ومردان ایران نباید بیشتر از این تحقیر، ستم و وحشیگری را تحمل کنند. باید به این وضعیت پایان داد. باید تمام مردم ایران سوزش شلاق را بر پشت خود احساس کنند. اعتراض به اخراج و عدم پرداخت دستمزدها نباید تنها محدود به معدن "آق دره" یا "معدن سنگ بافق" خلاصه شود. تمام کارگران یکصدا و متحد باید به این توحش خاتمه دهند. نباید اجازه دهیم تا جعفرعظیم زاده ها و دیگر زندانیان دربند سرنوشتی مانند شاهرخ زمانی داشته باشند و در زندان های مخوف محکومت اسلامی جان بدهند. آه و حسرت کشیدن و همدردی نه تنها سودی ندارد که رژیم هار ایران را هارتر می کند. هر شلاقی که بر پشت کارگری فرود آید، شلاقی ست برپشت کل جامعه. نباید دیگر به حکومت وحشی ایران اجازه این گستاخی را داد باید شلاق را از دستش گرفت و زمین بازی را عوض کرد. باید قدرت و ثروت را که حق کارگر است از دست حکومت گرفت و این با انقلاب کارگری میسر است.
سرنگون باد حکومت اسلامی ضد کارگر و ضد انسان
کارگران، برای برچیدن نظام سرمایه داری متحد شوید
سازمان رهایی زن
انجمن خلق های ایرانی – آلمانی شتوتگارت
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره چهل و هشتم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر