چند روز پیش در محل زندگی ام برای دریافت غذای ظهر " ناهار " رفتم. تعدادی از هموطنان و همزابانانم که تازه وارد این کشور شده اند با زبان این کشور آشنا نیستند و من هم هر از گاهی که بتوانم و تا جایی که می توانم به کمکشان می شتابم. همان روز قبل از اینکه غذا بگیرم دو خانم هموطنم از من کمک خواستند آنها را کمک کردم و نوبت نفر بعدی رسید. پس از ختم کمک و دریافت غذا من و یکی از خانم های کشور همزبان به سمت در خروجی می رفتیم. آن دو خانمی که در اول حرف آنها را برای مسوول توزیع غذا ترجمه کرده بودم دم در غذا به دست ایستاده بودند. خانم همزبان و من هم به ترتیب به سمت در حرکت کردیم من چند قدم عقبتر بودم به محض رسیدن ما به آنها و شروع به احوال پرسی یکی از زنان مسن به سمت " م " آمد و بی دلیل به وی حمله کرد و یقه ی " م " را پایین کشید . او که رنگش پریده بود پرسید حاج خانم چی شده ؟؟ حاج خانم که خود را نماینده ی خدا و مسوول حساب و کتاب ثواب و گناه مردم می دانست گفت : این چه لباسی است که پوشیدی چرا گردن و تخته ی سینه ات را به نمایش گذاشته یی ؟؟؟ "م" به شما چه !! این چه حرکتی بود که انجام دادی ؟؟؟؟ من در حال کنترل عصبانیت گفتم به شما چه !!! حاج خانم که از رو نرفته بود این حرکت بی شرمانه را اینبار با شدت بیشتر انجام داد در حالی که در سالن غذاخوری تعدادی مرد اهل کشور های عرب زبان هم نشسته بودند یقه ی " م " را تا سینه هایش پایین کشید. " م " رنگش مثل گچ پرید. من اینبار با عصبانیت گفتم : خاله چه کار می کنی؟؟ گفت : نباید اینگونه لباس بپوشد. گفتم به شما چه . شروع به یک سری توضیحات مثلا به نظر خودش مفید کرد. من هم با عصبانیت بیشتر گفتم آبروی ما را بردی. هر چه آن زن بیشتر حرف میزد و از خود دفاع می کرد من عصبانی تر می شدم.میگفت من به وی تذکر دادم , گفتم شما تذکر ندادی که هیچ بلکه به طرف مقابلت تجاوز کردی شما که خود را مسلمان سرسخت می دانی و مثلا آمده یی وی را ارشاد کنی باعث شدی تا مردان بدن وی را ببینند. آن زنی که به استلاح نماینده ی خدا و امر به معروف و نهی از منکر را همراهی میکرد شروع به معذرت خواهی از " م " کرد اما آن زن مسن هنوز هم ادا می کرد کارش درست است. پس از آن با دخترش نیز حرف زدیم تا با مادر صحبت کرده و او را متوجه ی اشتباهش کند اما دختر از مادر شاکی تر بود. متاسفانه امروزه تعداد زیادی از افغان ها در کشورهای جهان برای بقای زندگی پناه برده اند.تعداد زیادی از آنها که در کشور های اسلامی مانند ایران سالیان طولانی عمر خود را سپری کرده اند بسیار از نظر ایده های دینی و و امر به معروف و نهی از منکرشان به شدت گل می کند به خصوص تعدادی که برای خود مقلد انتخاب می کنند. این دسته از افراد کسانی هستند که دفتری برای حساب و کتاب گناهان اطرافیان خود در ذهن خود باز کرده و همه چیز را به دید خود محاسبه می کنند. افغانستان از دسته کشورهایست که هنوز فرهنگ مردسالاری در میان جامعه مروج است و هنوز هم این فرهنگ طرفداران زیادی دارد. اما همپای فرهنگ مردسالاری گراف فرهنگ زن ستیزی هم به گونه ی مساوی در میان مردم بالا رفته است و زنان نسل قدیم بیشتر به این فرهنگ احترام می گذارند . اینجاست که میبینیم زنان نه تنها از مردان بلکه از همجنس خود بیشتر ضربه می خورند.زنانی که سالیان سال کور کورانه قربانی خواسته های خود خواهانه ی مردان بوده، هستند و خواهند بود. در کشوری مانند افغانستان و نقاطی که فرهنگ مشابه آن را دارد مادر اولین زن ستیز است. به طور مثال مادر مدیر تغذیه در خانه است. در افغانستان از طرف تعداد زیادی از مادران بهترین غذا به فرزند پسر داده می شود. طرز پوشش دختران طبق میل پدر و برادر است و این مادر است که به جای حمایت از همجنس خود برای اینکه مردش از وی خوشنود باشد و مجادله های خانوادگی کمتر رخ دهد به دختر خود می قبولاند تا این خواسته را بپذیرد.
چگونه می توانیم با این فرهنگ نادرست که نوعی پدیده ی اجتماعی است که در آن، زن مورد تبعیض و یا تنفر و خشونت واقع می گردد مبارزه کنیم ؟ بالا بردن سطح تحصیلات افراد جامعه " اگر سطح سواد در زنان جامعه زیاد شود و دستاورد مادی داشته باشند کمتر زیر بار تحمل چنین مشکلاتی قرار می گیرند.همچنان زن آگاهی مییابد تا چگونه از حقوق انسانی خویش دفاع کند. رشد منطق در جامعه " اگر در یک جامعه منطق رشد کند افراد یاد میگیرند یک دیگر را قضاوت نکنند و در زندگی و مسایلی که به آنها مربوط نمیشود دخالت نکنند . اینگونه زن اجازه نمی دهد آزادی هایی که حق انسانی آن است از وی به نام دین و به نام فرهنگ گرفته شود. جدایی دین از سیاست و حکومت دولت سکولار این گونه دست علمای دین برای حکومتداری و تصویب قوانین اساسی کوتاه شده و قوانین ضد زن محو می شود. امروزه همه می دانیم که در کشور های اسلامی قانون طبق آیات قرآن تفاسیر مختلف تطبیق می گردد اما در دیگر مناطق جهان به خصوص کشور های توسعه یافته قوانین آن کشور طبق معیارهای انسانی تصویب می شود نه ایده های مذهبی. بدین ترتیب دست علما نیز برای دکان داری و حکمفرمایی به افراد جامعه کوتاه می گردد
ماهنامه رهایی زن سری سوم شماره چهل و پنجم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر