پروانه عظیمی- فعال حقوق زنان
نیم قرن است که مردم افغانستان در منجلاب جنگ, ناامنی, خشونت, فقر, بیکاری ,بی سوادی و دهها معضل اجتماعی دیگر و در شرایط سخت و طاقت فرسا زندگی می کنند. در جریان حمله آمریکا به افغانستان, در بیست سال گذشته یکی از خواسته های آنها پایان اشغالگری آمریکا/ ناتو بود و ایکاش با بردن بنیان گرایان اسلامی دست پرورده شان, می گذاشتند مردم افغانستان خودشان سرنوشت خودشان را رقم بزنند. این اشغال فقط خونریزی, ویرانی, گرسنگی, ناامنی, غارت, چپاول و هرج و مرج را به
.ارمغان آورد و افغانستان را به فاسد ترین, ناامن ترین, خطرناک ترین مکان به ویژه برای زنان و کودکان تبدیل کرد
پیمانکاران خصوصی نظامی, دلالان هروئین, افراد در طی این سالها افرادی که از
حمله آمریکا به افغانستان سود بردند صرفاً
مرتبط با جناح های مختلف قدرتمند دولت تحت حمایت آمریکا در افغانستان بوده اند. اشغالگران
تحت لوای جذاب“ جنگ علیه تروریسم“ خود, تروریسم را ایجاد, تقویت و پشتیبانی کردند.
همه دولت های امپریالیستی بدون شک به خاطر منافع استراتژیک, سیاسی و مالی خود به
کشور ها حمله میکنند, اما از طریق دروغ ها و رسانه های قدرتمند می کوشند انگیزه و
دستور کار واقعی .خود را تحت ارزش هایی مانند ” حقوق زنان“ ”
دموکراسی“ ”ملت سازی“ پنهان کنند
از یک سو در
۲۰ سال گذشته غارت ذخایر طبیعی , مافیای مواد مخدر با سود سالانه جهانی ۶۰۰ میلیارد دلار قاچاق تریاک که در بیست سال
گذشته , افغانستان را در مقام اول این تجارت در دنیا قرارداد, و از سوی دیگر
استفاده از افغانستان برای تقویت تروریسم, بی ثباتی, جنگ منطقه ای و استفاده از آن برای تضعیف قدرت های رقیب به ویژه چین و روسیه ,از دلایل مهم تجاوز و دست درازی آمریکا به افغانستان نام برد. فروپاشی فوق العاده سریع در افغانستان فقط تاکیدی است بر مضحکه کل“ پروژه ملت .سازی“ که
ایاالت متحده مدعی شد پس از حمله و اشغال آن را آغاز کرده است
مردم تحت
ستم افغانستان به ویژه زنان و کودکان در یکی از حساس ترین دوره های تاریخ خود قرار
دارند. جنگ, فقر, بیکاری, مهاجرت, اعتیاد, شیوع گسترده و مرگبار کووید ۱۹ ,شکاف
عمیق و رو به گسترش نابرابری های اجتماعی, افزایش خشونت علیه زنان و کودکان و
تحمیل دوباره گروه تروریستی و اسالم سیاسی طالبان بر سرنوشت مردم, همه شهروندان را
وحشت زده, زمین گیر, در یاس و ناامیدی, ترس و بی افقی فرو برده است. مردم هولناک
ترین و غم انگیز ترین روزهای حیات خود را با از دست دادن عزیزان, بستگان , ویرانی
در اثر جنگ ارتجاعی سپری می کنند. ریشه کل این سیه روزی ها, طالبان و همه گروه های
تروریستی از شاخ آفریقا تا قلب آسیا, از پاریس تا کابل, واشنگتن تو خاورمیانه,
محصول مستقیم و فرآورده سرمایه داری جهانی است, که به جای آزادی,
نان, مسکن, دارو, تحصیلات, رفاه و مجموع امکانات و نیازمندیهای
آسایشی, جنگ, فقر, .نابرابری, خشونت, تفرقه و جنایات هولوکاست را به مردم و تهیدستان تحمیل می کند
زنان آگاه افغانستان
میدانند که سرنوشتی بهتر از زنان ایران در پیش رو نخواهند داشت. طالبان همچون
جمهوری اسالمی از ستم بر زن و بخصوص با مسلط کردن فرهنگ مردسالاری و ایجاد شرایط لازم برای استثمار هرچه شدیدتر
زنان, برای بردن سودهای کالن برنامه ریزی کرده است. جمهوری اسلامی در طی ۴۳ سال گذشته , با زنده کردن آیین و سنت های اسلامی و اعمال وحشیانه اعصار پیشین, زنان را مورد تحقیر,
توهین قرار داده و آنها را مجبور کرده به اصطلاح حجاب اسلامی بر سر کنند و با این کار حق انتخاب پوشش را برای اعمال کنترل بیشتر, از
آنها سلب کرده است و با نام و قوانین مجازات اسلامی, وحشیانه ترین و متحجر ترین روشهای سرکوب را علیه زنان به کار
گرفته است . آنها سعی کردند با استفاده از آیه و حدیث به زنان در کل جامعه بقبولانند که به راستی زنان فرودست و مردان فرادست هستند و باید چنین باشد. سرمایه
داران از این مسئله سود می برند و از زنان برای نیروی کار ارزان بهره گیری می
کنند, و از این طریق سطح مزد کل جامعه را پایین نگه داشته اند و به استثمار مردانه
می پردازند.
با محرم و نامحرم, زن و مرد را در تمام سطوح جامعه از هم جدا نگه داشته و باعث جدا
کردن مبارزات زنان و مردان شده و از اتحاد مبارزات آنها جلوگیری میکنند. شکی نیست
زنان ایران و افغانستان برای گسست تک تک زنجیرهایی که به دست و پایشان بسته شده مجبور به مبارزه هستند, مبارزه با قانون هایی که علیه آنها قید
شده و برای به دور ریختن همه قوانین ضد
زن در جمهوری اسلامی و افغانستان طالبانی . مبارزه برای جزیی ترین تا اساسیترین مطالبات زنان . اتحاد زنان و مردان در این مبارزه برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و طالبان و از بین بردن سیستم سرمایه داری که عامل اصلی همه ستم هایی است که
. بر زنان تحمیل می شود, از ضروریات است
بولتن ویژه جنبش رهائی زنان در افغانستان - ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره نود و نه
http://rahaizanorg.blogspot.com/2021/10/emancipation-of-women-of-afghanistan.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر