حکومت استبدادی اسالمی ایران، هم چنان با مجازات های قرون وسطایی اعدام، شالق و اعترافات اجباری، میخواهد باا ایاجااد رعاب و وحشات شادیاد جااماعاه را باه سکوت بکشاند و هر صدای اعتراضی را در نطفه خفه کند. هنوز از همبستگی میلیونی هشتگ »اعدام نکنید «و توقف موقت اعدام امیرحسین مرادی، سعیاد تاماجایادی و محمد رجبی تا رسیدگی مجدد پرونده ی آنها چندی نگذشته است که احکام اعدام برای پنج نفر دیگر از معترضان دی مااه ۰۸۱۴ باه ناام هاای؛ ماهادی صاالاحای قالاعاه شاهرخی، محمد بسطامی، مجید نظری کندری، هادی کیانی و عباس محمدی، در دیوان عالی کشور تأیید شد. ۳ نفر دیگر از هم پرونده های آنها نیاز باه ۰ ساال حاباس محکوم شدند. این ۰۸ نفر پس از اعتراضات دی ماه ۰۸۱۴ به تناوب، در خمینی شهر اصفهان دستگیر شدند و این احکام در بهمین ۱۳ تاوساط شاعاباه ٩ دادگااه اناقاالب اصفهان صادر شد. پرونده های آنها به دیوان عالی کشور ارسال شده بود و گفته میشود که این احکام ظالمانه تأیید شده است. این وضعیت نگران کننده در حاالای اسات که در بامداد سه شنبه ٩۶ تیر، دیاکو رسول زاده و صابر شیح عبدهللا، دو زندانی سیاسی کرد را در زندان ارومیه اعدام کردند. قصد مسئوالن و مزدوران این حاکمیت تمامیت خواه و فاسد، بستن دهان معترضان به وحشیانه ترین شکل ممکن است. از سرکوب های شادیاد و بایارحامااناه تاجاماع هاا، تشکل ها و اعتصاب ها تا بازداشت های پیاپی، شکنجه و اعتراف گیری، احکام زندان و وثیقه های سنگین، جلوگیری از برگزاری مراسم ها، پلمب مکان های فاعاالایات، ضبط اموال، محرومیت زندانیان سیاسی و خانوادهها از حقوق انسانی خود و هزاران فشار و محرومیت دیگر که بر سر معترضان میآورند تا چند صابااحای بایاشاتار بار این خوان گسترده که دارند تمام آن را به یغما میبرند و نابود می کنند، حکومت کنند. همه میدانیم که برای رهایی از بیدادگری های بی حد و حساب این حکومت ستم کار نیاز به نقشه ی راه و تحولی اساسی داریم و جامعه ی ماعاتارض مایرود کاه راه خود را بیابد، ولی در »همین لحظه کنونی«، میتوانیم برای نجات جان زندانیان سیاسی کاری کارستان کنیم و بارای لاغاو قااناون ماجاازات اعادام و شاکاناجاه ماتاحاداناه بپاخیزیم. اجازه ندهیم که جنایت های حکومت در ۶٩ سال گذشته تکرار شود. درست در چنین روزهایی در سی و دو سال پیش، درب زندان هاا را بساتاناد، ماالقاات هاا را قاطاع کردند و تلویزیونها و روزنامهها را از زندان ها جمع کردند و زندانیان سیاسی و خانوادهها را در بیخبری مطلق نگاه داشتند و عزیزان ما را با حکم حکومتای کشاتاناد. این جنایت کاران حتی پیکر آن جان های شیفته را هم از ترسشان به خانوادهها تحویل ندادند و تا امروز نمیدانیم که آنها را چرا و چگونه کشاتاناد و در کاجاا باه خااک سپردند. قتل و جنایت بر پیشانی این حکومت ستمگر حک شده است و اگر با همتی همگانی و بینالمللی جلوی این بیعدالتیها و لغو مجازات اعدام ناایساتایام، ایان روناد جنایت بار بیوقفه ادامه خواهد یافت. ما مادران پارک الله به عنوان صدایی از جنبش دادخواهی مردم ایران، ضمن ابراز همدردی عمیق با خانوادههای زخم خورده، این چارخاه ی آزادی کشای، سارکاوب، قساوت، بازداشت، شکنجه، اعترافات اجباری، تبعیض، بیعدالتی و اعدام را به شدت محکوم میکنیم و خواهان: ۰ )لغو قانون مجازات شکنجه و اعدام از جمله؛ اعادام، ترور، کشتار خیابانی، شکنجه، سنگسار و قصاص، ٩ )آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیادتای، ۸ )ماحااکاماه و ماجاازات آماران و عااماالن تاماامای جنایتهای صورت گرفته توسط مسئوالن جمهوری اسالمی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه هایی علنی و عادالنه هستیم. ما هم چنایان اعاتاقااد عامایاق داریام کاه ایان خواسته ها با اتحاد و همبستگی و مبارزات پیگیر ما دادخواهان به دست خواهد آمد و تردیدی نیست که برای رسیدن به این خواسته ها باایاد بارای رسایادن باه ۶ )آزادی بیان و اندیشه، ۰ )حق داشتن تجمع و اعتصاب و تشکل و احزاب مستقل، ۴ )رفع هرگونه تبعیض و ۸ )جدایی دین ازحکومت نیز تالش کنیم، زیرا علت اصالای ایان بای عدالتی ها را در ساختار و قوانین آزادی ستیز و تبعیض آمیز حکومت اسالمی ایران می دانیم.
مادران پارک لاله ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر