شعر از نوری شریفی
اشکهای ما بسان
رود روان است
در به خاک سپردن
زیبارویان شجاع میهن
مادر به سوگ
کودک
کودک به سوگ
مادر
ما سوگوارانه مبارزیم!
درچهره هامان
غم نمی بینی،
یآس و حرمان نمی یابی،
قلبها پردرد
چشمها پرخون
پاها استوار
مشت ها گره کرده!
در هنگامه خشم و
غرش فریادها
کاخ اهریمنان را
لرزانده ایم
و
سیل اشکها و
غریو فریادها
بنیاد ستمگران
اسلامی را
عنقریب است که
از جا بکند.
با شماییم،
ای خونخواران
تاریخ !
و
ای وارثان نرون!
اینک زمانه
انقلاب است،
و
با چکان هر قطره
ی خون جوانی
که بر خاک می
افتد
با لبخند و
غرور،
گلگون بیشمار
هزار از هزاران
برمی‌خیزند....
شما ما را خس و
خاشاک و مگسان نامیدید
و ما
شما را کفتار
میدانیم
ترسوهایی درنده
وحشی هایی
مشمئزکننده
که سایه های
سیاهتان
خاک میهن را
سوزاند و خاکستر کرد،
آه ای دژخیم!
مرا از کشته شدن
مترسان
من با خون خود
دریای مواج انقلاب را خروشان کرده ام
مرا از مرگ
نهراسان که من خود نشان مرگ شمایم
من از حکم
بیدادگاهتان به زمین نخواهم افتاد
چرا که بودنم،
صدایم، نامم، حکم داد ستانی است
از بی داد رسی
هاتان!
من خون گردآفرید
و سیاوش در رگانم
من فرزند رزم و
آزادگیم،
ایران آینده
سرزمین رهایی
است،
و
گلپونه های مام
وطن
با عطر تن‌شان
آزادی
و از بلند
بالایی شان
زندگی است که
جان میگیرد...
…………………………………………………………
سکوت....
شعر از نوری شریفی
سکوت یعنی خواب،
غفلت،
حسرت،
پشیمانی،
و
رنج!
سکوت
مرگ
آرزوهاست
مرگ
آینده
مرگ
فرزندانمان،
سکوت
شادی اهریمن است
و
برپا
ماندن ظلم،
جنس
سکوت از جنس مبارزه نیست
مصالحه
است و
مماشات!
سکوت
سربریدن
آزادی است
در
پای معامله
به
بهای خون!
سکوت
برپا
داشتن چوبه های دار است
و
به
تماشا نشستن گلهای پر پرشده میهن،
صدای
سکوت
پژواک
صدای نخراشیده ستمگر است
در
تاریکی میهن غمزده ام ایران،
بشکن
سکوت را هموطن!
بشکن
سکوت را هموطن!
که
هر صدایت،
فریادی
است به جان ستمکاران
و
به خاک سیاه خواهد نشاند
زرپرستان
زورگوی تزویرگر اسلامی را
بشکن
سکوت را
و
فریادشو...
http://rahaizanorg.blogspot.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر