وجود كودكان كار در ايران، ننگی بردامان حکومت اسلامی

هر انسان زير ١٨ سال كه به منظور كسب  در امد به فعاليت اقتصادى و يا مشاغل كاذب اشتغال داشته باشد كودك كار ناميده مى شود كودكان كار به كودكان كارگرى گفته مى شود كه به صورت مداوم و پايدار به خدمت گرفته مى شوند كه اين امر انها را در بيشتر أوقات از رفتن به مدرسه و تجربه  دوران كودكى بى بهره مى سازد و سلامت روحى و جسمى انها را تهديد مى كند كار كودك نزد بسيارى از كشورها و سازمان هاى بين المللى فعاليتى استثماري

 تلقى مى شود كار مى تواند شامل كار در كارخانه ،معدن،روسپى گرى،كشاورزى، و كمك در كسب و كار والدين و يا داشتن كسب و كار شخصى باشد. نا متعارف ترين شكل هاى كار كودكان استفاده نظامى از كودكان و تن فروشى انها است.

بر اساس آمار سازمان جهانى كار ILOسالانه ٢٥٠ميليون كودك ٥تا١٤ساله در جهان محروم از كودكى مى شوند طبق اين آمار ١٢٠ميليون انها وارد بازار كار شده و مشغول به كار تمام وقت هستند. ٦١درصد اين كودكان در اسيا ٣٢ درصد در افريقا و٧درصد امريكاى لاتين زندگى مى كنند. امروزه اسيبهاى اين كودكان شامل اسيب هاى اجتماعى شامل سو استفاده جنسى ، اعتياد،خرده فروشى مواد مخدر و بزه كارى كودكان كار به گونه اى زيانبار و اسيب رسان بالا مى رود.كار كودكان جنبه هاى منفى اقتصادى و اجتماعى قابل توجهى در بر دارد، اين كار مانع افزايش مهارتها، اموزش و دانش مى شود بهره ورى افت مى كند و درامدهاى بيمه اجتماعى كاهش پيدا مى كند،صدمه هاى جانى و مالى بالا مى رود انواع اسيب هاى اجتماعى افزايش پيدا مى كند. مهاجرتها بدليل امكان كار كردن كودكان به گونه اى زيانبار و اسيب رسان بالا مى رود .امارهاى غيره رسمى نشان دهنده وجود ٧ ميليون كودك كار در ايران مى باشد و نيمى از انها اتباع كشور هاى همسايه مى باشند.بيشترين تعداد كودكان كار در فاصله سنى ١٠ تا ١٥ سال هستند و همچنين باعث وبانى وجود فقر و بى بضاعتى خانواده ها در ايران كه باعث ايجاد خَيل عظيم كودكان كار مى گردد سيستم حكومتى حاكم بر ايران مى باشد ١٢ژوئن ،٢٢خرداد روز جهانى مبارزه عليه كار كودك است. كودكان در ايران از جايگاه متزلزلى بر خوردار هستند به طورى كه به كودك به عنوان يك موجود مستقل نگاه نمى شود و حتى ساده ترين حقوق انها ناديده گرفته مى شود همچنين كنوانسيون حقوق كودك در ايران با وجود تغيرات زياد از جانب دولت ايران كه باعث از دست رفتن صورت اوليه و اصلى ان شده است همچنان بايد و شايد اجرا نمى شود و دولت در اين زمينه نقش اساسى بر عهده دارد دولت ايران كنوانسيون حقوق كودك را به صورت مشروط پذيرفته است،ثانيا مواردى مغاير با اين كنوانسيون در قانون مدنى خود به ان افزوده است كه اين قوانين در بسيارى از موارد ساده ترين حقوق كودك را ناديده مى گيرد، ثالثا دولت به وظائف خود در همان حدى كه خود پذيرفته و در قوانين داخليش اورده عمل نمى كند و تا زمانى كه همچنين حكومت فاشيست و ضد بشرى در ايران بر قدرت است و حكومت مى كند اين ظلم و ستم ريشه كن نخواهد شد.

آکو رضائی

ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره سی و هفتم

http://rahaizanorg.blogspot.se/2015/07/rahaizanshomareh37.html