چقدر خوشحال شدم ازینکه پاسخ نامه‌ام را از قلم رضا شهابی عزیز (زندانی سیاسی)از درون شکنجه‌گاه جمهوری اعدام و حذف
دریافت کردم. گویا ازین بیدادگاه دور و تبعید کسی فریادم را شنید و اشاره‌ای از تنها نبودن در این مسیر سخت و طاقت‌فرسا را داد. بدون شک تنها طبقه‌ای که در ایران و هر کشوری دیگری میتواند نجات‌دهنده و حافظ طبقه‌ای محروم یک کشور دیگر باشد، طبقه‌ای کارگر آگاه و مبارزین طبقاتی چون رفیق شهابی اند.
از همین‌جا آرزوی رهایی هرچه زودتر رفیق رضا شهابی را میکنم و امیدوارم هرچه زودتر از آن شکنجه‌گاه خونخواران اسلامی بیرون آیند. به امید پیوند هرچه بیشتر و نزدیکتر فعالین کارگری، فعالین جنسیتی و طبقه‌ای کارگر در سراسر جهان. زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی
. ماهنامه شماره یکصد و هجده رهائی زن - به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان، منتشر شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر