https://youtu.be/oMNyYNq61d4
متن سخنرانی شراره رضائی درحمایت از مردم و زنان افغانستان
مقابل مقر اتحادیه اروپا بروکسل / بلژیک
بعد از بیست سال مبارزه ی هر روزه ی زنان مبارز افغانستان علیه ارتجاع و بدست
آوردن حداقل های حقوقی انسانی شان، تنها در عرض یک هفته با بده بستان های پروژه غرب
وبه سرکردگی آمریکا همه چیز دود شدو به هوا رفت.
نیروهای ارتجاع منطقه ودر راس آن دولت
افغانستان با لابی گری با آمریکا کشور و مردم افغانستان را دو دستی تقدیم فرزند
خلف شان طالبان واگذار کردند و در یک چشم برهم زدن افغانستان سقوط کرد.
صحنه ی کشتار و قتل عام مردم و بخصوص جستجوی خانه به خانه برای به نکاح در
اورن دخترکان دوازده ساله در آغاز
قدرتگیری وحوش طالبان با بی شرمی کشتار و در سکوت شرم آورد و بی تفاوتی دنیای غرب همراه شد. این روزهای سیاه حکومت
طالبانی یادآور روزهای سیاه قدرت گرفتن حکومت اسلامی ایران و سرکوب زنان که مشخصه
ی بارز حکومت های اسلامی و بنیادگرایان اسلامی ست. ضدیت با حقوق زنان و آپارتاید
جنسی با استقرار حکومت های اسلامی شکل می گیرد و تثبیت می شود. فشار بر روی زنان و
محدودیت ها و محرومیت ها تشدیدمی شود تا کاملا زنان از هرنوع حقوقی محروم کنند و به
حاشیه برانند.
خوشبختانه فعالین زنان و آزدی خواهان در
این بربریت و توحش هرگز سر تعظیم فرودنیاوردند و نخواهند آورد. گواه این
ادعا حضور هر روزه ی زنان مبارز افغانستان در خیابان ها علیه ارتجاع اسلامی ست.
آنها خطر را به جان می خرند، به خیابان ها می آیند و فریاد می زنند حاضر نیستند به
بیست سال پیش و به عقب برگردند.
زنان، امروز درافغانستان زنان بیست سال پیش نیستند. زنان افغانستان روزهای ذلت
بار بیست سال پیش طالبان را با تمام گوشت و پوست شان تجربه کرده اند. هیچ عقل
سلیمی نمیپذیرد که باندهای اسلامی با قوانین شرعی سنگسار کردن، قطع دست وپا ، سر
بریدن و تجاوز و به بردگی گرفتن زنان را کنار بگذارند. چونکه ماهیت حکومت اسلامی
براساس اینها بنا شده است.
ما زنان از تهران تا کابل متحد و مبارز تن به این بی حقوقی نخواهیم داد و
فریاد می زنیم ما صدای زنان یک کشور هستیم و هرگز خاموش نمیشویم. ما اینجا جمع
شدیم تا علاوه بر اعلام حمایت وهمبستگی همه جانبه از مبارزات مردم افغانستان و
زنان افغانستان، بگوییم علیه هرگونه ارتجاع و حکومت اسلامی میایستیم و نباید اجازه
بدهیم که دیگر کشورهای غربی و اتحادیه اروپا طالبان را به رسمیت بشناسند.
هرگونه مشروعیت بخشیدن ونشست با طالبان از سوی کشورهای دنیا همدست بودن
درجنایت وتجاوز طالبان است. تا آخرین نفس علیه طالبان خواهیم ایستاد وهمصدا با
زنان افغانستان فریاد می زنیم نه گلوله نه گیوتین و نه سربریدن نمی تواند صدای
جنبش آزادی خواهان و جنبش زنان را خاموش کند./
مرگ بر طالبان از کابل تا تهران
بولتن ویژه جنبش رهائی زنان در افغانستان - ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره نود و نه
http://rahaizanorg.blogspot.com/2021/10/emancipation-of-women-of-afghanistan.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر