نیمرخ در کانادا جواز فعالیت گرفت

   ستون آزاد- نیمرخ      

 

فاطمه روشنیان

رسانه‌ی «نیمرخ» به تازگی از دولت کانادا مجوز فعالیت گرفته و به‌زودی دفتر مرکزی‌اش را در ایالت آلبرتای کانادا فعال می‌کند.

با سقوط کابل در پانزده آگوست ۲٠۲۱ به دست گروه تروریستی طالبان، تیم کاری نیمرخ در متن یک سراسیمه‌گی ویرانگر متلاشی و پراکنده شد. دفتر نیمرخ در کابل بسته و نشرات چاپی ما متوقف شد. هم‌زمان با ده ماه گذشته که کوله‌بار سنگین آوارگی را بر دوش داشتیم، تلاش کردیم در حد امکان رویدادهایی را پوشش خبری بدهیم که هر روز، زندگی زنان را در افغانستان دستخوش محدودیت می‌کرد. تلاش کردیم از مبارزات ارزشمند، اما دشوار و پر خطر زنان و دختران در جاده‌های کابل، مزار، هرات و بامیان گزارش بنویسیم. تمرکز ما بر این بود تا روایت‌های دست اول زنان از فاجعهٔ سقوط، دشواری‌های مهاجرت و تلخی زندگی تحت حاکمیت یک گروره تروریستی در داخل افغانستان را از قلم و بیان خود زنان بازتاب بدهیم و بخشی از مبارزهٔ مدنی زنان، علیه حاکمیت رژیم تروریستی طالبان در افغانستان باشیم.

نیمرخ در پنج سال فعالیت نشراتی در دورهٔ نظام جمهوری، همواره تلاش کرد به عنوان یک رسانهٔ زنانه در متن جامعهٔ سنتی، مردسالار و زن‌ستیز افغانستان، تریبون قدرتمند و تأثیرگذاری برای مطالبات زنانه باشد. مشارکت سیاسی، هرچند حداقلی زنان را حمایت کند. گستره‌ای از تابو انگاری‌های اجتماعی-فرهنگی که هویت زنانه را انکار می‌کردند را به چالش بکشد تا باشد که زنان افغانستان هرچه بیشتر به آزادی، برابری و کرامت انسانی دست یابند.

بحث این‌که سقوط کابل در پانزدهم آگوست رویداد غافلگیر کننده و فاجعه‌باری بود به‌جای خودش باشد. اتفاق‌های آن روز سیاه نه تنها مردم عادی که حتی مهره درشت‌های سیاست در کابل را نیز دچار شوک کرده بود. اما گذشته از غافلگیری جمعی در آن روز شوم، برای تیم نیمرخ، امضا شدن «توافقنامهٔ‌ سیاسی دوحه» میان آمریکا و گروه‌ تروریسی طالبان در ۲۹ فبروری ۲۰۲۰، زنگ خطر برگشت طالبان و محدود شدن آزادی‌های مدنی‌-سیاسی را به صدا در آورده بود. ما از همان ابتدا، امضا شدن توافقنامهٔ شوم دوحه را خیایت آمریکا به مردم افغانستان، ارزش‌های حقوق‌بشری و خیانت به حقوق‌ مدنی-سیاسی زنان افغانستان تعریف کردیم و نسبت به پیامدهای وحشتناک آن همواره هشدار دادیم.

کلید خوردن «مذاکرات بین‌الافغانی» میان نمایندگان حوزهٔ جمهوریت و طالبان در دوحهٔ قطر از نگاه شکل و محتوا برای نیمرخ به وضوح بیانگر برگشت طالبان به سیاست کابل و سقوط زنان به عقب‌گردهای ارزشی ویرانگر بود. از همین رو ما هم‌زمان با پوشش اختصاصی روند مذاکرات صلح، همواره تلاش کردیم در خبر، گزارش، تحلیل و مصاحبه‌های اختصاصی، بخشی از دادخواهی زنان افغانستان در زمینهٔ مشارکت سیاسی حکومت پساصلح باشیم. یعنی ما‌ه‌ها قبل از سقوط به این باور رسیده بودیم که حکومت فاسد اشرف‌غنی که دیگر در افکار عمومی به «جمهوری‌ سه نفره» جا افتاده بود، دوام نمی‌کند و محکوم به سقوط است. اما سقوط در ۱۵ آگوست ۲۰۲۱ برای ما در نیمرخ یک رویداد غافلگیر کننده و شوک‌آور بود. بالاخره طالبان با مذاکره، نه! بلکه با جنگ و فرار اشرف‌ غنی احمدزی وارد کابل شدند. امری که متأسفانه افغانستان را به نابودی کامل کشاند.

حالا، برای سرزمینی که از دست داده‌ایم، برای آرزوهای ارزشمندی که یک‌شبه نابود شد و برای حاکم شدن یک گروه تروریستی بر افغانستان متأسف هستیم. اما این‌که فرصت یافتیم از افغانستان گرفتار شده در چنگال وحشت طالبانی بیرون شویم را به حساب خوش‌چانسی زندگی می‌نویسیم.

تیم نیمرخ به این باور است که آن‌چه با حاکم شدن دوبارهٔ گروه تروریستی طالبان بر افغانستان آمده‌‌است، متأسفانه راه حل کوتاه مدت و فوری ندارد. در کل افغانستان و زنان این سرزمین به طور ویژه با وضعیتی روبه‌رو هستند که رسیدگی به آن، تعهد و استقامت بسیار و برای پیشبرد، مبارزه‌ای حساب‌شده و دراز مدت را می‌طلبد.

تجربهٔ بیش از ده ماه حاکمیت تفکر طالبانی بر افغانستان روی تمام خوش‌خیالی‌ها برای تغییر طالبان، آب سرد ریخت و نشان داد که این گروه تروریستی بیشتر از پیش سودای تندروی دارد و همانند گذشته با تمام مظاهر زندگی مدنی سر ناسازگاری دارند و بدتر از همه به‌هیچ عنوان از دشمنی با هستی زن و حضور اجتماعی زنان افغانستان دست بردار نیستند. برای همین بر زنان تحصیل کرده و آگاه افغانستان است که متعهدانه و با استقامت آمادهٔ پیشبرد مبارزه‌ای درازمدت باشند.

نیمرخ هم‌زمان با فعال‌سازی دفتر مرکزی‌اش در کشور کانادا، تلاش دارد که در کنار ایجاد یک تیم جدی و حرفه‌ای با زنان و مردان آگاه و اهل دغدغه که هم‌چنان به افغانستان و سرنوشت زنان در آن جغرافیای زن‌ستیز فکر می‌کنند، هماهنگ‌تر از گذشته، بخشی از این مبارزهٔ درازمدت برای سرنوشت باشد. علاوه بر تمام دشواری‌های اجتماعی و فرهنگی در شرایط موجود، حالا یک گروه تروریستی بر جامعهٔ افغانستان حاکم شده‌ که با هستی و حضور زنان سر دشمنی دارد. ما همان‌گونه که در پنج سال اول نشراتی خود تلاش کردیم «نیمرخ» یک رسانهٔ صرف خبری برای پوشش لحظه به لحظهٔ خبر فوری نباشد، حالا در فصل جدید نیز بر این باوریم که به عنوان یک رسانهٔ زنانه و درگیر با سرنوشت زنان افغانستان، فراتر از یک رسانهٔ خبری فوری عمل کنیم تا بخشی از مبارزهٔ اجتناب‌ناپذیر زنان برای آزادی، برابری و کرامت انسانی در افغانستان باشیم.

ماهنامه رهائی زن سری سوم شماره صد و پنج منتشر شد

http://rahaizanorg.blogspot.com/2022/07/rahaizan-shomareh-105.html