۱۳۹۹ مرداد ۱۰, جمعه

مرضیه آدمی فعال حقوق بشر و مدافع حقوق زنان در سوئد

وضعیت حقوق بشر در جولای 2020   

با درودی گرم حضور همنوعان عزیزم در جای جای این گیتی پهناور،که این روزها کمتر جایی را  میتوانیم بیابیم که زحمتکشان ار ایران  و خاورمیانه تا اروپا و آمریکا 



  در آرامش  بسر ببرند .

هر روز را با خبری ناگوار زندگی را آغاز  میکنیم خبر از جنگ و کشت و کشتار مردم بیگناه و دستگیری و زندانی کردن جوانان روشنفکر و آزادیخواه و تحصیل کرده مان که هیچ جرمی مرتکب نشده و تنها گناهشان آگاه سازی  و دلسوزی نسبت به هم همنوعانشان و علاقه آنها  به آب و خاکشان بوده و هست ولی این حاکمان و مسئولان نالایق و دست نشاندگانشان به بهانه های ساختگی و دروغین عزیزانمان را تحت  فشارهای روحی و روانی و زیر شکنجه در سلولهای انفرادی مخوفشان قرار می دهند  تا بتوانند به هر شکل غیرقانونی و غیرانسانی  از آنها  اعترافات  علیه خودشان ،البته به همانگونه که مزدوران جیره خوار رژیم مفلوک ایران  به آنها دیکته میکنند  بنویسند تا با همان اعتراف آنها را پای چوبه دار بکشانند و  چه بسا هزاران بار این جنایت را مرتکب شده اند و به هیچ سازمان و نهاد حقوق بشری هم جوابگو نبوده و نیستند و اینطور میشود که هر روز تعدادی از فرزندان ایران زمین را اعدام میکنند . و امروز میخواهم  در باره دختر عزیزمان زهرا محمدی از کردستان که کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی  دارد و در انجمن نوژن  

کار میکند و به همشهریهایش زبان مادریشان را می آموزد. او کارش کاملا  قانونی بوده ، ولی این عاملان ضد بشر به هر نحوی شده به آنها  گیر میدهند که یکی یکی جوانان را از سر راه خود بردارند ،و تنها دلیلش هم اینست که از پیشرفت ملت ایران میترسند ،چون خودشان یک مشت بسیجی بیسواد و فقیر بوده اند که حالا رژیم سفاک ایران تا توانسته پول و خانه و ماشین و حقوق های بالای 10 میلیونی به این جیره خواران میدهد،  برای بقایشان ،حتی اگر بتوانند  چند صباحی بیشتر حکومت کنند و بدتر از این ایران و ایرانیان را نابود کنند .

ولی زهی خیال باطل ، کور خوانده اند ،چون مردم بجز تعدادی  جیره خواران شان ،بقیه بیدار و آگاه  شده و اجازه نمیدهند که یک مشت دزد سیری ناپذیر و جلاد و متجاوز بر آنها حکومت کنند و عمرشان به پایان میرسد و دست و پای بیخود میزنند .

و این هم ماجرا زهرا عزیز  که حکم ظالمانه 10 سال حبس را بهش داده اند بدون هیچ اتهام واقعی .   

زهرا محمدی، قربانی جدید دعوای نهادهای امنیتی

در بحبوبه بحران شیوع ویروس کرونا، تنگنای اقتصادی، فقر، بیکاری و خفقان سیاسی که راه یک زندگی آرام را بر مردم بسته، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی پر کارتر از همیشه با صدور و اجرای احکام سنگین زندان و اعدام علیه فعالان مدنی و سیاسی، در تلاش است از هر گونه صدای آزادی‌خواهی، اعتراض و نارضایتی احتمالی با ایجاد رعب و وحشت در بستر جامعه جلوگیری کند.

در یکی از آخرین موارد صدور احکام سنگین علیه فعالان مدنی، زهرا (زارا) محمدی، مدرس زبان و ادبیات کُردی، فعال مدنی و از اعضای انجمن مردم ‌نهاد فرهنگی-اجتماعی نوژین، از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی سعیدی، بابت اتهام «تشکیل دسته و جمعیت به هدف بر هم زدن امنیت ملی» به اشد مجازات یعنی ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد.

کانی محمدی، خواهر زهرا محمدی این حکم را ناعادلانه، دور از انتظار و بر پایه اتهامات انتسابی و دعواهای داخلی نهادهای امنیتی می‌داند.

او در گفت‌وگو با زمانه درباره آخرین جزییات پرونده خواهرش می‌گوید این حکم نتیجه کشمکش‌‌های سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات بر سر پرونده خواهرش است.

محمدی معتقد است خواهرش قربانی این کشمکش‌ها شده.

 گفت‌وگوی زمانه با کانی محمدی

حکم زندان زهرا محمدی سه‌شنبه ۲۴ تیر در دادگاه انقلاب سنندج به وکیل او ابلاغ شد. زهرا محمدی ۱۱ آ‌ذر ۹۸ با وثیقه سنگین ۷۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.

به گفته کانی محمدی، دو روز  قبل از اعلام حکم ۱۰ سال زندان برای زهرا محمدی، او از طرف قوه قضائیه یک پیامک دریافت می‌کند مبنی بر اینکه حکم صادر شده و برای ابلاغ آن باید به دادگاه مراجعه کند:

«خواهرم شخصا به دادگاه نمی‌رود و همان موقع موضوع را با وکیلش در میان می‌گذارد. به صلاح‌دید وکیل، زهرا خودش به دادگاه نمی‌رود و وکیلش تأکید می‌کند که نباید زهرا به دادگاه برود. همین می‌شود که وکیل زهرا آقای عبداللهی به دادگاه می‌روند و حکم را به او ابلاغ می‌کنند.»

صدور این حکم در نتیجه برگزاری دادگاه بدوی رسیدگی به اتهامات زهرا محمدی در تاریخ ۲۷ بهمن ۹۸ است. بنا به گفته کانی محمدی برای فرجام‌خواهی و اعتراض به حکم ۱۰ سال زندان، ۲۰ روز زمان تعیین شده است.

کانی محمدی به زمانه می‌گوید زهرا محمدی ۱۰ سال زبان کُردی تدریس کرده و ظاهرا به ازای هر سال تدریس حکم زندان دریافت کرده است. به گفته محمدی آنها این حکم را نخواهند پذیرفت و سکوت نمی‌کنند:

«خواهر من هیچ کاری نکرده و به خاطر کار نکرده چنین حکمی به او داده‌اند. ما نمی‌توانیم در مقابل چنین حکم ناعادلانه و ظالمانه‌ای سکوت کنیم. خواهر من تنها فعالیتی که داشت همین بود که در انجمن نوژین تدریس می‌کرد و فعالیتش فقط آموزش زبان کُردی بود، در صورتی که خواهرم را متهم کردند به تشکیل گروه علیه امنیت کشور. سوال ما این است: خواهرم غیر از انجمن نوژین هیچ فعالیت دیگری نداشت. تدریس زبان مادری چه خطری برای امنیت کشور ایجاد می‌کند؟ این در حالی است که انجمن نوژین از هر اتهامی تبرئه شد و زهرا به عنوان کسی که مدیر مسئول نوژین بود چنین اتهامی را به او نسبت دادند و چنین حکمی را صادر کردند.»

بنا به گفته‌های کانی محمدی، زمانی که زهرا محمدی با وثیقه از زندان آزاد شده، بازجو با برادرش تماس گرفته و به او هشدار داده که زهرا به صورت ۲۴ ساعته زیر نظر خواهد بود و چنانچه خطایی از او سر بزند، بلافاصله دستگیر خواهد شد و وثیقه هم فاقد اعتبار می‌شود. 

زهرا محمدی در تاریخ دوم خرداد ۹۸ به همراه ادریس و ریبوار منبری با یورش نیروهای لباس شخصی در منزل پدرش دستگیر شد. ریبوار و ادریس منبری بعد از یک‌ ماه بازداشت تبرئه و آزاد شدند، اما زهرا محمدی به مدت شش ماه در بازداشت موقت به سر برد. او در طول این مدت برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار داشت و یک بار بدون اطلاع به وکیل مدافع و خانواده‌اش جهت تفهیم اتهام به صورت مخفیانه به دادگاه برده شد.

کانی محمدی به زمانه می‌گوید زهرا محمدی هم مانند ریبوار و ادریس منبری بعد از گذشت یک ماه و نیم بازداشت توسط اطلاعات سپاه به دلیل نبود شواهد و مدارک کافی، قرار بود آزاد شود اما وزارت اطلاعات به پرونده ورود می‌کند و مانع آزادی او می‌شود:

«وزارت اطلاعات پرونده زهرا را از سپاه تحویل گرفته بود و به قول خود زهرا بر سر پرونده تناقض و کشمکش بین اطلاعات و سپاه به وجود آمده بود. چون سپاه هیچ مدرکی نداشت و دلیلی برای تمدید بازداشت زهرا نداشت، در این صورت باید زهرا هم بعد از یک ماه و نیم آزاد می‌شد ولی وزارت اطلاعات پرونده را در دست گرفت و بازداشت را تمدید کرد و در طول بازداشت هم او را تحت انواع فشارهای روحی و روانی قرار داد تا از او اعتراف اجباری بگیرد. نکته دیگر اینکه زهرا اول به اتهام همکاری با احزاب اپوزیسیون متهم شده بود و تحت فشار قرارش دادند که مجبور به اعتراف بشود، خوشبختانه زهرا مقاومت کرد و چنین اتهامی را نپذیرفت.»

ظاهرا نیروهای امنیتی بعد از اینکه از اعتراف اجباری و تهیه شواهد و مدارک برای اتهام همکاری با احزاب اپوزسیون ناامید می‌شوند، می‌کوشند با یک اتهام انتسابی و نامشخص تحت عنوان «تشکیل دسته و جمعیت به هدف بر هم زدن امنیت ملی» زهرا محمدی را محکوم کنند.

کانی محمدی این اتهام را تماما بی‌اساس می‌داند و تاکید می‌کند زهرامحمدی به جز فعالیت در چهارچوب انجمن نوژین حتی با دیگر انجمن‌ها و نهادهای مدنی، همکاری و فعالیتی نداشته است.

زهرا محمدی، ۲۹ ساله و اهل سنندج است. او مدرس زبان و ادبیات کُردی برای کودکان، فعال مدنی و عضو هیات مدیره انجمن نوژین از زمان تأسیس این انجمن در سال ۱۳۹۰ تاکنون است. او همچنین دانش‌‌آموخته جغرافیای سیاسی در مقطع کارشناسی ارشد است و پیشتر به دلیل فعالیت‌هایش چندین بار توسط نهادهای امنیتی احضار، بازجویی و تهدید شده بود.

ادریس و ریبوار منبری پس از گذشت چهار روز از بازداشتشان در تاریخ پنجم خرداد ماه ۹۸ با قرار وثیقه آزاد شدند، اما زهرا محمدی، همچنان بعد از گذشت ۱۲۰ روز بدون تفهیم اتهام و بدون حق برخورداری از وکیل، در بازداشت موقت به سر می‌برد. زهرا محمدی هنگامی که بازداشت شد تا ۸ روز خانواده او از وضعیت و محل نگهداری‌اش کاملا بی‌اطلاع بودند و هیچ نهادی مسئولیت بازداشت او را به عهده نمی‌گرفت.

کانی محمدی، خواهر زهرا محمدی، در این‌باره به زمانه میگوید:

«بعد از ۸ روز بی‌خبری مطلق، با این که خانواده‌ام به همه نهادهای دولتی مراجعه کردند که خبری از زهرا بگیرند، همه اظهار بی‌اطلاعی کرده بودند و هیچ نهادی مسئولیت بازداشتش را به عهده نمی‌گرفت تا اینکه بعد از ۸ روز زهرا را به زندان سنندج انتقال دادند و خانواده‌ام توانستند آنجا زهرا را ملاقات کند. به گفته خود زهرا، او این ۸ روز در انفرادی بازداشتگاه اطلاعات بوده و به دلیل وضعیت بد انفرادی دست به اعتصاب غذا زده، اما چون زهرا کم‌خونی و فقر شدید آهن دارد، بعد از چند روز اعتصاب غذا هوشیاری‌اش را به طور کامل از دست داده و تا مرز کما پیش رفته است. برای همین او را به درمانگاه اطلاعات برده‌اند و بعد از بهبودی نسبی، زهرا را به زندان انتقال داده‌‌اند. این در حالی بود که ما کاملا از او بی‌خبر بودیم، حتی نمی‌دانستیم کجاست و اگر بلایی سرش می‌آمد چه کسی واقعا پاسخ‌گوی ما بود ؟ 

ادامه بازداشت و تلاش برای محاکمه مخفیانه زهرا محمدی، فعال مدنی و مدرس زبان کُردی

گفت‌وگو با کانی محمدی، خواهر زهرا محمدی

زهرا (زارا) محمدی، فعال مدنی، مدرس زبان و ادبیات کُردی و از اعضای انجمن مردم‌نهاد فرهنگی-اجتماعی نوژین، روز دوم خرداد ۹۸ بازداشت شد و همچنان بعد از گذشت بیش از چهار ماه، بدون تفهیم اتهام در کانون اصلاح و تربیت شهر سنندج، در بازداشت موقت به سر می‌برد. زهرا محمدی هنگامی که همراه دو تن دیگر از اعضای انجمن نوژین به نام‌های ادریس منبری و ریبوار منبری درمنزل پدرش مشغول صرف ناهار بودند، با یورش چند فرد لباس شخصی به خانه آنها و بدون ارائه هیچ‌گونه حکمی بازداشت شدند.

اتهام زهرا محمدی برای صدور این حکم «تشکیل دسته و جمعیت به هدف بر هم زدن امنیت ملی» عنوان شده است.   او متهم به همکاری با گروه‌های کُرد مخالف حکومت و اقدام علیه امنیت ملی شد. به گزارش عفو بین‌الملل بازجویان تلاش کرده بودند از زهرا محمدی اعتراف بگیرند اما موفق نشدند. فعالیت‌‌های انجمن نوژین با مجوز رسمی از وزارت کشور بر آموزش زبان کُردی تمرکز دارد و کلاس‌های مختلفی را در سطوح مختلف، برای کودکان، بزرگسال و بازاریان به منظور آموزش زبان کُردی


برگزار می‌‌کند

ما ایرانیان بخصوص کسانی که در خارج کشور ساکنند این زندانیان سیاسی و عقیدتی و مدنی را تنها نگذاریم و صدای مظلومیت آنها باشیم ،چون همه ما خیلی خوب میدانیم که این رژیم را باید تحت فشار گذاشت ،دقیقا مثل مورد چند روز اخیر که با طوفان توئیتری که 11 میلیون بار ریتوت شد و جهان را به لرزه در آورد و رژیم را وادار کرد حکم اعدام 3 جوان را که برای شرکت در اعتراضات مردمی آبان ماه 98 دستگیر کرده بودند، را لغو کنند .

برای همه زندانیان باید چنین حرکتی کنیم .

https://www.radiozamaneh.com/519191 

https://www.radiozamaneh.com/519119

 (

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر