کاندیدا شدن حسن خمینی در مجلس خبرگان و پیدا شدن مجدد سروکله ی رفسنجانی در محافل و نمایش مضحکه ای بنام همایش زنان در تاریخ مجالس ایران، امید تازه ای در دل زنان فمنیست اسلامی انداخته و بوی کباب به مشامشان رسیده که دوباره به بهانه ی حق خواهی بنام "تغییر چهره ی مردانه مجلس" به تکاپو افتاده اند تا در مجلس قدرت کسب کنند. اما خر داغ می کنند!.
خانم رضوان مقدم یکی از فمنیست های اصلاح طلب می گوید:" این که زنان ایرانی بخواهند در انتخابات مجلس کرسی‌های بیشتری در پارلمان را از آن خود کنند نه تنها منطقی بلکه با آن که دیرهنگام است ولی به قول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است. شاید اگر در همان اوایل راه یعنی اول انقلاب زنان پیشرو با قاطعیت بیشتری در برابر نرینه سالاری تئوکراسی قد علم می کردند امروز نه تنها زنان ایران وضعیت بهتری می داشتند بلکه کشور به این حال و روز نمی افتاد که به صورت زنان اسید بپاشند و هر روزه شاهد خشونت های روزافزون و اختلاس های چندصد میلیاردی باشیم. بعد هم عده ای چون کبک سرشان را زیر برف بکنند و بگویند همه چیز در امن و امان و برای حفظ حکومت از هیچ نوع اعمال خشونتی ابایی نداشته باشند".
خوشبختانه تاریخ گویای واقعیتی غیر از ادعاست. از همان روزهای اول انقلاب زمانی که خمینی اولین فرمان ارتجاعی اسلامی را صادر کرد که: "زنان کارمند و شاغل در موسسات دولتی باید حجاب داشته باشند."، زنان چپ آزادی و برابری خواه بر علیه همان نرینه سالاری تئوکراسی که خانم مقدم از آن صحبت می کند در 8 مارس 57 بعنوان یکی از جنبش های اصلی زنان، ضدیتش را با جمهوری اسلامی آغاز کرد و تاکنون هم این مبارزه ادامه دارد. جمهوری اسلامی اشکارا عجز و شکستش را درقبال عدم موفقیت در تحمیل حجاب اجباری آنطور که آرزوی رژیم بود تا ایران را همچون پاکستان و افغانستان کند و موفق نشد. دختران و زنان مبارزی که در زمین واقعی با رژیم در مبارزه ی هر روزه هستند و نه امیدی به حمایت این آخوند و آن رژیم دارند و برعکس فمنیست های اسلامی که سعی دارند برای رژیم رأی بخرند دل در گرو مجلس و پارلمان نبسته اند. دختران نسل جوان خیلی جلوتر از بسیاری از مدعیان فعالین زنان هستند زیرا می دانند که برعکس ادعای نوشین خراسانی ها و خانم مقدم ها، زنان مجلس نشین همانقدر دشمن هستند که مردان مجلس نشین هستند. اینها به همان قوانین زن ستیزی رأی می دهند که مردان مجلسی همان کار را می کنند هرچه هست هر دو علیه حق زن هستند و در یک جبهه علیه زن قرار دارند و برعلیه زن جنایت می کنند.
فمنیست های دلخوش به رژیم و کسب قدرت در مجلس در «کمپین: به سوی تغییر چهرۀ مردانه مجلس» سه کمیتۀ تشکیل داده اند و خواسته شان این است: 1- «من کاندیدا می‌شوم.» 2- «50 کرسی برای زنان برابری‌طلب» 3 - «کارت قرمز برای کاندیداهای زن‌ستیز»، طرح خواسته واجرای برنامه عملی حداقل 50 کرسی برای زنان در دهمین دوره مجلس و طرح این موضوع را در میان افکار عمومی، اولین گام در این کمپین است.
فرض بر این که که 50 کرسی قدرت را هم زنان اصلاح طلب و فمنیست های اسلامی، و حتی نوشین خراسانی تصاحب کرد و به مجلس راه یافت و در زیر لوای اسلام و شریعت اجرا ش، می خواهد کدام "حق زن" را در مجلس تصویب کند!. لطفا به نوشته های خانم رضوان مقدم و نوشین خراسانی توجه کنید. بسیار زیرکانه دم از "حق زن" می زنند اما حتی کلمه ای از "حق آزادی زن" نمی گویند و همیشه می گویند "حق برابری" و خواهان حضور زنان برابری طلب هستند. اینان خواهان برابری در اجرای قانون شریعت و اسلامی هستند. در حکومت اسلامی کسی نمی تواند غیر از قوانین شریعت، قانونی را تصویب کند و آنچه که امروز در مجلس توسط زنان و مردان زن ستیز تصویب می شود همان قوانین شریعتی ست که در قانون اساسی اسلامی آمده است. یک مرد می توانند 5 زن عقدی بگیرند و بی نهایت صیغه کنند. زنان برابری طلب فمنیست اسلامی با این قضیه می خواهند چکار کنند؟ آیا این برابری ست که زنان بدنبال آن هستند؟ آیا با تصویب دیه ی برابر، دیگر در خیابان ها بر روی صورت زنان اسید نمی پاشند! .آیا با برابری تعداد زنان (خائنین) با مردان (دشمنان) در مجلس، زنان به "حق برابر" دست خواهند یافت؟. این دروغ بزرگی ست. فریبکاری ست.
آزادی و برابری و حق زن در تمام دنیا معیارها و تعریفی دارد. نمی توان از سر رویای قدرت طلبی، دم از "حق زن" زد و جامعه را فریب داد. حتی در نظام سرمایه داری هم نه از سر لطف و مرحمت و نه با مماشات جنبش زنان با حاکمیت بلکه از سر مبارزات زنان آزادی خواه و برابری طلب و پرداخت تاوانی سنگین، به حق نسبی که امروز در کشورهای اروپایی شاهدش هستیم، دست یافته اند. اما از نظر زنان سوسیالیست و آزادی خواه، آزادی و برابری زن و مرد یعنی:
· اعلام برابرى کامل و بى قيد و شرط زن و مرد در حقوق مدنى و فردى و لغو فورى کليه قوانين و مقرراتى که ناقض اين اصل است؛
· تامين فورى برابرى کامل زن و مرد در شرکت در حيات سياسى جامعه در سطوح مختلف؛
· حق بى قيد و شرط زنان به شرکت در انتخابات در کليه سطوح اعم از سياسى، ادارى، قضايى و غيره.
· برابرى کامل زن و مرد در قلمرو اقتصادى و اشتغال حرفه اى. شمول يکسان قوانين کار و بيمه هاى اجتماعى بر زن و مرد بدون هيچ نوع تبعيض. مزد برابر در ازاء کار مشابه براى زنان و مردان.
باید به این فمنیست های مسلمان گفت لطفا دست از سر جنبش زنان بردارید. فریبکاری بس است. افزایش تعداد زنان در مجلس درمان درد زنان نیست و وضعیت آنها را بهبود نمی بخشد. همانطور که خود خانم مقدم در انتهای مقاله اش آورده در افغانستان از 249 کرسی 69 کرسی را زنان کسب کرده اند و افغانستان اولین مقام تعداد زنان در مجلس را دارد. تاکنون کدام قانون به نفع زنان افغانستان صادر شده؟ بنام همان قانون شریعت و قرآن و به حکم مرتد بودن جلوی چشمان صدها نفر فرخنده را به آتش کشیدند. امکان ندارد در داخل سیستمی زن ستیز، بود و قانونی غیر از آن تصویب کرد. در تمام دنیا نه شریعت و نه اسلام نتوانسته و نمیتواند به زنان حق آزادی و برابری بدهد. امروز دیگر دختران و پسران جوان ایران این را آگاهانه فهمیده اند و میدانند تمام مصیب ها و خشونت ها و نابرابری ها از شریعت و مذهب است و آمار دین گریزی رو به افزایش است و رژیم را به وحشت انداخته است. اما بندناف این جنین های اصلاح طلب و فمنیست های اسلامی به حیات جمهوری اسلامی وصل است و از آن تغذیه می کنند و برای حفظ رژیم هر زمان به بهانه ای برایش رأی می خرند!
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره چهل و یکم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر