و باز قتل ناموسی

سحر باباسلجی

اخیرا با توجه به اتفاقاتی تلخ، از قبیل رومینا به دست پدر خود باز چندین مورد قتل های مشابه قتل ریحانه و چند نفر دیگر تحت 

عنوان خشونت ناموسی، در کمتر ار یکماه به وقوع پیوست براستی چرا ما تا کی باید شاهد شنیدن این اخبار ناگوار باشیم،!! شور بختانه کم نیست، خشونت و زن ستیزی به واسطه محارم این قبیل اشخاص در کشور ایران که به طور فزاینده ای سیر تصاعدی داشته است چرا باید دختری بخاطر خشونت پدر خود در سنین نوجوانی بخاطر فرار از موقعیت، وبخاطر نا امن بودن جو منزل خود در سن13 سالگی به خانه مردی که چندین سال از خود بزرگتر است پناه برده، که بخواهد بدین طریق جان سالم بدر ببرد، که متاسفانه با همکاری پلیس و اقوام آن دختر او دوباره به پدرش تحویل داده و او نیز شبانه سر از تن دختر جدا کند ویا دختری که صرفا بخاطر دیر آمدن به خانه اینطور بیرحمانه به دست پدر خود کشته شود امثال مانند این قبیل اشخاص در جامعه کم نیستند که هر ساله به قربانیان قتلهای ناموسی بیش از گذشته افزوده میشود ویا امار خودکشی زنان و دختران بی پناه که روزبه‌روز به تعداد آنان افزوده میشود در چنین جامعه متزلزلی که هیچ توجهی به این قشر از جامعه نمی‌شود متاسفانه ما باید هر ساله شاهد اینجنین اخبار ناگواری باشیم. مشخصا کم نیستند زنانی که تن به ازدواج اجباری میدهند و پس از مدتی وقتی به مشکل بر میخورند، وکار به جدایی و طلاق کشیده میشود و بعد نیز به واسطه شوهر و یا برادر خود به قتل میرسند چرا باید دولت راهکاری برای، جلوگیری از این قبیل قتلهای ناموسی ارائه ندهند که اینطور این زنان و دختران بی پناه، قربانی زن ستیزی نشوند.

مردسالاری و پدرسالاری را هم در نقش خانواده می توان فهمید و هم در امتیازاتی که جامعه به مردان می دهد. همه اینها بخشی جدانشدنی از کنترل اجتماعی هستند. این کنترل، یکی از ضرورت های حفظ انسجام اجتماعی است. برخلاف نظر بسیاری، قتل ناموسی مربوط به فرهنگ یک جامعه، منطقه یا قوم و قبیله خاصی نیست. بلکه مربوط به یک سیستم است که از مردان آن خانواده و جامعه تا دین، قانون، پلیس و دستگاه قضا را در بر می گیرد. اینها هستند که ساختار یک جامعه مردسالار را شکل داده و از آن محافظت می کنند. در قتل رومینای ۱۳ ساله به خوبی می توان این موضوع را مشاهده کرد. اصرار او به پلیس در تحویل ندادنش به خانواده به جایی نمی رسد و در نهایت مرگ فجیع او را رقم می زند. مقابله با این شکل از خشونت خاص بر زنان که با همکاری دین، دولت و خانواده صورت می گیرد بدون آگاهی و سازماندهی و به اشکال پراکنده و فردی امکان ناپذیر است

ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره هشتاد و سه

http://rahaizanorg.blogspot.com/2020/06/rahaizan-shomareh-83.html